Κυριακή 9 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΡΟΔΟΣ
Σεζόν στην εκμετάλλευση, χειμώνας στην ανεργία για τους εργαζόμενους στον Τουρισμό

Της απεσταλμένης μας Ευτυχίας ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ

Με τις αφίξεις ξένων τουριστών να ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια την περσινή χρονιά και τους πρώτους μήνες της φετινής σεζόν να καταρρίπτουν ήδη τα προηγούμενα «ρεκόρ», το νησί της Ρόδου αναδεικνύεται σε «πρωταθλητή» στις επιδόσεις των επιχειρηματικών ομίλων στον κλάδο του Τουρισμού. Καθόλου τυχαία, από τη Ρόδο πριν από έναν περίπου μήνα, η υπουργός Τουρισμού επιβεβαίωσε την «ισχυρή βούληση» κυβέρνησης και υπουργείου για «αναπτυξιακό σχέδιο» για τον Τουρισμό, «που συνεπάγεται σημαντικά οφέλη στην τουριστική οικονομία, στην απασχόληση και τα έσοδα στις τοπικές κοινωνίες».

Στη Ρόδο η «τουριστική ανάπτυξη» δεν είναι σχέδιο στα χαρτιά, αλλά πραγματικότητα με συγκεκριμένα αποτελέσματα. Το ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα ξεφυτρώνει δίπλα στο άλλο κατά μήκος της ακτογραμμής, στη δυτική, τη βόρεια και τα τελευταία χρόνια με ιδιαίτερη ένταση στη νότια πλευρά του νησιού. Δώδεκα ξενοδοχειακές επιχειρήσεις του νησιού περιλαμβάνονταν στη λίστα με τα 30 πιο κερδοφόρα ελληνικά ξενοδοχεία, που δημοσιεύτηκε το Γενάρη. Η πληρότητα ξεπερνά το 90%.

Η άλλη πλευρά του νομίσματος όμως είναι λιγότερο «γυαλιστερή»: Χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι «ξεζουμίζονται» σε ξενοδοχεία και επισιτιστικά καταστήματα, «χτυπάνε» δεκάωρα και δουλεύουν χωρίς ρεπό, με μισθούς που χρόνο με το χρόνο μειώνονται και την ανεργία να τους περιμένει στη γωνία κάθε φθινόπωρο. Ακόμα και αυτή η πετσοκομμένη κλαδική Συλλογική Σύμβαση εφαρμόζεται σε όλο και πιο λίγες επιχειρήσεις, με όλο και πιο πολλούς «αστερίσκους». Οι αυτοαπασχολούμενοι που προσδοκούν να βγάλουν ένα μεροκάματο από την τουριστική κίνηση, βλέπουν την «πίτα» να μεγαλώνει, αλλά το δικό τους κομμάτι να μικραίνει. Την ίδια ώρα που τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα πολλαπλασιάζονται με αυτούς τους ρυθμούς, λείπουν μια σειρά βασικές υποδομές για το λαό του νησιού, όπως φάνηκε πρόσφατα και από το πρόβλημα υδροδότησης που αντιμετωπίζουν τόσο η πόλη όσο και τα χωριά.

Ξενοδοχεία - μεγαθήρια
Ξενοδοχεία - μεγαθήρια
Για όλα τα παραπάνω ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με εργαζόμενους στον κλάδο και επιχειρησιακά σωματεία του νησιού, συνεχίζοντας την προσπάθεια να αναδείξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και τη δράση που αναπτύσσουν μπροστά στην πανελλαδική απεργία των εργαζομένων στον κλάδο στις 20 Ιούλη.

Να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της απεργίας, η ΔΑΣ Ξενοδοχοϋπαλλήλων καλεί σε προσυγκέντρωση στις 20 Ιούλη, στις 9 μ.μ., στον ΕΟΤ, και στη συνέχεια στη συγκέντρωση στις 10 π.μ., στην πλατεία Κύπρου.

Οι τουρίστες και τα ξενοδοχεία πληθαίνουν, τα προβλήματα των εργαζομένων πολλαπλασιάζονται

Στο νησί της Ρόδου ο αριθμός των ξενοδοχειακών κλινών υπολογίζεται σε 150.000. Οποιος βιαστεί να συμπεράνει ότι τα περιθώρια να αυξηθούν παραπέρα έχουν εξαντληθεί, θα κάνει λάθος. Αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη μια σειρά από επενδύσεις: Ανέγερση νέων μονάδων, ανακαίνιση και επέκταση υφιστάμενων ξενοδοχείων, εξαγορές και αλλαγή ιδιοκτησίας μιας σειράς επιχειρήσεων. Στη διαδικασία αυτή, το χρήμα ρέει άφθονο για τους ξενοδόχους μέσα από τους «αναπτυξιακούς νόμους».

