Τρίτη 6 Οχτώβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Προαπαιτούμενα...

Η επιβολή μιας νέας φουρνιάς σκληρών αντιλαϊκών μέτρων από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι στα σκαριά. Είναι όλα εκείνα τα - λεγόμενα - προαπαιτούμενα που συμπεριλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν στη Βουλή, τον Αύγουστο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Είναι όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που θα χτυπήσουν το λαϊκό εισόδημα, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τα νέα ζευγάρια, τους αυτοαπασχολούμενους. Ο κατάλογος με αυτά τα προαπαιτούμενα που καθημερινά βλέπει το φως της δημοσιότητας είναι μακρύς. Ερχεται να προστεθεί σ' εκείνα που είχαν ψηφιστεί τον περασμένο Ιούλη από την ίδια κυβέρνηση, αλλά και σε όσα έχουν επιβληθεί τα προηγούμενα χρόνια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Τα τελευταία χρόνια, διαρκώς ξεφυτρώνει μία ακόμα μεγάλη ή μικρή λίστα προαπαιτούμενων μέτρων... Πρόκειται για μέτρα σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής, για να μπορεί να χρηματοδοτηθεί η χώρα από τα άλλα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ, αλλά και αναδιαρθρώσεις στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Μέτρα, δηλαδή, που τσακίζουν το λαό για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων του κεφαλαίου.

Τα προαπαιτούμενα εμπεριέχονται στη συμφωνία της συγκυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM. Ουσιαστικά εξειδικεύεται - προσδιορίζεται το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους, σε συνδυασμό με την εκταμίευση των δόσεων της συμφωνημένης χρηματοδότησης. Ταυτόχρονα, αυτή η λίστα ενισχύεται και με άλλα μέτρα, που κρίνονται κατά τη διάρκεια της «αξιολόγησης» της πορείας της ελληνικής οικονομίας ως απαραίτητα.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαβεβαιώνει ότι με ταχύτητα και αποφασιστικότητα θα προχωρήσει στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων εντός των χρονοδιαγραμμάτων. Αυτό, άλλωστε, είναι κοινή απαίτηση όλων των «συμμάχων» της κυβέρνησης - και των ΗΠΑ, και των Γάλλων, και βεβαίως των Γερμανών - παρά τις διαφορές που έχουν σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης και της διαχείρισης του ελληνικού χρέους, τις διαφορετικές επιδιώξεις για επενδυτικά σχέδια και το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.

Οσο κι αν προσπαθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εξαπατήσει για άλλη μια φορά το λαό, λέγοντας πως «η συμφωνία είναι καλύτερη από τις προηγούμενες γιατί περιλαμβάνει το ζήτημα του χρέους και τις επενδύσεις», δεν μπορεί να κρύψει ότι και αυτά που εμφανίζει ως θετικά αφορούν το κεφάλαιο και σε καμιά περίπτωση δε σημαίνουν ελάφρυνση των βαρών που σηκώνει και θα σηκώνει για χρόνια ο λαός.

Μία ακόμα απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που συνοδεύει αυτήν τη νέα παρτίδα αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, είναι η εξής: θα αναζητηθούν και θα παρθούν ισοδύναμα μέτρα, ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις από το ίδιο το μνημόνιο, από την εφαρμογή των μέτρων. Και είναι απάτη, διότι ακόμα κι αν παρθούν «μέτρα που παρέχουν ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα», θα είναι το ίδιο αντιλαϊκά και θα τα πληρώσει και πάλι ο λαός. Αυτός είναι ο ατέλειωτος κύκλος των προαπαιτούμενων για να βγαίνει κερδισμένο το κεφάλαιο σε βάρος του λαού. Και απέναντι σε αυτό οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να θέσουν ως δικό τους προαπαιτούμενο, για να ζήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια στοιχειωδώς καλύτερη ζωή, την οργανωμένη πάλη σε κατεύθυνση αντίστασης αλλά και αντεπίθεσης, ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή τους.

Ψέματα και αλήθειες

Με ένα μπαράζ πανομοιότυπων δημοσιευμάτων, πολλά ΜΜΕ στην Ελλάδα, όπως η ηλεκτρονική «iefemerida», το «Τvxs» του ΣΥΡΙΖΑίου ευρωβουλευτή Κούλογλου κ.ά., γράφουν άρθρα ότι πέτυχε η προσπάθεια για τη μείωση των ωρών εργασίας σε 6 τη μέρα, αντί για το καθιερωμένο οκτάωρο. Δεν φτάνει αυτό. Γράφουν μερικά ΜΜΕ ότι τέρμα το 8ωρο στη Σουηδία!

Φαίνεται ότι πολλοί από μας, μετανάστες στη Σουηδία, ζούμε σε άλλη χώρα. Οχι στη Σουηδία όπου επεκτείνονται κάθε χρονιά οι ελαστικές μορφές εργασίας, οι παραβιάσεις των Συλλογικών Συμβάσεων, τα εργοδοτικά εγκλήματα (που αποκαλούνται εργατικά ατυχήματα), η «μαύρη» εργασία και η ανεργία.

Τα δημοσιεύματα βρίθουν ανακριβειών. Δεν είναι, για παράδειγμα, όλοι οι εργαζόμενοι στο Γκέτεμποργκ που δουλεύουν εξάωρο. Το εξάωρο, δοκιμαστικά, ισχύει σε ένα πολύ μικρό νοσοκομείο έξω από το Γκέτεμποργκ (Mοlndal) και σε ένα μικρό γηροκομείο στο Δήμο του Γκέτεμποργκ. Επίσης, τρεις μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις σε όλη τη Σουηδία, το έχουν εφαρμόσει πιλοτικά και πάντα υπό αναίρεση, αν μειωθούν τα κέρδη τους.

Με αφορμή ότι πέρυσι ξεκίνησε πειραματικά σε 2 - 3 εργασιακούς χώρους, κύρια στο Γκέτεμποργκ, η μείωση των ωρών εργασίας σε 6 από 8, χωρίς μείωση του μισθού, ξεκίνησε στην Ελλάδα, μέσω των αστικών ΜΜΕ, η ωραιοποίηση της κατάστασης στη Σουηδία. Η προσπάθεια αυτή δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί και βέβαια δεν υπάρχει καν στη σκέψη των καπιταλιστών να μειώσουν τις ώρες εργασίας χωρίς μείωση των μισθών. Το επιχείρημα που χρησιμοποιείται είναι ότι η μείωση των ωρών εργασίας θα αυξήσει την παραγωγικότητα και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Παρεμπιπτόντως, λένε ότι οι εργαζόμενοι θα νιώθουν καλύτερα και θα έχουν περισσότερο χρόνο. Το βασικό όμως είναι η αύξηση της παραγωγής και η αύξηση του κέρδους.

Η προσπάθεια αυτή από τα αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα εντάσσεται στις προσπάθειες της αστικής τάξης να εξωραΐσουν τον καπιταλισμό, να δημιουργήσουν κι άλλες αυταπάτες στην εργατική τάξη, ότι «το κεφάλαιο ενδιαφέρεται για την εργατική τάξη», ότι «δεν χρειάζεται να αγωνιστούμε γιατί το κεφάλαιο θα μας φροντίσει» και ότι υπάρχουν τρόποι και το κεφάλαιο να βγάζει κέρδη και η εργατική τάξη να παίρνει τα ψίχουλα.

Οι κομμουνιστές, όμως, παλεύουν για όλα όσα ανήκουν στην εργατική τάξη και για τη μείωση των ωρών εργασίας, κι έτσι δεν θα δουλεύει ούτε ένα λεπτό για τους εκμεταλλευτές της και θα απολαμβάνει όλα τα αγαθά που παράγει, χωρίς να ρωτήσει τους δυνάστες της.


Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ
ΤΕ Σκανδιναβίας του ΚΚΕ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Βαθαίνει η γεωπολιτική εμπλοκή

Ο τίτλος στην «Καθημερινή» της Κυριακής είναι χαρακτηριστικός: «Τι ζητούν, τι δίνουν σε Αθήνα, Ουάσιγκτον, Παρίσι, Βερολίνο». Και επεξηγηματικά αναφέρει: «ΗΠΑ: Ενεργειακός κόμβος εκτός ρωσικής επιρροής. Γαλλία: Επενδύσεις με εφαρμογή των μέτρων. Γερμανία: Συνάρτηση μνημονίου με προσφυγικό». Στο σύνολό του ο αστικός Τύπος, σ' έναν απολογισμό της πρωθυπουργικής επίσκεψης στις ΗΠΑ, δεν αναζητά μόνο απάντηση στον αν τελικά επιτεύχθηκε ο στόχος για προσέλκυση επενδύσεων, αλλά στέκεται ιδιαίτερα σ' αυτό που ονομάζεται γεωπολιτική. Οι σχετικές αναλύσεις καταγράφουν το ειδικό συμφέρον του κάθε ιμπεριαλιστικού κέντρου και σε σχέση μ' αυτό υπαγορεύουν μ' έναν τρόπο ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα. Δεν πρόκειται για μονομερείς ματιές, πατάνε σ' αυτό που και η ελληνική κυβέρνηση ονομάζει «πολυμερείς σχέσεις» και δεν είναι άλλο από την προσπάθεια να αξιοποιείται η γεωστρατηγική θέση της χώρας για την προώθηση των συμφερόντων της αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ, όμως, δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, στη νέα πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων, όπως διαμορφώνεται αυτή στην περίοδο της κρίσης και της όξυνσης του ανταγωνισμού, καταλήγει να γίνεται ένα όλο και πιο επικίνδυνο παιχνίδι με τη φωτιά.

***

Οι βλέψεις διαφόρων κέντρων δεν είναι αλληλοσυμπληρούμενες: Οπως φαίνεται από τις σχετικές καταγραφές, την ώρα που οι ΗΠΑ «εργάζονται» για τη «μετεξέλιξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο εκτός ρωσικής επιρροής», η Γαλλία προσπαθεί «να διασφαλίσει χώρο για τα γαλλικά επενδυτικά συμφέροντα στην Ελλάδα στο πλαίσιο της άτυπης κούρσας επιρροής που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα» και η Γερμανία εμφανίζεται να είναι έτοιμη για «ευελιξία στην εφαρμογή του προγράμματος» (του μνημονίου) «με αντάλλαγμα μια αποτελεσματική διαχείριση της προσφυγικής κρίσης». Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που στο γεωγραφικό περίγυρο όλα τα μέτωπα φουντώνουν.

Σ' αυτό το πλαίσιο, αξίζει να ξαναδιαβαστεί το σχόλιο του ΚΚΕ με αφορμή την επίσκεψη στις ΗΠΑ: «Τα νέα "ευχαριστώ τις ΗΠΑ" απ' τον πρωθυπουργό, οι επαφές της ελληνικής κυβέρνησης με Αμερικανούς κι άλλους παράγοντες, καθώς και τα εύσημα απ' τον Πρόεδρο Ομπάμα, δεν αφορούν μόνο τις διαπραγματεύσεις για το 3ο μνημόνιο και το ζήτημα του χρέους, αλλά κυρίως την ανάληψη πιο ενεργού ρόλου της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που προωθούνται στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατ. Μεσογείου και των Βαλκανίων, με πρόσχημα το "Ισλαμικό Κράτος" και την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών».

Για τον Ελληνα εργαζόμενο η όλη εξέλιξη είναι αρνητική, καθώς, όπως έχουμε ήδη επισημάνει, η προθυμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να αναλάβει ρόλους που ουσιαστικά στηρίζουν ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε όλο το τόξο εκδήλωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών (με τις πολεμικές συγκρούσεις από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική) σημαίνει ολοένα και πιο ενεργό «παιχνίδι με τη φωτιά». Το γεγονός ότι η αστική τάξη της χώρας εκτιμά πως τώρα είναι η ευκαιρία να αναβαθμίσει τη θέση της ακουμπώντας στις ΗΠΑ παραπέμπει στο γνωστό «λάκκο των λεόντων».

***

«Γεωπολιτικά - επισημαίνει ο Α. Παπαχελάς στην "Καθημερινή"- η αμερικανική στήριξη είναι κρίσιμη, αρκεί η Αθήνα να μπορεί να ανταποκριθεί στις στρατηγικές και επιχειρησιακές απαιτήσεις της Ουάσιγκτον που θα κλιμακώνονται». Η τόσο ευθεία σύνδεση με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ έχει ήδη τονιστεί από το ΚΚΕ, που στην ανακοίνωσή του στις 30/9/2015 σημείωνε: «Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να ενημερώσει τον ελληνικό λαό τι είδους ανταλλάγματα έχει δώσει και ποιες δεσμεύσεις έχει αναλάβει στο ζήτημα της επέμβασης στη Συρία, το Κυπριακό, τα Ελληνοτουρκικά, το Κόσσοβο και σε μια σειρά άλλα ζητήματα, που συνθέτουν την πιο ενεργή εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους - για τους λαούς - ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή».

Οταν ο σημερινός υπουργός Αμυνας επιμένει στη θέση πως όσο περισσότερες ευρω-ΝΑΤΟικές βάσεις «σπαρθούν» σε ελληνικό έδαφος, τόσο περισσότερο... ανεβάζουμε τις μετοχές μας, μιλά για λογαριασμό της αστικής τάξης. Για την εργατική τάξη η ιστορική εμπειρία λέει πως από το Κυπριακό και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για την οποία παραμένουν τα διάφορα «σχέδια Ανάν», από τα κυριαρχικά δικαιώματα, τις «γκρίζες» ζώνες στο Αιγαίο, την αμφισβήτηση της ΑΟΖ, της υφαλοκρηπίδας και μια σειρά άλλα, μέχρι τη συμμετοχή σε στρατιωτικές ασκήσεις, σε πολεμικές επιχειρήσεις και τη χρησιμοποίηση των βάσεων στην Ελλάδα, μόνο δυστυχία και προβλήματα έχουν προκύψει (σ.σ. η τελευταία φαεινή ιδέα περί κοινών ελληνοτουρκικών περιπολιών στο Αιγαίο με αφορμή το προσφυγικό, μοιάζουν με πρόβα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, για την οποία πιέζουν διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα...). Τίποτα δεν βεβαιώνει ότι το βάθεμα αυτής της εμπλοκής θα είναι αυτή τη φορά προς το συμφέρον του λαού.

Αντίθετα, προβάλλει πιο επιτακτικά η ανάγκη η εργατική - λαϊκή πάλη να αντιταχθεί στην περαιτέρω εμπλοκή και συμμετοχή σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να αξιοποιηθούν οι εξελίξεις ώστε ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα να συνειδητοποιήσουν ότι μέσα στο μαντρί των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών βρίσκεται ο λύκος που απειλεί το λαό!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