Στο πλαίσιο υλοποίησης της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ για την πλήρη λειτουργία των Δημοτικών Επιχειρήσεων Υδρευσης - Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τη μετατροπή του νερού από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα, η δημοτική αρχή Βόλου και η ΔΕΥΑ Μείζονος περιοχής Βόλου (ΔΕΥΑΜΒ) ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού.

Προκειμένου να δικαιολογήσει αυτήν την απόφαση, ο διευθυντής της ΔΕΥΑΜΒ, σε δηλώσεις που έκανε πριν από μερικές μέρες σε τοπική εφημερίδα, κατέφυγε στη γνωστή τακτική του «κοινωνικού αυτοματισμού», ισχυριζόμενος ότι «ελάχιστοι πληρώνουν τέλη άρδευσης κι αυτό με γκρίνιες» και ότι «δεν είναι δυνατόν ο ένας δημότης να έχει φροντίσει για την τοποθέτηση υδρομέτρου και ο διπλανός όχι».

Η δημοτική αρχή Βόλου και ο διευθυντής της ΔΕΥΑΜΒ προσφέρουν άριστες υπηρεσίες στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία με την ΚΥΑ 135275/22-5-2017 (ΦΕΚ 1751/2017) «Εγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του», επιβάλλει νέα χαράτσια στα λαϊκά νοικοκυριά και στους μικρομεσαίους αγρότες, προσαρμόζοντας τους κανονισμούς λειτουργίας των ΔΕΥΑ στην Οδηγία - πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης 2000/60 Ε.Ε. Η παραπάνω ΚΥΑ προβλέπει τον προσδιορισμό του χρηματοοικονομικού κόστους (κόστος κεφαλαίου, λειτουργικό κόστος, κόστος συντήρησης, διοικητικό κόστος, κ.ά., που πραγματοποιείται για πρώτη φορά μέχρι 31/12/2017), του περιβαλλοντικού κόστους (νέο χαράτσι), του κόστους πόρου, κ.ά., και με βάση αυτά «οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος (ΔΕΥΑ), από το 2018 και μετά, εντός του πρώτου εξαμήνου κάθε έτους, προσδιορίζουν τα τιμολόγιά τους».

Ο νέος τρόπος τιμολόγησης του νερού θα πλήξει ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους αγρότες γιατί θα γίνεται βάσει μεικτού συστήματος χρέωσης, που θα αποτελείται από ένα σταθερό τέλος ανά στρέμμα καλλιέργειας και από μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο νερού, ανάλογα με την ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη, που θα αυξάνονται με την αύξηση της κατανάλωσης, περιλαμβάνεται και το λεγόμενο «περιβαλλοντικό» τέλος, το οποίο θα εισπράττει ο δήμος και θα το αποδίδει στο Πράσινο Ταμείο της ΕΕ, παρακρατώντας ως προμήθεια ποσοστό 2,5%.

Εκτός της δημοτικής αρχής, μεγάλη ευθύνη για τις εξελίξεις έχουν και οι δήθεν αντιπολιτευόμενες δημοτικές παρατάξεις στο δήμο Βόλου, που «ποιούν την νήσσαν» για τις νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις στη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Τόσο η παράταξη «Μαζί για το Βόλο» του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η παράταξη «ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΥΘΥΝΗΣ - ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ», της πρώην δημοτικής αρχής, με την κριτική τους περί δήθεν ανικανότητας της δημοτικής αρχής Βόλου, συγκαλύπτουν την ταύτισή τους και τη συμφωνία τους στη μετατροπή της ΔΕΥΑΜΒ σε επιχειρηματική «ναυαρχίδα» του δήμου Βόλου.

Σε ανακοίνωσή της η ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τους μικρομεσαίους αγρότες να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια σε κάθε αύξηση, κάθε μορφή εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, για φθηνό ποιοτικό νερό, για πλήρη, σταθερή εργασία των εργαζομένων στον κλάδο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.

Και τονίζει: «Οι υπηρεσίες ύδρευσης - αποχέτευσης - άρδευσης πρέπει να έχουν αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα και να μη λειτουργούν ως επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η λειτουργία τους πρέπει να εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό, που θα παίρνει υπόψη τα επίγεια και υπόγεια αποθέματα, την περιβαλλοντική - κλιματική αλλαγή, την προστασία του περιβάλλοντος, τις σύγχρονες ανάγκες στην ύδρευση και αποχέτευση, την εξοικονόμηση και εξασφάλιση υδάτινων πόρων, την ποιότητά τους, την αποκατάσταση των υδάτινων αποθεμάτων, τις ανάγκες άρδευσης με βάση το σχεδιασμό της αγροτικής ανάπτυξης για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών με εγχώρια, ποιοτικά και φθηνά αγροτικά προϊόντα.

Το ΚΚΕ επιμένει πως διαχείριση του νερού, προς όφελος των λαϊκών αναγκών, σημαίνει αντιμετώπισή του ως κοινωνικού αγαθού. Προϋποθέτει ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, της εργατικής εξουσίας, κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο».