«Είμαι εδώ για να προασπίσω τα γαλλικά συμφέροντα και τα ευρωπαϊκά», υπογράμμισε τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Μπρουνό Λεμέρ, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Αθήνα και της συζήτησης που είχε με τον Ελληνα πρωθυπουργό.

Η φράση του αυτή, όπως και το ενδιαφέρον της Γαλλίας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, δεν έχει να κάνει μόνο με τους συσχετισμούς εντός της Ευρωζώνης ή με τα γενικά συμφέροντα του γαλλικού κεφαλαίου, στο πλαίσιο της οικονομικής - νομισματικής ένωσης, αλλά και με το «επενδυτικό ενδιαφέρον» γαλλικών μονοπωλίων, ιδιαίτερα στον κλάδο της Ενέργειας και σε νευραλγικές υποδομές της ελληνικής οικονομίας.

Ολα αυτά υπό το πρίσμα της «στρατηγικής εταιρικής σχέσης» Ελλάδας - Γαλλίας που υπογράφηκε τον Οκτώβρη του 2015 στην Αθήνα, σε συνέχεια και αμέσως μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου με την Ευρωζώνη.

Σε αυτό το πλαίσιο και με αφετηρία το μπαράζ των αντιλαϊκών μέτρων που ακατάπαυστα ξεδιπλώνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο σημερινό «συμπληρωματικό» μνημόνιο με την Ευρωζώνη υπάρχει η ρητή πρόβλεψη για νέα συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την κατάρτιση λίστας από 15 έως 20 «εμβληματικών σχεδίων» για την περίοδο μέχρι το 2020.

Οπως αναφέρεται, οι ελληνικές αρχές θα ολοκληρώσουν τη «στρατηγική ανάπτυξης», η οποία μεταξύ άλλων «θα πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία, μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, ενός ελκυστικότερου επιχειρηματικού περιβάλλοντος». Οι προτεραιότητες αφορούν τομείς όπως ο τουρισμός, οι τεχνολογίες πληροφορικής, οι μεταφορές, η φαρμακοβιομηχανία, η γεωργία και η μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, όπως και η εφοδιαστική αλυσίδα.

Γίνεται, επομένως, φανερό ότι πίσω από την «κουρτίνα» της διαπραγμάτευσης στήνονται νέες επιχειρηματικές συμφωνίες, για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων, εν μέσω έντονων ενδομονοπωλιακών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων.

Ανάμεσα σε άλλα, η διακρατική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας προβλέπει:

• «Ανταλλαγή απόψεων σχετικά με βέλτιστες πρακτικές αξιοποίησης των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών πόρων και επενδυτικών κεφαλαίων και την από κοινού συνεισφορά στην επιτυχία των ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών που αποσκοπούν στην ενίσχυση των επενδύσεων, της απασχόλησης και της ανάπτυξης, ιδίως του προγράμματος Γιούνκερ».
• Συνεργασία για την κατασκευή του Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου (ΤΑΡ), σχέδια διασύνδεσης δικτύων φυσικού αερίου μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, Ελλάδας και Ιταλίας και Κύπρου και Ελλάδας, αύξηση δυναμικότητας αεριοποίησης του τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου Ρεβυθούσας και κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
• Συνεργασία μεταξύ ελληνικών και γαλλικών επιχειρήσεων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (διασύνδεση δικτύου ηλεκτρισμού στις Κυκλάδες, σχέδιο διασύνδεσης ηπειρωτικής Ελλάδας με την Κρήτη, εκσυγχρονισμός των δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρισμού/ υποσταθμοί).
• Ανάπτυξη κοινών σχεδίων για τη διαχείριση και αξιοποίηση απορριμμάτων και αποβλήτων, καθώς και για τη διαχείριση των υδάτων.
• Ενθάρρυνση γαλλικών επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και ιδιαίτερα για τη διαχείριση των υδάτων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Μάλιστα, στο «συμπληρωματικό» μνημόνιο με την Ευρωζώνη γίνεται ειδική αναφορά στον νέο κανονισμό σε ό,τι αφορά τα τιμολόγια στις εταιρείες ύδρευσης - αποχέτευσης (ζήτημα το οποίο ήδη δρομολόγησε η κυβέρνηση), ενώ επίσης, όπως προβλέπουν οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, θα προετοιμάσουν τα επιχειρηματικά σχέδια και τις επενδύσεις για τα επόμενα πέντε χρόνια.
• Στήριξη επενδυτικών σχεδίων στον τομέα της ανάπτυξης, της εξοικονόμησης Ενέργειας και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όπως η ηλιακή, η αιολική, η γεωθερμία και η βιομάζα.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, καταγράφονται ήδη ορισμένες «εμβληματικές» επενδύσεις και συμπράξεις γαλλικών μονοπωλίων στην Ελλάδα. Ορισμένες από αυτές είναι οι εξής:

