Κάπως έτσι, ξεκινώντας από το γνωστό «μνημόνια τέλος», πέρασε στην «επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων», πήγε στη συνέχεια στην πλήρη αποδοχή των προηγούμενων μνημονίων και τη «σκληρή διαπραγμάτευση» για τη νέα συμφωνία, για να βάλει τελικά την τζίφρα της στο 3ο μνημόνιο, που ήρθε να προστεθεί στα δύο προηγούμενα.

Πλέον, μιλούσε για «ισοδύναμα» και «παράλληλα προγράμματα», παραμύθια που ξέφτισαν κι αυτά όσο προχωρούσε η προώθηση των αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνει η... «συμφωνία του καλοκαιριού». Πριν από λίγες μέρες, άρχισαν να λανσάρουν τη θεωρία ότι έρχονται «ηπιότερα μέτρα λόγω πλεονάσματος», λόγω δηλαδή της πολιτικής που τσακίζει παραπέρα όποιες κρατικές δαπάνες έχουν απομείνει για τις λαϊκές ανάγκες και εντείνει τη φοροληστεία σε βάρος του λαού!

Κάπου εκεί, όμως, «έσκασε» και δημόσια η συμφωνία της κυβέρνησης με τους «εταίρους» για κλείσιμο της πρώτης «αξιολόγησης» με πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 5,4 δισ. ευρώ. Επομένως; Πάει και το παραμύθι περί «ηπιότερων μέτρων»... ώρα για το επόμενο! Θα τα ψηφίσουμε μεν αυτά τα μέτρα, λέει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, αλλά «αν η πορεία των εσόδων είναι καλύτερη, τότε αρκετά από αυτά τα μέτρα δε θα υλοποιηθούν»!

Με δυο λόγια, τα παραμύθια γίνονται όλο και πιο χοντρά, με κοινό παρονομαστή την έκκληση στο λαό να κάτσει στη γωνία, να λουστεί την αντιλαϊκή επίθεση και... να περιμένει καλύτερες μέρες. Μόνο που υπάρχει πια μπόλικη πείρα για να μην τσιμπούν ο λαός και η νεολαία στους παραμυθάδες!

Το γεγονός ότι ο αρχηγός της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, Ν. Μιχαλολιάκος, επέλεξε στις ομιλίες του προχτές στην Ολομέλεια της Βουλής να... κάνει πλάτες στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όχι μόνο αφήνοντάς την στο απυρόβλητο, αλλά φτάνοντας μέχρι και να της ευχηθεί να συμβάλει για «να διαλυθεί η διαπλοκή» (!), ήταν κάτι που έβγαζε μάτι και δε χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό. Είναι κι αυτό ένα ενδεικτικό στοιχείο για τις εξελισσόμενες διεργασίες στο πολιτικό σκηνικό ενός σάπιου συστήματος...

Αυτό που δεν πρέπει, όμως, με τίποτα να γίνει ανεκτό από το λαό και τη νεολαία, είναι η προκλητική προσπάθεια των χρυσαυγιτών, με αφορμή και την προχτεσινή συζήτηση για τη Δικαιοσύνη, να εμφανιστούν ως «αθώες περιστερές» που φυλακίστηκαν και διώκονται «άδικα», εξαιτίας «πολιτικών σκοπιμοτήτων» κ.ο.κ.

Πατώντας πάνω στην αποφυλάκιση όλων των στελεχών της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, στην αποφυλάκιση ακόμα και του καθ' ομολογίαν του δολοφόνου Γ. Ρουπακιά - και ενώ η δίκη της ΧΑ βρίσκεται ακόμα στην αρχή της - οι χρυσαυγίτες επιχειρούν να «αθωώσουν» την εγκληματική δράση τους, τις δολοφονίες και τις επιθέσεις τους ενάντια σε μετανάστες, κομμουνιστές, συνδικαλιστές, ενάντια συνολικά στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Μιλώντας για «κατασκευασμένες διώξεις» επιδιώκουν να συσκοτίσουν και το ότι για μεγάλο διάστημα απολάμβαναν την ανοχή του καπιταλιστικού κράτους, παρά την εξόφθαλμα εγκληματική δραστηριότητά τους, η οποία προκύπτει από το ρόλο τους ως μαντρόσκυλων του συστήματος.

Το θράσος των ναζί επιβεβαιώνει τις σοβαρές ευθύνες τόσο της σημερινής, όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων για τη μη εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την έγκαιρη και γρήγορη διεξαγωγή της δίκης της Χρυσής Αυγής. Επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το καθήκον της απομόνωσης και της καταδίκης της Χρυσής Αυγής πέφτει στις πλάτες του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Και τι δεν ακούσαμε χτες σε ημερίδα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου για την Ασφάλιση. Οτι όχι μόνο δεν έχουμε χαμηλές συντάξεις, αλλά ότι «έχουμε ένα σύστημα που βγάζει υψηλές συντάξεις»! Οτι είναι ώρα να κάνουμε το σύστημα «νοητής κεφαλαιοποίησης», δηλαδή ένα σύστημα που όπως παρουσιάστηκε και με το γνωστό πόρισμα της «Επιτροπής σοφών» πριν λίγους μήνες, ο ασφαλισμένος θα υποχρεώνεται να πληρώνει καθορισμένες εισφορές, αλλά το σύστημα δεν θα εγγυάται τις παροχές, ούτε το ύψος της σύνταξης που δικαιούται στο τέλος του εργάσιμου βίου. Χαρακτηριστική είναι και η θεμελίωση της ανάγκης για την ιδιωτική ασφάλιση, καθώς όπως υποστήριξε γνωστός καθηγητής, το παλιό μοντέλο που λειτούργησε στη χώρα μας ήταν «υπέρ της κατανάλωσης» και όχι της αποταμίευσης. Χρειάζεται, λοιπόν, η ανάπτυξη των ιδιωτικών ασφαλίσεων και μέσω αυτών η ενίσχυση της αποταμίευσης. Αυτά λέγονται σε μια χώρα στην οποία οι σημερινοί συνταξιούχοι αλλά και οι εργαζόμενοι ποτέ δεν κάλυψαν τις ανάγκες τους. Πάντοτε η κατανάλωση των λαϊκών μαζών ήταν πολύ κάτω από τις ανάγκες τους και πολλές φορές αυτό αφορούσε και τις στοιχειώδεις ανάγκες. Αλλά, βέβαια, από τους θιασώτες του καπιταλισμού δεν περιμένεις τίποτα άλλο να ακούσεις. Και για το Ασφαλιστικό φταίνε τα λαϊκά στρώματα που κατανάλωναν πολύ και δεν αποταμίευαν όπως έπρεπε. Για τα αποθεματικά, όμως, των Ταμείων που λεηλατήθηκαν από την τάξη που υπερασπίζουν, κουβέντα από το καθηγητικό κατεστημένο. Αλλά, τι να περιμένεις. Οπως λέει και ο λαός μας, «από κόρακα κρα θα ακούσεις...»!

