Στο πλαίσιο της Μέρας Δράσης «Η Κούβα δεν είναι μόνη της», που έχει εξαγγείλει η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο πραγματοποίησε χτες παράσταση αλληλεγγύης προς το λαό της Κούβας και κατέθεσε το παρακάτω υπόμνημα στην κουβανική πρεσβεία:

«Το ΠΑΜΕ εκφράζει την υποστήριξη και την αλληλεγγύη του προς το λαό της Κούβας και τη Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Κούβας (CTC).

Η ταξική - διεθνιστική μας αλληλεγγύη με το λαό, με τους εργαζόμενους της Κούβας, ήταν, είναι και θα αποτελέσει βασικό κομμάτι της δράσης του ΠΑΜΕ, του αγώνα των ταξικών συνδικάτων της Ελλάδας ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Συγκεκριμένα, εναντίον της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ, που χαρακτηρίζονται από την εχθρότητά τους στους αγώνες των λαών.

Απαιτούμε:

• Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
• Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Εξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.
• Καμιά συμμετοχή σε στρατιωτικοπολιτική συμμαχία των καπιταλιστών.
• Πάλη ενάντια στην αλλαγή συνόρων.
• Πάλη ενάντια στην περιστολή συνδικαλιστικών και άλλων ελευθεριών.
• Λέμε όχι στις πολεμικές δαπάνες για δράση έξω από τα σύνορα, διεκδικούμε δαπάνες για κάλυψη των αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
• Αγώνας ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το σωβινισμό.
• Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, αλληλεγγύη σε όλους τους λαούς.

Αλληλεγγύη στο λαό της Κούβας

Στοπ στο εμπάργκο

Επιστροφή της βάσης του Γκουαντανάμο στην Κούβα».

Στη δυτική επαρχία Πινάρ ντελ Ρίο έγινε χτες το πρωί η κεντρική εκδήλωση (εκδηλώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις) για να τιμηθεί η 64η επέτειος της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα και Μανουέλ ντε Σέσπεδες του Σαντιάγκο ντε Κούβα, στις 26 Ιούλη του 1953, που ονομάζεται και «εθνική μέρα εξέγερσης», με κεντρικό ομιλητή τον Χοσέ Ραμόν Ματσάδο Βεντούρα, Β' Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Κούβας και αντιπρόεδρο των Συμβουλίων του Κράτους και των Υπουργών, παρουσία του Προέδρου της χώρας και Α' Γραμματέα της ΚΕ του Κόμματος, Ραούλ Κάστρο, και άλλων στελεχών.

Το ιστορικό της μέρας και τη σημασία της, που μαζί με την έλευση του θρυλικού πλοιάριου «Γκράνμα» αποτέλεσαν κρίσιμους σταθμούς για την οργάνωση και ολόπλευρη ισχυροποίηση των επαναστατικών δυνάμεων και τη νίκη της Επανάστασης, ανέδειξαν με ομιλίες τους νέοι της Κούβας (μια πιονιέρα, ένας φοιτητής Ιατρικής) από την περιφέρεια του Πινάρ. Στάθηκαν ιδιαίτερα στα μεγάλα επιτεύγματα που έφεραν η Επανάσταση και ο σοσιαλισμός, με την εκμηδένιση του αναλφαβητισμού, την πρόσβαση στην Υγεία, τον πολιτισμό, τη δημιουργία έργων υποδομής. Ειδικά η επαρχία αυτή πριν την επανάσταση του 1959 ήταν η πιο υποβαθμισμένη και είχε γίνει γνωστή ως η «Σταχτοπούτα της Κούβας».

Στην ομιλία του ο Χ. Ματσάδο σημείωσε ότι είναι η πρώτη φορά που γιορτάζεται χωρίς τη φυσική παρουσία του ιστορικού ηγέτη Φιντέλ Κάστρο, αλλά τόνισε ότι το παράδειγμά του και το έργο του θα είναι πάντα παρόντα. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε στη σημασία της οικονομικής ανάπτυξης για να μπορέσουν να διατηρηθούν οι κατακτήσεις της Επανάστασης, και ειδικά στην περιοχή τόνισε ότι αυτό «σημαίνει βελτίωση στη σοδειά καπνού, δημητριακών, ψαριών, ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας και του Τουρισμου». Και πρόσθεσε ότι «τα προγραμματικά ντοκουμέντα των τελευταίων συνεδρίων καθορίζουν την κατεύθυνση και το μέγεθος των αλλαγών», όπως και ότι «αν και μένουν πολλά να γίνουν σε αυτόν τον δύσκολο και μακρύ αγώνα, είμαστε πεπεισμένοι ότι τα αδάμαστα παιδιά αυτής της γης θα συνεχίσουμε στην πρώτη γραμμή, όπως οι γονείς και οι παππούδες μας...».

Ταυτόχρονα ο Β' Γραμματέας της ΚΕ, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Ραούλ Κάστρο στην πρόσφατη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου, τόνισε: «Επαναλαμβάνουμε την καταγγελία της επαναστατικής κυβέρνησης ενάντια στη σκλήρυνση του αποκλεισμού από τις ΗΠΑ. Επίσης εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στη Βενεζουέλα και στην κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο». Υπογράμμισε ότι «η Κούβα απορρίπτει τα λεγόμενα σε αμερικανικό μέσο ενημέρωσης περί διαμεσολάβησης στο διάλογο στη Βενεζουέλα. Είναι δεδομένος ο σεβασμός στην αυτονομία αυτής της αδελφικής χώρας. Μόνο ο βενεζουελάνικος λαός είναι αρμόδιος να λύσει τα προβλήματά του, χωρίς τη διαμεσολάβηση κανενός στις εσωτερικές του υποθέσεις». Και κατέληξε λέγοντας ότι «δεν πρόκειται να προδώσουμε ποτέ τη δόξα, την ατέλειωτη περηφάνια να υπηρετούμε την πατρίδα και την Επανάσταση, κάτω από την καθοδήγηση του Φιντέλ και του Ραούλ. Οποιαδήποτε στρατηγική πίεσης στη χώρα μας θα αποτύχει».