• Το μονοπώλιο της Ενέργειας «Total», με επιχειρηματική παρουσία και στην Ελλάδα, δραστηριοποιείται στην αναζήτηση, ανάπτυξη και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου.
• Η EDF είχε εκδηλώσει επενδυτικό ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Παράλληλα, μέσω της θυγατρικής εταιρείας της «Edison», από κοινού με τα ΕΛΠΕ, διαχειρίζονται μονάδες ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα.
• Η «Suez Environnment» εδώ και πολύ καιρό καλοβλέπει την ΕΥΑΘ, στην οποία ήδη κατέχει το 5% του μετοχικού κεφαλαίου.
• Η «Vinci» κατασκεύασε τη Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, ενώ παράλληλα σε συνεργασία με ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους κατασκευάζει οδικούς άξονες στη χώρα κ.ά.

Να θυμίσουμε ότι η πλευρά του ΣΕΒ, ήδη από το 2015, έχει αναθερμάνει τους δεσμούς της με γαλλικά μονοπώλια και τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ στο πλαίσιο των επαφών που είχαν τότε στο Παρίσι, οι Ελληνες βιομήχανοι υπέγραψαν «πρωτόκολλο συνεργασίας» με τον γαλλικό Επιχειρηματικό Σύνδεσμο Βιομηχάνων και Εργοδοτών - MEDEF.

Τον Οκτώβρη του 2015 (αμέσως μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου) κλιμάκιο του ΣΕΒ, υπό τον πρόεδρό του, Θ. Φέσσα, συναντήθηκε στο Παρίσι με τους βιομήχανους της Γαλλίας, ενώ ο ΣΕΒ έκανε λόγο για ανάπτυξη κοινών δράσεων, «μετά την ολοκλήρωση της πρώτης επισκόπησης προόδου του ελληνικού προγράμματος σταθερότητας».

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, οι βιομηχανικοί σύνδεσμοι των δύο κρατών συγκρότησαν «κοινή ομάδα εργασίας», με στόχο την προώθηση επενδύσεων σε βιομηχανικά δίκτυα υψηλής προστιθέμενης αξίας και τη διαμόρφωση μιας «συνεκτικής ενεργειακής πολιτικής με ανταγωνιστικό κόστος».

Κατά τ' άλλα, οι εγχώριοι βιομήχανοι προσβλέπουν στις επερχόμενες παρεμβάσεις και τις αναδιαρθρώσεις μέσω και της λεγόμενης «Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής», που με τη σειρά της αποτελεί τμήμα του «επικαιροποιημένου» μνημονίου με την Ευρωζώνη:

«Σε ρόλο καταλύτη, απαιτούνται και επενδύσεις σε μεγάλα έργα υποδομών, με τη σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα, έργα που να έχουν εμπορική αξία ώστε να αναζητηθούν επενδυτές και χρηματοδότηση στις διεθνείς αγορές», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ, έχοντας «ένα το κρατούμενο» τον στρατηγικό σχεδιασμό για τις υποδομές που παρουσίασε τις προάλλες το αρμόδιο υπουργείο.

Η λίστα του ΣΕΒ με τα «εμβληματικά έργα» περιέχει και μια σειρά τομείς που «κουμπώνουν» με το γαλλικό ενδιαφέρον, δίνοντας άλλη διάσταση στη διακρατική συμφωνία και το «πρωτόκολλο συνεργασίας» του 2015. Ταυτόχρονα, βέβαια, τέτοια σχέδια και προοπτικές ενεργοποιούν και ανατροφοδοτούν ανταγωνισμούς ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους άλλων κρατών, που προσβλέπουν στην ανάπτυξη της δικής τους κερδοφορίας από τη δραστηριοποίησή τους σε τομείς της ελληνικής οικονομίας.

Εντελώς ενδεικτικά, στη «λίστα» του ΣΕΒ βρίσκονται λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, υδατοδρόμια, η διασύνδεση δικτύων ηλεκτρισμού Ελλάδας - Ιταλίας και ηπειρωτικής Ελλάδας - Κρήτης, πάρκα εφοδιαστικής αλυσίδας, ύδρευση - αποχέτευση - άρδευση - διαχείριση αποβλήτων - επεξεργασία λυμάτων, ψηφιακές υπηρεσίες παντού, αξιοποίηση ορυκτού πλούτου, ανάπλαση αστικών οικιστικών και εμπορικών περιοχών κ.ά.