Το μεγαλύτερο μέρος των ξενοδοχείων, κυρίως των ξενοδοχείων πολλών «αστέρων», διασυνδέονται με tour operators ή ανήκουν σε ξενοδοχειακές αλυσίδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επιχείρηση «Atlantica», που ανήκει στο τουριστικό πρακτορείο ΤUI, έχει ήδη εννέα ξενοδοχεία στο νησί και ετοιμάζεται να ανοίξει και δέκατο.

Μπορεί οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις να είναι «θηρία» με 400, 500 ακόμα και 800 δωμάτια, δουλεύουν όμως με πολύ περιορισμένο αριθμό προσωπικού. Το ωράριο των εργαζομένων επιμηκύνεται και σε πολλές περιπτώσεις φτάνει ή και ξεπερνά το 10ωρο, μπροστά στην απαίτηση της εργοδοσίας «να βγει η δουλειά». Ρεπό και 8ωρο γίνονται «ξεχασμένη υπόθεση»...

«Με το που ερχόμαστε στη δουλειά μπαίνουμε όλοι στην πρίζα», μας λένε καμαριέρες από μεγάλο «πεντάστερο» ξενοδοχείο του νησιού, περιγράφοντας πώς ξεθεώνονται καθημερινά. Μυοσκελετικά προβλήματα, «ατυχήματα» όπως γλιστρήματα, κοψίματα και καψίματα, κούραση και εξάντληση, οδηγούν τους ξενοδοχοϋπαλλήλους σε καθημερινή βάση στα επείγοντα, όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι του νοσοκομείου.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα της δουλειάς στον Τουρισμό στη Ρόδο είναι η εποχικότητα. Η σεζόν ξεκινά τον Απρίλη και τελειώνει τον Οκτώβρη. Οι εργαζόμενοι όμως, δεν δουλεύουν για επτά μήνες. Σε πολλές περιπτώσεις η σεζόν περιορίζεται για αυτούς μόλις σε ένα τρίμηνο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα ξενοδοχεία ανοίγουν με όσο το δυνατόν λιγότερο προσωπικό, ακόμα κι αν η πληρότητά τους φτάνει το 70%. Οι επαναπροσλήψεις των εποχικών εργαζομένων «σπρώχνονται» όσο το δυνατόν πιο κοντά στην καταληκτική ημερομηνία, της 25ης του Μάη κάθε έτους. Και σαν να μη φτάνει που προσλαμβάνονται την τελευταία στιγμή, πολλοί εργαζόμενοι απολύονται μέσα στο Σεπτέμβρη, ενώ οι πληρότητες είναι ακόμα «στο κόκκινο». Η εποχικότητα λειτουργεί και ως μοχλός πίεσης, ώστε οι εργαζόμενοι να δουλεύουν με το κεφάλι κάτω και το στόμα κλειστό, «τώρα που έχουν δουλειά».

Τον υπόλοιπο χρόνο πρέπει να επιβιώσουν με το επίδομα ανεργίας, το οποίο πλέον τους χορηγείται μόνο για τρεις μήνες κάθε χρόνο. Επιπλέον, αν κάποιος εργαζόμενος ξεπεράσει τα 230 ένσημα δεν δικαιούνται επίδομα. «Στα 230 ένσημα "καίγεσαι". Μου έχει τύχει για ένα ένσημο να χάσω το επίδομα ανεργίας», λέει χαρακτηριστικά ένας εργαζόμενος που λόγω της ειδικότητάς του ως κηπουρός συγκαταλέγεται στο προσωπικό που μπαίνει από την αρχή της σεζόν στο ξενοδοχείο.

Το τοπίο συμπληρώνεται από τα εργολαβικά συνεργεία που εξαπλώνονται σε κάθε πόστο και ειδικότητα μέσα στα ξενοδοχεία, απασχολώντας εργαζόμενους από διάφορες περιοχές της χώρας που φτάνουν στο νησί αναζητώντας ένα μεροκάματο.

Γενικευμένο φαινόμενο αποτελεί και η «μαθητεία» των νέων από δημόσιες και ιδιωτικές σχολές κατάρτισης. Οι «μαθητευόμενοι», όπως και οι νέοι κάτω των 25 ετών, είναι περιζήτητοι ως ακόμα «φτηνότεροι» εργαζόμενοι από τους συναδέλφους τους. Οι συνθήκες διαμονής που τους επιφυλάσσουν οι ξενοδόχοι περιλαμβάνουν «στοίβαγμα» σε δωμάτια ανά τετράδες και πεντάδες. Σε αυτούς που ζήτησαν να έχουν κλιματισμό στο δωμάτιο, ώστε να ξεκουράζονται σε ανθρώπινες συνθήκες μετά την πολύωρη δουλειά, ορισμένες επιχειρήσεις φρόντισαν να χρεώσουν το αντίτιμο, καλώντας τους να πληρώνουν 20 ευρώ το μήνα για την «παροχή»! Το «παραμύθι» του συνδυασμού της δουλειάς με διακοπές στο νησί μεταφράζεται σε σύντομα διαλείμματα για μια μπίρα στα υπόγεια των ξενοδοχείων...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