Πρόταση νόμου, με τίτλο «Αμεσα μέτρα για την προστασία των ανέργων», κατέθεσε χτες (30/3/2016) η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Η κατάθεση της πρότασης αποτελεί συμβολή στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος για την ουσιαστική προστασία των ανέργων, που πολλαπλασιάστηκαν την περίοδο της κρίσης, σε αντιπαράθεση με τα ψίχουλα και τα προγράμματα υπέρ της εργοδοσίας, με τα οποία όλες οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να διαχειριστούν το ζήτημα της ανεργίας.

Το ΚΚΕ έχει καταθέσει ανάλογες προτάσεις νόμου πέντε φορές στο παρελθόν (14/6/2006, 9/10/2008, 26/10/2010, 19/12/2011 και 20/3/2014), οι οποίες όμως απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία της Βουλής, χωρίς καν να συζητηθούν στην Ολομέλεια, με την επίκληση σχετικού άρθρου του Συντάγματος και της ερμηνείας του από όλα τα αστικά κόμματα. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα την Αιτιολογική Εκθεση επί της αρχής και επί των άρθρων της πρότασης νόμου.

Στην Αιτιολογική Εκθεση επί της αρχής αναφέρεται: «Το ΚΚΕ καταθέτει πρόταση νόμου για τη λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των ανέργων. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία στη χώρα μας αγγίζει το 24,6% και ο αριθμός των ανέργων έφτασε τους 1.180.516 . Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ, η ανεργία το Γενάρη του 2016 παρουσίασε αύξηση, ενώ η τακτική επιδότηση των ανέργων συνολικά αγγίζει μόλις το 8%.

Το πρόβλημα, βέβαια, της ανεργίας που μαστίζει τους εργαζόμενους και πλήττει ιδιαίτερα τη νεολαία και τις γυναίκες δεν είναι πρόσκαιρο και προσωρινό φαινόμενο.

Σήμερα δεν υπάρχει εργατική - λαϊκή οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον έναν άνεργο. Χιλιάδες εργαζόμενοι συνθλίβονται στην πρέσα της ανεργίας, της ανασφάλειας. Για όσους εργάζονται, το φάντασμα της ανεργίας αποτελεί καθημερινό άγχος. Χιλιάδες εργαζόμενοι, σχεδόν στο σύνολο των κλάδων, διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, καθώς η καθυστέρησή τους αγγίζει κατά μέσο όρο περίπου τους 6 έως 12 μήνες.

Η ανεργία αξιοποιείται, για να ασκηθεί πίεση από το κεφάλαιο και τη μεγαλοεργοδοσία στους εργαζόμενους, για να προωθηθούν τα πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα τα οποία από χρόνια βρίσκονται στο οπλοστάσιο των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, όπως η απελευθέρωση των απολύσεων και η κατάργηση των αποζημιώσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για να μειωθεί ακόμα περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης, να μειωθούν δραματικά οι μισθοί και συνεπώς οι συντάξεις των εργαζομένων.

Τα τρίωρα, τα τετράωρα και συνολικά οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις πολλαπλασιάζονται, η εκ περιτροπής εργασία κυριαρχεί. Οι συμβάσεις μιας μέρας, οι δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις που κυριαρχούν σε πολλούς κλάδους, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που άσκησαν τα κόμματα του κεφαλαίου, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Οι άνεργοι και οι μισοάνεργοι, που εργάζονται με τις παραπάνω εργασιακές σχέσεις, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού.

Με τα μέτρα αυτά επιδιώκεται από τη μια μεριά να περιοριστούν οι ζημιές του κεφαλαίου την περίοδο της κρίσης και από την άλλη να εξασφαλιστεί ένα πάμφθηνο εργατικό δυναμικό για τη μετέπειτα φάση της ανάπτυξης - η οποία, ωστόσο, είναι αβέβαιη και επί πλέον θα είναι πρόσκαιρη και αναιμική - ώστε να ενισχυθεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.

Η εκτόξευση της ανεργίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας που τη διαιωνίζουν και την ανακυκλώνουν, ούτε με τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που στηρίζει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που στηρίζουν τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, γιατί οι πολιτικές αυτές αξιοποιούν την ανεργία, για να στηρίξουν μεγαλοεπιχειρηματίες. Τα νέα προγράμματα του ΟΑΕΔ που επιβραβεύουν με ζεστό χρήμα τους εργοδότες που διατήρησαν το εργατικό δυναμικό που απασχολούσαν την προηγούμενη περίοδο, αποτελούν πρόκληση για τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που δεν επιδοτούνται από τον Οργανισμό, που βρίσκονται εκτεθειμένοι στην ανέχεια.

Αντίστοιχα, τα διάφορα νεανικά "προγράμματα απασχόλησης" που υλοποιούν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες είναι κοροϊδία και βαθιά εκμετάλλευση. Αντί για δουλειά με δικαιώματα, προσφέρουν ξεροκόμματα και κακοπληρωμένες "ευκαιρίες" για λίγους. Αντί για μέτρα προστασίας των ανέργων, επιδοτούνται τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο θεσμός της μαθητείας, καθώς, αντί να προσφέρει εξειδίκευση και γνώση του αντικειμένου που μαθαίνει ένας νέος άνθρωπος, αποτελεί το έδαφος για παραπέρα εκμετάλλευση και τζάμπα εργασία.

Η ανεργία αυξάνεται όχι μόνον από τις απολύσεις εργαζομένων, αλλά και από τη χρεοκοπία και καταστροφή των μικρομεσαίων αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης που τροφοδοτούν τις στρατιές των ανέργων. Η λήψη των μέτρων που περιέχονται στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ έχουν επείγοντα και επιτακτικό χαρακτήρα για την ανακούφιση των ανέργων.

Η οικονομική κάλυψη των μέτρων αυτών είναι ευθύνη του κρατικού προϋπολογισμού, ο οποίος αναμφίβολα έχει αυτή τη δυνατότητα με την αξιοποίηση κονδυλίων που σήμερα δίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο. Το ΚΚΕ υποστηρίζει το καθολικό αίτημα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα».