Κυριακή 12 Μάρτη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ «ΕΕ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ»
Με βασικό «συστατικό» τα θέματα Ασφάλειας και Αμυνας

Στιγμιότυπο από τη συνάντηση των «τεσσάρων» την περασμένη Δευτέρα

Copyright 2017 The Associated

Στιγμιότυπο από τη συνάντηση των «τεσσάρων» την περασμένη Δευτέρα
Σαν «κόκκινο νήμα» διαπερνά το ζήτημα της «Αμυνας και Ασφάλειας» όλα τα σενάρια, που έχουν πέσει στο τραπέζι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, για το μέλλον της ΕΕ, ενόψει και της Συνόδου Κορυφής στη Ρώμη στα τέλη Μάρτη, όπου αναμένεται να αποτυπωθούν οι βασικές κατευθύνσεις για το μέλλον της ιμπεριαλιστικής ένωσης τα επόμενα χρόνια. Σε κάθε έως τώρα σχετική συζήτηση, από εκείνη της περασμένης βδομάδας οπότε και παρουσιάστηκε η «Λευκή Βίβλος» με τα 5 διαφορετικά σενάρια, έως τη «Σύνοδο των 4» την περασμένη Δευτέρα στις Βερσαλίες και τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ Πέμπτη και Παρασκευή, το ζήτημα αυτό βρίσκεται «στην καρδιά» των αντιπαραθέσεων και συγκλίσεων καπιταλιστικών κρατών και «στρατοπέδων» που βρίσκονται υπό διαμόρφωση, πλάι βέβαια και δεμένο με το ζήτημα των αντιπαραθέσεων για το δρόμο που είναι «ικανότερος» να συμβιβάσει τα αντιτιθέμενα συμφέροντα και να θωρακίσει την κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων απέναντι στα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Στη «Λευκή Βίβλο» της Κομισιόν...

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, εκτός από το επιχειρησιακό - τακτικό, τρέχουν διεργασίες και σε πολιτικό επίπεδο. Π.χ. στη «Λευκή Βίβλο» ακριβώς για το μέλλον της ΕΕ που παρουσίασε την προηγούμενη βδομάδα ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, στο Ευρωκοινοβούλιο ως «κείμενο εργασίας» προς διαβούλευση ενόψει της Ρώμης, το ζήτημα αυτό βρίσκεται στην καρδιά όλων των σχετικών σεναρίων.

Π.χ. και στο σενάριο μιας «α λα καρτ» ενισχυμένης συνεργασίας μόνο όσων κρατών - μελών θέλουν να κάνουν περισσότερα «σε συγκεκριμένους τομείςόπως Ασφάλεια, Αμυνα,...» και στο σενάριο που η «ΕΕ επικεντρώνει σε τομείς πολιτικής που έχει ιεραρχήσει και μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία, π.χ. Αμυνα, Ασφάλεια...» και εγκαταλείπει άλλους, ανάλογα με τις αντιθέσεις και το επίπεδο συμβιβασμών στο εσωτερικό της και στο σενάριο όπου επιτυγχάνεται «εμβάθυνση της ΕΕ» με ενισχυμένη και αναβαθμισμένη συνεργασία σε όλους τους τομείς και προτεραιότητα σε Αμυνα και Ασφάλεια, με τους δύο - αλληλένδετους για τους αστούς - όρους να ιεραρχούνται ψηλά σε όλα σχεδόν τα σενάρια.

...και στη «μίνι Σύνοδο» των τεσσάρων

Παραπέρα, η Ασφάλεια και Αμυνα, το Προσφυγικό και η τρομοκρατία ήταν από τα κύρια πιάτα στο μενού της περιλάλητης τετραμερούς συνάντησης την περασμένη Δευτέρα στις Βερσαλίες, με συμμετέχοντες τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, την Γερμανίδα καγκελάριο, Αγκελα Μέρκελ, τον Ισπανό πρωθυπουργό, Μαριάνο Ραχόι, και τον Ιταλό ομόλογό του, Πάολο Τζεντιλόνι.

