Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΥΡΙΟΥ - ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Δυναμική κινητοποίηση στο Κορωπί

Από τη συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας
Από τη συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας
Συλλαλητήριο διοργάνωσε χτες το απόγευμα και το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, στην πλατεία Ελευθερίας στο Κορωπί.

Διακριτά μπλοκ είχαν το Εργατικό Κέντρο και οι Ομάδες Γυναικών Μεσογείων - μέλη της ΟΓΕ. Στα πανό τους ανέγραφαν αντίστοιχα τα συνθήματα «Καμιά αυταπάτη - καμιά αναμονή, βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες» και «Αντιπαλεύουμε τη "δίκαιη" ανάπτυξή σας που τσακίζει τα δικαιώματά μας στην εργασία και τη μητρότητα».

Μετά τις ομιλίες ακολούθησε πορεία στον κεντρικό δρόμο του Κορωπίου, κατά τη διάρκεια της οποίας οι διαδηλωτές καλούσαν σε οργάνωση του αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση, με συνθήματα όπως «Εμπρός λαέ, ξεσηκωμός - Στα μέτρα της κυβέρνησης κανείς συμβιβασμός», «Κανένας φόβος, καμιά υποταγή - Ολοι με το ΠΑΜΕ για την ανατροπή».

Νωρίτερα, στη συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας μίλησαν ο Δαμασκηνός Μεντής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, και ο Γιάννης Γιαννόπουλος, από την Επιτροπή Πυρόπληκτων Ραφήνας - Μαραθώνα.

Στην κεντρική ομιλία, ο Δ. Μεντής επεσήμανε ότι τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στην Αττική «είναι η απάντηση του ταξικού εργατικού κινήματος στις αυταπάτες που καλλιεργεί εδώ και καιρό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με το ψευδεπίγραφο σύνθημα περί "εξόδου από τα μνημόνια"».

Αναφερόμενος στην Ανατολική Αττική, ανέδειξε μεταξύ άλλων την ανάγκη «να ενταθεί η πάλη των συνδικάτων για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και φυσικά να μπει στόχος του εργατικού κινήματος, αλλά και όσων ζουν και εργάζονται στην περιοχή, η άμεση κατασκευή ενός δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου εδώ στην Ανατολική Αττική, που θα καλύπτει τις ανάγκες μας. Οπως έδειξαν και οι τραγικές συνέπειες από την πυρκαγιά, κάτι τέτοιο είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Κρούουμε το κώδωνα του κινδύνου προς κάθε κατεύθυνση και κάθε υπεύθυνο, ότι η περιοχή είναι υψηλού κινδύνου και πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Ευθύνες που έχουν να κάνουν και με τις ανάγκες που υπάρχουν στην περιοχή για μέτρα αντιπυρικής προστασίας, για αντιπλημμυρικά έργα και αντισεισμική θωράκιση».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στα αιτήματα που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων αλλά και ειδικότερα στα αιτήματα για τους κατοίκους των πυρόπληκτων περιοχών. Κλείνοντας, κάλεσε τους εργαζόμενους «να πυκνώσουν τις γραμμές των συνδικάτων και των σωματείων τους, να συμπαραταχθούν με το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ».

Η ταξική σκοπιά ανέδειξε σε πολλούς πυρόπληκτους τις αιτίες και τη διέξοδο

Ο Γ. Γιαννόπουλος επεσήμανε στην ομιλία του ότι η ταξική οπτική του Εργατικού Κέντρου είναι αυτή που μετουσίωσε τη βοήθεια που παρείχε από την αρχή στους κατοίκους της περιοχής, μετά τη φονική πυρκαγιά, σε ουσιαστική αλληλεγγύη.

«Αυτή η ταξική σκοπιά ανέδειξε σε πολλούς πυρόπληκτους τις πραγματικές αιτίες της καταστροφής (...) Οτι φταίει η εμπορευματοποίηση της γης που οπλίζει το χέρι του εμπρηστή. Η υποχρηματοδότηση της πυρασφάλειας, για να μπορούν να εξοικονομούν χρήματα ώστε να εξυπηρετούνται τα πλεονάσματα μέχρι το 2060 και να ενισχύονται οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι». «Οταν πρόκειται για τη προστασία του λαού, προτιμούν να ξοδεύουν μια φορά κάθε τόσο σε αποζημιώσεις ψίχουλα», τόνισε, παρά να κάνουν έργα προστασίας από πλημμύρες, σεισμούς και πυρκαγιές.

Η ταξική σκοπιά, πρόσθεσε, «πέταξε από πάνω μας τις ενοχές και τη ρετσινιά του αυθαίρετου. Εμείς με τα λυόμενα σπίτια, τον αμίαντο, τους τσίγκους και οι καλύτεροι από εμάς με κεραμίδια, δεν κάναμε ένα καπρίτσιο, αλλά κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να φτιάξουμε ένα σπίτι, ένα εξοχικό να ξεκουραζόμαστε, αφού η κρατική μέριμνα για τη λαϊκή κατοικία απουσιάζει συνειδητά. Καταλάβαμε ότι πρέπει να απαιτούμε έναν σύγχρονο οικισμό που να εξυπηρετεί όλες τις σύγχρονες ανάγκες, σύμφωνα με το επίπεδο της τεχνολογίας (...) και όλα αυτά με την ευθύνη του κράτους.

Αυτή η ταξική σκοπιά μάς ανέδειξε ότι οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για ενισχύσεις και αβέβαιες αποζημιώσεις είναι ψίχουλα με πολλούς αποκλεισμούς. Οτι δεν μπορούμε να παρακαλάμε και να ζητιανεύουμε πίσω από κλειστές πόρτες με κυβερνητικά στελέχη, αλλά πρέπει να πάρουμε το δρόμο του αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους.

Ολα αυτά είναι που μετατρέπουν την ελεημοσύνη σε αλληλεγγύη. Τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας θα αρχίσουν να σβήνουν, εμείς θα δείξουμε την αντοχή μας, να παλέψουμε όλοι μαζί στην προοπτική μιας καλύτερης ζωής».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