Την ανάγκη να γίνει η απεργία βήμα έκφρασης της καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων από σημαντικά εργατικά τμήματα και παράλληλα αφορμή να ξεσκεπαστεί ο ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, υπογράμμισε ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, στην εισηγητική ομιλία της χτεσινής σύσκεψης.

«Στην απεργία στις 30 Μάη πρέπει να σηκώσουμε τη σημαία των δικών μας αναγκών. Των διεκδικήσεων που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Να κάνουμε ένα ακόμα βήμα εμπρός στην κοινή δράση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για τα καθήκοντα των σωματείων μπροστά στην απεργιακή μάχη, σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Τα συνδικάτα που βρισκόμαστε εδώ και όσοι ακόμα συμφωνούμε, πρέπει να οργανώσουμε καλά τη συζήτηση, αποκαλύπτοντας όχι μόνο την πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και την προσπάθεια που κάνει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός να στηρίξει αυτήν την πολιτική μέσα στην εργατική τάξη.

Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έχουν σημαντικές ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, για το γεγονός ότι σε πλατιά τμήματα εργαζομένων καλλιεργείται η λογική του μικρότερου κακού, η λογική της "αναποτελεσματικότητας των αγώνων" και της ανάθεσης. Η κωμικοτραγική εικόνα 90 περίπου εργατοπατέρων στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, σε αντιδιαστολή με τη μαζική και μαχητική συγκέντρωση των συνδικάτων, τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα και σε δεκάδες ακόμα πόλεις στην Ελλάδα, επιβεβαιώνει ότι οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες έχουν χρεοκοπήσει στη συνείδηση σημαντικών τμημάτων ως εργατικά συνδικάτα που μπορούν να υπερασπιστούν τις συλλογικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Μόλις το Σάββατο, συνεδρίασε εκτάκτως η διοίκηση του ΕΚΑ όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ. Και αντί να θέσουν θέμα την απεργία στις 30 Μάη, έθεσαν θέμα την υπεράσπιση της νοθείας που γίνεται σε πρωτοβάθμιο σωματείο των ΕΛΤΑ μόνο και μόνο για να διατηρούν ως μηχανισμός τις καρέκλες και τους αντιπροσώπους τους.

Αυτός ο ξεπεσμός στην υποταγή της στρατηγικής του κεφαλαίου και στις αστικές κυβερνήσεις, από τη μια, και οι εκφυλιστικές και αντιδημοκρατικές διαδικασίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, από την άλλη, τους έχουν ξεθωριάσει σε μεγάλο τμήμα εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι σε πολλούς κλάδους όχι μόνο δεν ένιωσαν τη συμπαράστασή τους αλλά κυριολεκτικά την αδιαφορία τους.

Να οργανώσουμε μια όσο πιο πλατιά δουλειά γίνεται μέσα στην εργατική τάξη γύρω από τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που μπορούν σήμερα να αναχαιτίσουν έστω και προσωρινά ορισμένες από τις αρνητικές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής.

Μέσα στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς υπάρχει θυμός και αγανάκτηση για την κυρίαρχη πολιτική. Υπάρχουν αντικειμενικά σοβαρές προϋποθέσεις η δουλειά με το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων να φτάσει πολύ πλατιά. Να γίνει αντικείμενο συζήτησης μέσα στους χώρους δουλειάς, με συγκεντρώσεις, συσκέψεις, με Γενικές Συνελεύσεις. Να φτάσει σε κάθε Διοικητικό Συμβούλιο πρωτοβάθμιου σωματείου στην Αττική, να γίνει συζήτηση, να δυναμώσει η διαπάλη με τη γραμμή της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού.

Στην απεργία στις 30 του Μάη μπορούμε να μετρήσουμε δεκάδες σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα που εδώ στην Αττική θα δώσουν τη μάχη με τα αιτήματα των εργατών και όχι της εργοδοσίας. Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε όλα τα πρωτοβάθμια συνδικάτα της Αττικής χωρίς αποκλεισμούς. Κάθε τίμιος εργάτης, κάθε τίμιος συνδικαλιστής μπορεί και πρέπει να επιλέξει εάν θα κάνει το βήμα να παλέψει για τον ίδιο και τους συναδέλφους του που εκπροσωπεί ή θα επιτρέψει να μετατραπεί έστω και με την απραξία του σε στήριγμα της στρατηγικής του κεφαλαίου.

Τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας να πρωτοστατήσουμε σε ένα τέτοιο καθήκον. Να απευθυνθούμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στην πλειοψηφία των συνδικάτων και των συνδικαλιστών. Να επιδιώξουμε την όσο πιο πλατιά συζήτηση γίνεται μέσα στους χώρους δουλειάς. Να πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την οργάνωση της απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων των συνδικάτων στην Αττική.