Ο ίδιος ο οικοδεσπότης Ολάντ, δίνοντας το στίγμα της 4μερούς δήλωνε κατόπιν ότι «ορισμένες χώρες θα μπορούσαν να προχωρήσουν πιο γρήγορα και πιο μακριά σε τομείς όπως η Αμυνα, η Ευρωζώνη» κ.ά. Εδωσε, δε, ιδιαίτερη έμφαση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ως «παρόχου Ασφάλειας», αλλά δεν παρέλειψε να εστιάσει και στην ευθύνη που αναλογεί στις τέσσερις χώρες για «αυτοτελή» άμυνα της ΕΕ και φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της, με προσχήματα όπως την «αξιοπρεπή αντιμετώπιση των προσφύγων, την ελευθερία της κίνησης και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», αλλά με πραγματικό διακύβευμα το ότι «η ΕΕ πρέπει να είναι παρούσα παντού στον κόσμο», για να υπερασπιστεί τις «αξίες» της (βλέπε τα συμφέροντα των μονοπωλίων μέσω ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων) και ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Ζώνες, δηλαδή, όπου τα μονοπώλια των χωρών αυτών διεκδικούν, σε αντιπαράθεση με άλλα καπιταλιστικά κράτη, μερίδιο από την πίτα σε τομείς όπως τις ενεργειακές πηγές και τους δρόμους μεταφοράς πετρελαίου, φυσικού αερίου και Ενέργειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και διάφορες «μπίζνες» όπως π.χ. τα ενεργειακά, διαμετακομιστικά και κατασκευαστικά στην Αίγυπτο, τις πρώτες ύλες, νοτιότερα, σε χώρες όπως Σουδάν, Τσαντ, και ΛΔ Κονγκό.

Εχουν τα «εργαλεία» για «μεγαλύτερες ευθύνες»

Εξάλλου, διόλου τυχαία, ίδια μέρα με την τετραμερή, συνεδρίαζε στις Βρυξέλλες το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) της ΕΕ, στη διευρυμένη του, μάλιστα, σύνθεση, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας των κρατών - μελών.

Ακριβώς πάνω στα θέματα που έθιξαν και οι 4 ηγέτες, το ΣΕΥ υιοθέτησε συμπεράσματα σχετικά με την «επιτευχθείσα πρόοδο στην εφαρμογή της Παγκόσμιας Στρατηγικής της ΕΕ στο πεδίο της Ασφάλειας και Αμυνας», της στρατηγικής, δηλαδή, για προώθηση και προάσπιση των θέσεων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων ανά τον πλανήτη.

Οπως είπε η ίδια η προεδρεύουσα του ΣΕΥ, Φεντερίκα Μογκερίνι, ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Πολιτικής Ασφάλειας, «προχωρούμε σταθερά προς μια ενισχυμένη αμυντική συνεργασία και θα συνεχίσουμε να κάνουμε περισσότερα (...) Η ΕΕ διαθέτει μοναδικά εργαλεία για να βοηθήσει τους Ευρωπαίους να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική τους Ασφάλεια και να το κάνουμε πιο αποτελεσματικά».

Προς τούτο, το ΣΕΥ ενέκρινε ένα προσχέδιο επιχειρησιακού σχεδιασμού και συντονισμού για αποστολές και επιχειρήσεις της περιλάλητης «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας» (ΚΠΑΑ), του στρατιωτικού - πολεμικού βραχίονα της ΕΕ, «το οποίο», όπως αναφέρεται στο σχετικό ανακοινωθέν, «περιλαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να αντιδρά πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά και πιο ομαλά, χτίζοντας πάνω στις υφιστάμενες δομές και με στόχο την ενίσχυση των πολιτικο-στρατιωτικών συνεργιών, ως μέρος της συνολικής προσέγγισης της ΕΕ».

Αποφασίστηκε, δε, η σύσταση μιας δομής στρατιωτικού σχεδιασμού και υλοποίησης, στο πλαίσιο του ήδη υφιστάμενου Στρατιωτικού Επιτελείου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή στρατιωτικών αποστολών.

Προσώρας αναφέρονται σε στρατιωτικές αποστολές «εκπαιδευτικού χαρακτήρα» σαν αυτές που «τρέχουν» σήμερα σε Σομαλία, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και Μάλι, που βέβαια κι αυτές λειτουργούν ως προβολή ισχύος της ΕΕ και τρόπος διείσδυσής της σε άλλες ζώνες, και είναι ένα πρώτο βήμα πριν η δομή αναλάβει ευθύνες και για άλλες επιχειρήσεις.

