Διευρύνεται το προβάδισμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) υπό την Αγκελα Μέρκελ έναντι των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) του Μάρτιν Σουλτς, σύμφωνα με το νέο «Πολιτικό Βαρόμετρο» της δημόσιας τηλεόρασης ZDF για τις εθνικές εκλογές στις 24 Σεπτέμβρη.

Συγκεκριμένα, οι Χριστιανοδημοκράτες συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία και παίρνουν το 38%, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες το 27% των ψήφων. Στην τρίτη θέση εμφανίζεται το σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα «Αριστερά» με 9% και ακολουθούν το φιλελεύθερο Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP) με 8% και οι Πράσινοι και το ακροδεξιό - ευρωσκεπτικιστικό «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) με 7%.

Στο μεταξύ, μετά την ήττα του στις τοπικές εκλογές την Κυριακή στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία (το μεγαλύτερο κρατίδιο, με περίπου 18 εκατ. κατοίκους), το SPD απέκλεισε το ενδεχόμενο ενός μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού με την CDU στο κρατίδιο. Ετσι, το μόνο ρεαλιστικό σενάριο είναι ένας συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών (CDU) - Φιλελεύθερων (FDP) με 72 και 28 έδρες αντίστοιχα, αλλά με μια ισχνή πλειοψηφία στο τοπικό κοινοβούλιο των 199 εδρών. Ηδη έχει γίνει μια πρώτη διερευνητική συνάντηση.

«Νέους κανόνες» για μια «δίκαιη παγκοσμιοποίηση» και «για την εργασία στην εποχή της ψηφιοποίησης» ζητούν από τους ηγέτες των χωρών της G20 εκπρόσωποι του διεθνούς εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού («Labour 20»), που συναντήθηκαν την περασμένη βδομάδα στο Βερολίνο. Πρόκειται για συνδικαλιστικές και άλλες οργανώσεις που στέκονται στο πλευρό των εργοδοτών, της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τους οποίους θεωρούν «εταίρους» τους. Είναι εχθροί των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων και υπέρμαχοι της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας.

Συγκεκριμένα, εκπρόσωποι από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO), τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), τη Διεθνή Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (ITUC), τη βρετανική Συνομοσπονδία «Συνέδριο Εργατικών Συνδικάτων» (TUC), τη γαλλική τριτοβάθμια οργάνωση «Force Ouvrier» (τροτσκιστικές και άλλες «αριστερίστικες» συνδικαλιστικές οργανώσεις) και από συνδικάτα των χωρών της G20 συζητούν τις «προτάσεις» που θα κάνουν στους ηγέτες των G20, οι οποίοι θα συναντηθούν τον Ιούλη στο Αμβούργο.

Σε συνάντηση αυτών με την καγκελάριο, Αγκ. Μέρκελ, της επέδωσαν τις «προτάσεις» τους, υπό τον τίτλο «ανάπτυξη και απασχόληση», καλλιεργώντας αυταπάτες στους εργάτες των χωρών τους ότι τους ηγέτες των πιο ισχυρών καπιταλιστικών χωρών απασχολούν τα λαϊκά συμφέροντα, η «ευημερία των πιο αδύναμων» και η «κοινωνική δικαιοσύνη»...

Ενδεικτικά αναφέρουν ότι η ψηφιοποίηση προσφέρει ευκαιρίες για «καλές εργασιακές συνθήκες», για «νέους κανόνες στην Κοινωνική Ασφάλιση, στη μετεκπαίδευση και κατάρτιση». Κρύβουν ότι η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης είναι «κατάρα» για τους εργαζόμενους όσο τα μέσα παραγωγής είναι καπιταλιστική ιδιοκτησία, αφού αντί να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος, με αύξηση των απολαβών, αυξάνονται η ανεργία και η ελαστική εργασία.