Σε ρόλο εκπροσώπου της εργοδοσίας, η διοίκηση (ΔΑΚΕ) του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων «Ο ΑΞΙΟΣ» στη «ΜΕΒΓΑΛ ΑΕ» χαρακτηρίζει «υπονομευτικό» το αίτημα να επανέλθουν οι μισθοί στα επίπεδα του 2016, δηλαδή πριν από την επιβολή των μειώσεων από 15% έως 20%! Την απαίτηση αυτή διατυπώνουν εργαζόμενοι στο υποκατάστημα της επιχείρησης στη Χαλκιδική, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας επιχειρησιακής Σύμβασης ανάμεσα στο επιχειρησιακό σωματείο και την εργοδοσία.

Οι εργαζόμενοι στο συγκεκριμένο υποκατάστημα πραγματοποίησαν Γενική Συνέλευση στις 19/7 και ομόφωνα αποφάσισαν να διεκδικήσουν επαναφορά των μισθών τους στα επίπεδα που βρίσκονταν πριν από τις 30/4/2016, σύμφωνα με την κλαδική Συλλογική Σύμβαση παστερίωσης γάλακτος που ίσχυε. Με ανακοίνωση του κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας, γνωστοποίησαν την απαίτησή τους στην εργοδοσία και ζήτησαν απάντηση μέχρι τις 25/7.

Αντί της εργοδοσίας, όμως, απάντησε η διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου, με ανακοίνωση που εξέδωσε στις 23/7. Σε αυτή χαρακτηρίζει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, όπως αυτές αναφέρονται στην ανακοίνωση του κλαδικού σωματείου, «υποδειγματικό κείμενο διάσπασης του εργατικού κινήματος» (!) και ενημερώνει ότι οι διαπραγματεύσεις για την επιχειρησιακή Σύμβαση βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο.

Βέβαια, ακόμη δεν έχει πει στους εργαζόμενους τι διεκδικεί για λογαριασμό τους. Αντίθετα, καλλιεργεί στάση αναμονής και ανοχής, επικαλούμενη ότι «θα δώσει τη μάχη, όπως κάνει πάντα, για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος». Μόνο που η τελευταία τέτοια «μάχη» που έδωσε το 2016, έφερε μειώσεις μισθών μέσα από τις οποίες η «ΜΕΒΓΑΛ» «εξοικονόμησε» σχεδόν 2 εκατ. ευρώ ετησίως.

Με ανακοίνωσή του, το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας σημειώνει ότι η διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου «όλο το προηγούμενο διάστημα, όπως και τώρα, βάζει φρένο στην απεργιακή οργάνωση και διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων, θέλοντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου (...)

Η στάση τους αυτή αναδεικνύει την ανάγκη οι εργαζόμενοι να τους βάλουν στο περιθώριο. Να καταδικάσουν τις πλειοψηφίες που βάζουν φρένο στις αγωνιστικές τους διαθέσεις και στην ανάγκη για οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης τους. Να διαλύσουν τους μηχανισμούς της ταξικής συνεργασίας, να απορρίψουν τη λογική που λέει ότι τάχα μπορούν να εξυπηρετούνται ταυτόχρονα και οι ανάγκες των βιομηχάνων και οι ανάγκες των εργατών. Να ενισχύσουν τις ταξικές δυνάμεις για την αγωνιστική διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων και δικαιωμάτων, που αποτελεί μονόδρομο για την ικανοποίηση των σύγχρονων, πραγματικών αναγκών τους.

Καλούμε τους εργαζόμενους να παλέψουν από κοινού με το κλαδικό σωματείο για:

• Την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μαζί με την Ομοσπονδία του κλάδου.
• Οργάνωση του αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών, για τη διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών.
• Ενάντια στις μειώσεις μισθών, στις απολύσεις, για την εφαρμογή κλαδικών Συμβάσεων, επιδομάτων παροχών και γενικότερα όλων των κεκτημένων δικαιωμάτων του κλάδου.
• Για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας».