Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση για την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ για τον ΔΣΕ έκανε ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Παραθέτουμε την ομιλία:

Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες,

Συνεχίζουμε τη μεγάλη πορεία που ξεκινήσαμε πριν 3 χρόνια, προς τιμήν των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ και θα κορυφωθεί το 2018, συνδέοντας πιο βαθιά και πιο στέρεα το χτες με το σήμερα, με την εποχή μας, που μας καλεί σε σκληρές και μεγάλες αναμετρήσεις.

Συνεχίζουμε το δρόμο που άνοιξαν οι κομμουνάροι του Παρισιού, οι μπολσεβίκοι στη Ρωσία. Φέρνουμε στην επιφάνεια τις δοξασμένες στιγμές του εργατικού και λαϊκού μας κινήματος, τις μεγάλες ταξικές συγκρούσεις. Μελετάμε, συζητάμε, βγάζουμε συμπεράσματα, διδασκόμαστε απ' όλη αυτή τη μεγαλειώδη πορεία, με τις νίκες, τις μεγάλες κατακτήσεις, τις ήττες και τα πισωγυρίσματα. Συνεχίζουμε πάντα κάτω από τις ίδιες σημαίες και πάντα κάτω από τον ίδιο σκοπό, μελετώντας συνεχώς τις εξελίξεις. Συνεχίζουμε πυκνώνοντας τις γραμμές μας και γιγαντώνουμε την απόφασή μας να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων η εργατική τάξη, όλα τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, η μεγάλη λαϊκή συμμαχία με το ΚΚΕ μπροστά, ηγέτη αυτού του αγώνα, για μεγάλες νίκες και ανατροπές.

Η σημερινή εκδήλωση είναι ένας ακόμη σταθμός στην πορεία προς τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και μια ξεχωριστή στιγμή για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ.

Είναι ξεχωριστή στιγμή, γιατί οι πρωταγωνιστές σήμερα είναι οι ίδιοι οι μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ. Δεν είναι μόνο η φυσική παρουσία ορισμένων απ' αυτούς που βρίσκονται σήμερα κοντά μας, σε αυτή την αίθουσα. Είναι και οι πρωταγωνιστές στο ντοκιμαντέρ που θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια. Σε αυτό αποτυπώνονται, μέσα από πραγματικές εικόνες, η ιστορία και η δράση, η μεγάλη εποποιία του ΔΣΕ.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Η ΚΕ, όλο το Κόμμα, σας σφίγγουμε θερμά το χέρι. Εκφράζουμε το θαυμασμό μας και το σεβασμό μας στη μεγάλη σας προσφορά.

Στο πρόσωπό σας τιμάμε τη μεγάλη στρατιά των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ και μαζί σας αποτίουμε φόρο τιμής στους τιμημένους νεκρούς μας, σε όσους έπεσαν στα χαρακώματα με το όπλο στο χέρι, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές κι εξορίες.

Δεν τους ξεχνάμε. Είναι σήμερα μαζί μας. Τιμάμε τη μνήμη τους και θα συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε το χρέος μας με μνημεία και έργα αντάξια της θυσίας τους.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Σε λίγο, μέσα από το ντοκιμαντέρ, θα ξαναβρεθείτε στα δοξασμένα βουνά σας, στα πολυβολεία σας, στις απάτητες βουνοκορφές. Θα ξαναβρεθείτε με χιλιάδες αγαπημένους συντρόφους και συντρόφισσες που πολεμήσατε δίπλα - δίπλα. Θα ξαναζωντανέψουν μπροστά σας όλες οι μεγάλες στιγμές, αγαπημένα πρόσωπα, χαρές, λύπες, τα τραγούδια σας, όλο το μεγαλείο του ΔΣΕ.

Κι εμείς, σύντροφοι και συντρόφισσες, μαζί σας, καμαρώνουμε με περηφάνια για το Κόμμα μας, για το ηρωικό και τιμημένο ΚΚΕ, για την Ιστορία του, για την προσφορά του, για τις στρατιές ηρώων που ανέδειξε και διαπαιδαγώγησε μέσα από τις γραμμές του.

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα όλους, όσοι και όσες δούλεψαν με κέφι και μεγάλη προσπάθεια στη δημιουργία αυτής της ταινίας και το συντονιστή αυτού του έργου, τον σκηνοθέτη Κώστα Σταματόπουλο. Πιστεύουμε να γίνεται κατανοητό ότι σε ένα ντοκιμαντέρ είναι αδύνατο να χωρέσει ένα ολόκληρο έπος τριών και πάνω χρόνων.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες,

Παρά τα 70 χρόνια που πέρασαν από την ίδρυσή του και τα 67 χρόνια από την ήττα, ο ΔΣΕ εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας, της ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης. Συνεχίζει να προβληματίζει και να απασχολεί τα επιτελεία των αντιμαχόμενων τάξεων, τόσο της εργατικής, όσο και της αστικής τάξης. Από διαφορετική, φυσικά, σκοπιά.

Το γεγονός αυτό αποδείχνει ότι η εμφάνιση και η δράση του ΔΣΕ δεν ήταν μια παρέκκλιση από την ιστορική εξέλιξη. Ηταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της όξυνσης της ταξικής πάλης και η κορύφωσή της στη συγκεκριμένη περίοδο. Τα ιστορικά γεγονότα είναι αμείλικτα και οι επιλογές που είχαν τεθεί τότε μπροστά στο λαϊκό κίνημα ήταν πολύ συγκεκριμένες: Υποταγή ή αντεπίθεση. Τις αλυσίδες ή τα όπλα.

Οι εικόνες που θα δούμε σε λίγο είναι πολύ αποκαλυπτικές και αποδεικνύουν με συνταρακτικά γεγονότα την ιστορική αλήθεια.

Η βαθύτερη, ωστόσο, ουσία της αντιπαράθεσης σχετικά με την Ιστορία του ΔΣΕ δεν αφορά τόσο στο παρελθόν. Η αστική τάξη και τα επιτελεία της, παρότι κάνουν ό,τι μπορούν να συσκοτίσουν και να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και τις αιτίες της ταξικής αναμέτρησης '46 - '49, στην ουσία τούς απασχολεί το μέλλον. Η διασφάλιση και διαιώνιση της εξουσίας τους. Απαιτούν υποταγή και σήμερα και ταυτόχρονα σχεδιάζουν προληπτικά και κατασταλτικά την αντιμετώπιση της ταξικής πάλης. Φοβούνται και ξορκίζουν την κορύφωση της ταξικής πάλης, γιατί θέλουν το λαό φοβισμένο, υποταγμένο και ανήμπορο μπροστά στις συνέπειες των αντιφάσεων, της σαπίλας και της βαρβαρότητας του καπιταλισμού ή να αρκεστεί στην αδιέξοδη πάλη της δήθεν «επιδιόρθωσής» του. Και όταν δεν τους παίρνει, καπηλεύονται ή νοθεύουν αυτόν τον αγώνα, όπως έκανε πρόσφατα ο κ. Τσίπρας στην Καισαριανή και προχτές στον Αη Στράτη. Επικαλέστηκε, μάλιστα, «τις ματωμένες κορφές του Γράμμου», όταν είναι γνωστό πως έχουν αποκηρύξει τον αγώνα του ΔΣΕ ως τυχοδιωκτισμό.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Η δεκαετία 1940 - '49 είναι πολύ πλούσια, ανεξάντλητη πηγή σε ιστορικά συμπεράσματα με μεγάλη αξία για την καθοδήγηση της ταξικής πάλης. Οπως:

Ο αγώνας για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων από την επιρροή της αστικής τάξης και των κομμάτων της και την οργάνωσή της σε «τάξη καθ' εαυτήν», δηλαδή σε τάξη που παλεύει για να απαλλάξει τον εαυτό της και όλη την κοινωνία από τα δεινά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, αγώνας που είναι ο βασικός σκοπός του ΚΚΕ, προϋποθέτει την αδιάλλακτη και ασυμβίβαστη πάλη με την αστική τάξη σε κάθε περίπτωση και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Δεν υπάρχει ενιαίο, εθνικό ονομαζόμενο συμφέρον. Οι εργάτες δεν έχουν το ίδιο συμφέρον με τα αφεντικά. Η παρέκκλιση από αυτήν την αρχή σημαίνει τραγικές συνέπειες για το επαναστατικό κίνημα και την εξέλιξη της ταξικής πάλης. Η αστική τάξη είναι και πανούργα και αδίστακτη. Η πείρα της δεκαετίας '40 - '49 είναι πολύτιμη. Στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος», της «εθνικής ενότητας» και της «δημοκρατικής ομαλότητας», το μεγαλειώδες κίνημα της Εθνικής Αντίστασης, με το λαό κυρίαρχο και οπλισμένο, σύρθηκε σε απαράδεκτους συμβιβασμούς και παραχωρήσεις, παρέδωσε στην ουσία την εξουσία στην αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της.

Η συγκρότηση του ΔΣΕ, έστω και καθυστερημένα, έσωσε την τιμή και την υπόληψη του κινήματος, του ΚΚΕ, προφύλαξε το κίνημα από την υποταγή και την ενσωμάτωση. Ο ΔΣΕ παρ' όλα αυτά θα μπορούσε να είχε νικήσει, αν οργανωνόταν έγκαιρα και αποφασιστικά η ένοπλη λαϊκή πάλη έως τα μέσα του 1946 και με επίκεντρο τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Το γεγονός ότι ο αγώνας του ΔΣΕ κράτησε 3 ολόκληρα χρόνια, και έφερε πολλές φορές την αστική τάξη σε δύσκολη θέση, είναι μια επιπλέον απόδειξη. Είναι πολύ χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του στρατηγού Βεντήρη στα τέλη του 1946: «Αγόμεθα μοιραίως προς δύσκολην θέσιν... Παρά πάσαν χαύνωσιν πρέπει να συνεγερθεί το έθνος και πέρα από πάσαν αντίδρασιν πρέπει να ευρεθούν τα μέσα. Εάν δεν μας τα δίνουν οι σύμμαχοι, ας απευθυνθώμεν αλλού. Ας πωλήσωμεν ό,τι έχομεν και δεν έχομεν, ας ατονήσομεν πάσαν άλλην ανάγκην. Τίποτα δεν είναι τόσον επείγον. Κάθε μέρα παρερχόμενη φέρει κατά εν βήμα πλησιέστερον τον κίνδυνον». Τελικά, τους έσωσαν οι Αγγλοι και Αμερικανοί σύμμαχοί τους. Χωρίς τη στήριξή τους δε θα μπορούσαν να νικήσουν.

Εξίσου σημαντικό είναι επίσης το συμπέρασμα ότι καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχή έκβαση κάθε ταξικού αγώνα και πολύ περισσότερο η προετοιμασία της πρωτοπορίας να οδηγήσει στην τελική νίκη την εργατική τάξη, είναι η ολόπλευρη προετοιμασία της με σωστή στρατηγική και τακτική, με βάση την επαναστατική θεωρία, τους νόμους της ταξικής πάλης και την πείρα του επαναστατικού κινήματος. Το Κόμμα μας, αξιοποιώντας την ιστορική πείρα, έχει σήμερα επεξεργασμένη επαναστατική στρατηγική που την εμπλουτίζει διαρκώς.

Σπουδαίο, επίσης, συμπέρασμα που μας κληροδοτεί η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ αφορά στην ικανότητα διεξαγωγής και καθοδήγησης της ταξικής πάλης κι έχει να κάνει με τον υπολογισμό του συσχετισμού δυνάμεων. Τους συσχετισμούς δυνάμεων τους υπολογίζουμε, αλλά η χάραξη στρατηγικής, η γραμμή πάλης δεν καθορίζεται από το συσχετισμό δυνάμεων. Υποχώρηση, πολύ περισσότερο υποταγή στο συσχετισμό δυνάμεων, σημαίνει θάνατο.

Η πίεση αυτή είναι ισχυρή και η υποχώρηση μπροστά σε αυτήν την πίεση σημαίνει παραίτηση από την προσπάθεια να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων με τη δύναμη της ταξικής πάλης.

Η υπεροχή δυνάμεων στα πιο αποφασιστικά και καθοριστικά σημεία είναι απόλυτος νόμος της επιτυχούς έκβασης κάθε ταξικού αγώνα και πολύ περισσότερο της επαναστατικής πάλης. Το 1946, ενώ υπήρχαν οι δυνάμεις και ειδικά μέσα στο στρατό, αλλά και στο εργατικό κίνημα, δεν υπήρχε προσανατολισμός και προετοιμασία για αποφασιστικό αγώνα σύγκρουσης και ρήξης με τις αστικές δυνάμεις σε στρατηγικής σημασίας χώρους. Η αναποφασιστικότητα, οι ταλαντεύσεις, η έλλειψη ενιαίας αντίληψης και γραμμής και αποφασιστικής διεθνούς στήριξης επέδρασαν καθοριστικά στην τελική σύγκρουση. Η αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης βεβαιώνει ότι παρά την ήττα του Δεκέμβρη, το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα μπορούσε πιο γρήγορα να οργανώσει τις δυνάμεις του και την αντεπίθεσή του.

Ο αγώνας του ΔΣΕ μάς διδάσκει ακόμα την τεράστια σημασία που έχει η καλή οργάνωση και εκπαίδευση δυνάμεων σε όλες τις φάσεις του αγώνα. Πολύτιμη πείρα για το σήμερα και το αύριο. Οπως γνωρίζουμε, θα το δούμε και στην ταινία, η πολεμική επίδοση του ΔΣΕ, η εντυπωσιακή αντοχή και η αυτοθυσία των μαχητών του δεν ήταν τυχαία. Κρύβει μέσα της μια τεράστια ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική προεργασία και προετοιμασία που προκαλεί θαυμασμό. Είναι στην κυριολεξία μια Ακαδημία συσσωρευμένης γνώσης και χρήσιμης πείρας. Είναι η γνώση και η πείρα ενός διαφορετικού στρατού, ανώτερου ακόμα και από τον ΕΛΑΣ. Είναι ένας λαϊκός επαναστατικός στρατός, άσχετα αν δεν ξεκίνησε ως τέτοιος.

Η κάθε μάχη που έδινε ο ΔΣΕ δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Ηταν το αποτέλεσμα πολλών συνδυασμένων παραγόντων, όπου η κάθε λεπτομέρεια μπορεί να έκρινε την έκβασή της. Δεν πρόκειται μόνο για τα ζητήματα της στρατιωτικής τέχνης, που έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα και οδήγησε σε ήττες και εξευτελισμό επαγγελματίες στρατηγούς. Στο σχεδιασμό μιας μάχης συνυπάρχουν: Η καλή ηθικοπολιτική προετοιμασία των μαχητών. Η καλή σύνδεση και στήριξη στο λαό και η συμμετοχή του. Η καλή οργάνωση της επιμελητείας, όσο κι αν ήταν ελλιπής. Η οργάνωση των υγειονομικών υπηρεσιών, των μεταφορών των πληροφοριών, των εφεδρειών, κ.ά. Οπου οι κανόνες της καλής οργάνωσης παραβιάζονταν τα αποτελέσματα ήταν δυσάρεστα, στοίχιζαν ζωές και ήττες.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Το ντοκιμαντέρ μαζί με όλα τα άλλα υλικά που έχουμε εκδώσει αποτελούν ένα πολύτιμο υλικό και δεν πρέπει να λυπηθούμε κόπους να τα μελετήσουμε.

Θα θέλαμε στο σημείο αυτό να υπογραμμίσουμε την τεράστια σημασία που έχει για το Κόμμα μας το αρχειακό υλικό. Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε τόσα πράγματα χωρίς την ύπαρξή του. Εχει, επομένως, μεγάλη αξία και για τις μελλοντικές γενιές η συντήρησή του, η συνεχής συμπλήρωσή του σε ντοκουμέντα και οπτικοακουστικό υλικό.

Ενταγμένη στο γιόρτασμα των 70 χρόνων του ΔΣΕ είναι και η ιδιαίτερη δραστηριότητα για την τοποθέτηση μνημείων που να αναδείχνουν τη μεγάλη αυτή εποποιία ως ελάχιστο δείγμα τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς και της θυσίας χιλιάδων μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ. Θα συνεχίσουμε αυτήν την προσπάθεια.

Ανακοινώνουμε σήμερα μια ακόμα συγκινητική προσφορά. Οι οικογένειες των αδελφών Βασίλη, Νίκου και Αποστόλη Ζούνη προσέφεραν στο Κόμμα το πατρικό τους σπίτι, με μεγάλο οικόπεδο μπροστά, προς τιμήν του πατέρα τους Χρ. Ζούνη, μαχητή του ΔΣΕ και αφοσιωμένου μέλους του ΚΚΕ και της γυναίκας του, επίσης συναγωνίστριας Ελένης.

Το σπίτι βρίσκεται στο χωριό Θεοτόκος στο κέντρο του Γράμμου και σε κεντρικό σημείο.

Η ΚΕ θα οργανώσει στο χώρο αυτό μουσείο και μνημείο. Οι οικοδόμοι της ΚΟ Αττικής, της Ηπείρου, της Δυτικής Μακεδονίας, οι μηχανικοί μας και αρχιτέκτονες, οι καλλιτέχνες μας προετοιμάζονται για την κατασκευή του.

Η ΚΕ ευχαριστεί θερμά την οικογένεια Ζούνη για την προσφορά αυτή.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ,

Γράψατε μια λαμπρή Ιστορία. Το Κόμμα καταγράφει αυτή την Ιστορία, αναδείχνει την ιστορική της σημασία και αξία, βγάζουμε συμπεράσματα και διδάγματα.

Συνεχίζουμε με τον ίδιο απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία για να γεμίζουμε τις σελίδες της Ιστορίας με νέα επιτεύγματα, με τις σελίδες της νίκης.

Ο Γράμμος κι αν έπεσε, εμείς θα νικήσουμε.

Ας λυσσομανάει η αστική τάξη. Δεν μπορεί να ανατρέψει την πορεία της κοινωνικής εξέλιξης. Υπερασπίζεται ένα σάπιο και ξεπερασμένο σύστημα με τη δύναμη της βίας και του ψέματος.

Την προοπτική του μέλλοντος καθορίζει η εργατική τάξη.

Δόξα και τιμή στον ΔΣΕ.