1596 Γεννιέται ο Γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Ρενέ Ντεκάρτ (Καρτέσιος), που μεταξύ άλλων έμεινε στην Ιστορία για τη ρήση του «σκέφτομαι, άρα υπάρχω».

1918 Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση: Ο στρατός των «εθελοντών» λευκοφρουρών ηττάται στο Αικατερινοντάρ από την επαναστατημένη εργατική τάξη.

1927 Το υπουργείο Παιδείας καταρτίζει επιτροπή «για την καταπολέμηση του κομμουνισμού εις τα σχολεία».

1931 Ιδρύεται η Εργατική Εστία.

1944 Δραπετεύουν από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου 30 μέλη και στελέχη του ΚΚΕ που η μεταξική δικτατορία είχε παραδώσει στις δυνάμεις Κατοχής. Ανάμεσά τους οι Μ. Σινάκος, Φ. Βέτας, Δ. Παρτσαλίδης, ο Ζάγκος, παλιό στέλεχος, οι φοιτητές Ο. Στεφανίδης και Μίχος κ.ά.

1944 Εφιππο τμήμα του λόχου μηχανικού του ΕΛΑΣ Νοτίου Ολύμπου υπονομεύει τη σιδηροδρομική γραμμή και ανατινάζει γερμανική αμαξοστοιχία νότια της Λάρισας. Σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν περίπου 600 Γερμανοί αξιωματικοί και οπλίτες.

1946 Πραγματοποιούνται οι πρώτες εκλογές μετά την Απελευθέρωση, μέσα σε πρωτοφανείς συνθήκες βίας και νοθείας. Επισήμως, σε σύνολο εγγεγραμμένων 2.211.791, ψήφισαν 1.106.510. Η αποχή στην οποία καλούσαν το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, παρά τις αφόρητες πιέσεις, ξεπέρασε το 50%. Ηταν, δε, πολύ μεγαλύτερη, αφού μεγάλος αριθμός πολιτών δεν είχε εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους, ενώ πολλοί βασιλόφρονες διπλοψήφισαν. Εντούτοις, η Επιτροπή του ΟΗΕ διακήρυξε κυνικά ότι «το ποσοστό της αποχής της Αριστεράς δεν υπερέβαινε το 9,3%»...! Στις εκλογές επικράτησε το Λαϊκό Κόμμα.

Ανήμερα των εκλογών, ομάδα ενόπλων καταδιωκόμενων αγωνιστών επιτέθηκε κατά του Σταθμού Χωροφυλακής του Λιτόχωρου. Η ένοπλη διαμαρτυρία ενάντια στο αντιδραστικό καθεστώς της τρομοκρατίας, της βίας και της εκλογικής νοθείας ήταν προειδοποίηση προς την αντίδραση ότι δεν είναι δυνατό να δολοφονεί ατιμώρητα άοπλους πολίτες, γυναίκες και παιδιά.

Η απόφαση τότε του ΚΚΕ και του ΕΑΜ για αποχή αποτέλεσε ζήτημα διαπάλης μέσα στο Κόμμα και πολεμικής απ' έξω. Οι επικριτές του ΚΚΕ, παραβλέποντας το πραγματικό πρόβλημα στην πολιτική του, δηλαδή τη μη τοποθέτηση του ζητήματος της εξουσίας ως άμεσου πολιτικού καθήκοντος και άρα τη μη σύνδεση της αποχής με τη γενίκευση της ένοπλης πάλης, θεωρούν ως μέγα πολιτικό λάθος την αποχή από τις εκλογές του 1946. Οι εκλογές αυτές χαρακτηρίστηκαν από αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις ως «η μεγάλη ευκαιρία», ώστε το ΚΚΕ να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο - όπως λένε - στο μεταπολεμικό αστικό πολιτικό σκηνικό.

Για να στηρίξουν το σκεπτικό τους, επικαλούνται τη συμμετοχή των Κομμουνιστικών Κομμάτων στις κυβερνήσεις «εθνικής ενότητας», που σχηματίστηκαν σε σειρά από χώρες της Δυτικής Ευρώπης, που ουσιαστικά βοήθησαν στην αποκατάσταση της σταθερότητας της εξουσίας του κεφαλαίου.

2008 Πεθαίνει ο γαλλικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης Ζιλ Ντασέν.