Με βάση τη «Λισαβόνα»

Το ΣΕΥ εστίασε, εξάλλου, και στη «δυνατότητα μιας μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας», παραπέμποντας - καθόλου τυχαία - στη Συνθήκη της Λισαβόνας, όπου προβλέπεται πως «μια ομάδα κρατών - μελών της ΕΕ μπορούν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους σε στρατιωτικά θέματα» (άρθρα 42, παρ. 6, και 46).

«Η δημιουργία ενός χωρίς αποκλεισμούς, αρθρωτού συστήματος μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας θα επιτρέψει στα κράτη - μέλη να συνεργαστούν περαιτέρω στον τομέα της Ασφάλειας και της Αμυνας, σε εθελοντική βάση», αναφέρουν τα Συμπεράσματα του ΣΕΥ, βάζοντας σε πράξη βασικά ένα από τα σενάρια που παρουσίασε ο Γιούνκερ, περί ενισχυμένης συνεργασίας όσων κρατών - μελών θέλουν να κάνουν περισσότερα σε τομείς όπως η Ασφάλεια.

Επίσης, το Συμβούλιο, ακριβώς προς αξιοποίηση των «εργαλείων» που ήδη έχει η ΕΕ, ασχολήθηκε και με την «ενίσχυση της εργαλειοθήκης ταχείας αντίδρασης της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των μάχιμων σχηματισμών μάχης της ΕΕ ("battlegroups")».

Μια συζήτηση συνολικά για τη συγκρότηση και ενεργοποίηση Ευρωστρατού, που γίνεται χρόνια τώρα στην ΕΕ και αναμένεται να ενταθεί το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς όσο κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί του κεφαλαίου για τον έλεγχο αγορών, ζωνών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, τόσο μεθοδεύεται και προωθείται η προετοιμασία, ο επανεξοπλισμός και η στρατηγική αναδιάταξη και παράταξη στρατιωτικών δυνάμεων, μάχιμων στρατιωτικών μονάδων.

Αλλωστε, τα αποτελέσματα του ΣΕΥ της Δευτέρας και η Αμυνα και Ασφάλεια ήταν ανάμεσα στα θέματα που αναλύθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη, με παράγοντες όπως τον μετέχοντα στη Σύνοδο πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Α. Ταγιάνι, να μιλά ευθέως για τον οικονομικό ανταγωνισμό και τα παζάρια της ΕΕ με άλλα κέντρα, όπως Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία, Καναδάς, αλλά και να κατονομάζει ζώνες ενδιαφέροντος για τους επιχειρηματικούς ομίλους της ΕΕ, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική.

Ο ίδιος γνωστοποίησε ότι στη Σύνοδο μπήκαν σαν προτεραιότητες στον τομέα Ασφάλειας και Αμυνας, η διαλειτουργικότητα και οι συνέργειες των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών - μελών. Εξάλλου, η επίσης μετέχουσα στη Σύνοδο Μογκερίνι, στην εισήγησή της εστίασε στο Μεταναστευτικό, στα παζάρια της ΕΕ με τις χώρες της Αφρικής για τη διαχείρισή του, στην Ασφάλεια και Αμυνα και στην κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια, που, όπως φαίνεται, τους απασχολεί ιδιαίτερα ως πιθανή θρυαλλίδα επικίνδυνων εξελίξεων.

Σε κάθε περίπτωση, ο λαός δεν πρέπει να ξεχνά ότι όλες αυτές οι συζητήσεις δεν αφορούν συμφέροντά του. Οτι η ιμπεριαλιστική ειρήνη, που του πλασάρει σαν ιδεατό το κεφάλαιο, εναλλάσσεται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που μαίνεται και σήμερα σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, με κίνδυνο γενίκευσης.

Οι εξελίξεις, επομένως, απαιτούν λαό οργανωμένο και προετοιμασμένο. Απαιτούν ένταση της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δυνάμωμα της αλληλεγγύης με τους λαούς των άλλων κρατών. Ενίσχυση της πάλης, συνολικά, ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