Ο κεντροδεξιός κυβερνητικός συνασπισμός του Πέδρο Πάσος Κοέλιο τερμάτισε πρώτος στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής στην Πορτογαλία, αλλά δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο συνασπισμός του φιλελεύθερου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD) και του συντηρητικού Δημοκρατικού Κοινωνικού Κέντρου (CDS-PP), «Πορτογαλία μπροστά», πήρε το 38,55% και 104 βουλευτές (το 2011 είχε 50,37% και 129 βουλευτές). Ακολουθεί το σοσιαλδημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) με 32,38% και 85 έδρες (είχε 28,05% και 73 έδρες).

Τρίτο κόμμα καταγράφεται το Μπλοκ της Αριστεράς (Βloco de Esquerda), μια συμμαχία σοσιαλδημοκρατικών, τροτσκιστικών δυνάμεων και κάποιων πρώην κομμουνιστών που συμμετέχουν στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με 10,22% και 19 έδρες (είχε 5,19% και 8 έδρες και είναι το μεγαλύτερο ποσοστό του από το 1999 που συγκροτήθηκε). Στην τέταρτη θέση είναι η Ενωτική Δημοκρατική Συμμαχία (CDU), που συγκροτούν το Πορτογαλικό ΚΚ, το Κόμμα Οικολόγων Πράσινων και η οργάνωση Δημοκρατική Παρέμβαση, που επίσης παρουσίασε ένα πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης, και πήρε 8,27% και 17 έδρες (είχε το 2011 7,94% και 16 έδρες). Ενα βουλευτή εξέλεξε με 1,35% και το Κόμμα των Ζώων και της Φύσης (ΡΑΝ).

Η αποχή κινήθηκε στο 43,07% από 41,08% που είχε καταγραφεί στις προηγούμενες εκλογές.

Οπως όλα δείχνουν, πιο πιθανό είναι να σχηματιστεί κυβέρνηση μειοψηφίας με την ανοχή των σοσιαλδημοκρατών Σοσιαλιστών, όπως κάλεσε και ο απερχόμενος πρωθυπουργός στην επινίκια ομιλία του. Δεν μπορούν ωστόσο να αποκλειστούν και κραδασμοί στο αστικό πολιτικό σύστημα, αν και το Σύνταγμα της χώρας προβλέπει επανάληψη εκλογών σε τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Το σίγουρο ωστόσο είναι ότι θα συνεχιστεί η αντιλαϊκή πολιτική με σειρά μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο στην Πορτογαλία, για να εξασφαλίσει την κερδοφορία του στον ανταγωνισμό και με άλλες χώρες. Και επίσης βέβαιο είναι ότι τα λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν να «πληρώνουν το λογαριασμό» για τη λεγόμενη καπιταλιστική ανάκαμψη, και να υποφέρουν με ή χωρίς μνημόνιο (που τυπικά έληξε πέρσι), με 2 εκατομμύρια ανθρώπους να βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (ή το 20% του πληθυσμού), και να αντιμετωπίζουν καθημερινά τις ελλείψεις στην Υγεία, στην κοινωνική Πρόνοια, στην Παιδεία. Επίσης, η επίσημη ανεργία αν και εμφανίζεται στο 13% για τους νέους είναι στο 30%, ενώ περίπου 500.000 έχουν μεταναστεύσει. Το αποτέλεσμα των εκλογών καταγράφει τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης για τα λαϊκά στρώματα, που εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένα στα ψευτοδιλήμματα και τους μονόδρομους, που έχει επιβάλει το κεφάλαιο, το οποίο έχει και την πραγματική εξουσία.