Ταυτόχρονα, να δυναμώσουμε τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς:

• Στηρίζουμε τη δράση της Ομοσπονδίας και του Συνδικάτου Οικοδόμων για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ και για την τήρηση των μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Μια δράση που ήδη μετρά αποτελέσματα με την υπογραφή εργοταξιακών Συμβάσεων και θα κλιμακωθεί.
• Στηρίζουμε τη δράση του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής για την εφαρμογή της τοπικής ΣΣΕ στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, που έχει συναντήσει τη λυσσασμένη αντίδραση της εργοδοσίας και των μαντρόσκυλών της, των χρυσαυγιτών. Αγώνας που συνεχίζεται με την οργάνωση της πάλης για την υπεράσπιση και την καλυτέρευση των συνθηκών υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
• Στηρίζουμε τη δράση 20 και πλέον πρωτοβάθμιων σωματείων στα νοσοκομεία της Αττικής, τις κινητοποιήσεις σε κάθε νοσοκομείο στις 23 του Μάη.
• Στηρίζουμε την πάλη των συμβασιούχων στους ΟΤΑ, στα νοσοκομεία, στα υπουργεία και όπου αλλού εκδηλώνονται αγώνες για σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα. Τέτοιος ήταν και ο αγώνας πριν από λίγες βδομάδες των αναπληρωτών στην Εκπαίδευση που οργανώθηκε με αποφάσεις 19 πρωτοβάθμιων σωματείων.
• Είμαστε συνοδοιπόροι με τους συνταξιούχους που παλεύουν μέσα από την Ομοσπονδία του ΙΚΑ και τη Συντονιστική τους Επιτροπή για την υπεράσπιση των συντάξεών τους, για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και της δημόσιας Υγείας.

Η "κοινωνική συμμαχία" των προθύμων, που στήθηκε με πρωτοβουλία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα καινούργιο εργαλείο ενσωμάτωσης και χειραγώγησης στη στρατηγική των επιχειρηματικών ομίλων. Στο στόχαστρό τους είναι ιδιαίτερα η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, οι νέοι επιστήμονες. Επιδιώκουν να στριμώξουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των νέων ανθρώπων, συνολικά του λαού μας, στη μέγγενη των θυσιών και των μειωμένων απαιτήσεων, στη λογική του "μικρότερου κακού", στην αποδοχή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ως μονόδρομου.

Η 30ή του Μάη πρέπει να είναι η μέρα που συνολικά ο λαός μας θα διαδηλώσει ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και των μονοπωλιακών ομίλων. Ενάντια στα χαράτσια και στη φοροληστεία, ενάντια στους πλειστηριασμούς και στις κατασχέσεις.

Ηδη μέσα από την κοινή δράση εργατικών συνδικάτων και συλλόγων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ έχουν διαμορφωθεί ώριμα αιτήματα, που σχετίζονται με την προστασία του εισοδήματος, την προστασία των ανέργων, την προστασία της λαϊκής κατοικίας και των καταθέσεων των φτωχών εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών, τη διεύρυνση των κοινωνικών παροχών και την ανάγκη για μαζικές προσλήψεις σε τέτοιους τομείς, όπως η Υγεία και η Πρόνοια, για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Σε αυτούς τους άξονες συναντιόμαστε με το πλαίσιο πάλης του γυναικείου ριζοσπαστικού κινήματος, της ΟΓΕ, αλλά και με τις διεκδικήσεις των φοιτητικών - σπουδαστικών συλλόγων που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ.

Ταυτόχρονα, να παλέψουμε ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στις αντιθέσεις που αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τη Ρωσία και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Να παλέψουμε ενάντια στις βάσεις και στην παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων έξω από τα σύνορα της χώρας. Να μην υπάρξει κανένας εφησυχασμός και να καταδικαστεί η πολιτική τόσο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και των άλλων αστικών κομμάτων που στηρίζουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Στο επίκεντρο των δικών μας διεκδικήσεων είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Είναι αιτήματα που έρχονται σε αντίθεση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με την πολιτική της κυβέρνησης.

Σε αυτό το έδαφος και μέσα από την ενίσχυση της κοινής μας δράσης θα αναπτύσσεται μια πραγματικά κοινωνική συμμαχία όσων πλήττονται από την πολιτική της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και των μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτό το έδαφος θα ωριμάζουν αιτήματα και διεκδικήσεις που χτυπούν στη ρίζα του αυτό το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης, του πολέμου και της προσφυγιάς».