Φέτος, συμπληρώνει τα 35 χρόνια καριέρας στο ελληνικό τραγούδι με χιλιάδες συναυλίες στο ενεργητικό του, με πολύ σημαντική στιγμή τη συναυλία στην «ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ» του Δήμου Αθηναίων τον Ιούνη του 2012 που παρακολούθησαν πάνω από 10.000 κόσμου. Τα τριάντα πέντε χρόνια επιτυχημένης πορείας στο ελληνικό τραγούδι θα τα γιορτάσει σε μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο, την 1η Ιούλη, για πρώτη φορά, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Αυτά τα 35 χρόνια ήταν για τον Λάκη Παπαδόπουλο «μια χαλαρή πορεία, χωρίς άγχος, που βγήκε σε καλό. Δεν πίστευα ποτέ ότι από τη μουσική θα έβγαζα έστω και μια δραχμή ή ότι θα είχα αναγνώριση. Εγραφα τραγούδια, αλλά πιο μικρός δεν πίστευα ότι είχαν αξία. Στην πορεία κατάλαβα ότι ήταν καλά και είδα ότι αγκαλιάστηκαν από τον κόσμο».

Αυτό που ήθελε πάντα ήταν ο «ενδιαφέρων στίχος και η λογική του παράλογου... Πάντα ήθελα να βασίζομαι σε μη συνηθισμένες πορείες γύρω από τη σύνθεση. Πάντα έψαχνα το καινούργιο. Το πείραμα, σε μουσική και σε στίχο, το παράξενο ακόρντο».

Για εκείνον το τραγούδι είναι η πιο γλυκιά περιπέτεια της ζωής του. «Από μικρό παιδί ήμουν ερωτευμένος με τη μουσική και με τα τραγούδια που έπαιζε το ραδιόφωνο. Μιλούσαν μέσα μου και ένιωθα ότι τα αντιλαμβανόμουν πολύ προσωπικά. Ολα αυτά ήταν σημάδια που έδειχναν πως κάπου προς τα εκεί ήταν αυτό που θα έπρεπε να ακολουθήσω στη ζωή μου. Ακουγα ένα τραγούδι και έκλαιγα ή γέλαγα ανάλογα με το πώς αισθανόμουν».

«Οσοι ήμασταν παιδιά τη δεκαετία του '60» - λέει ο Λ. Παπαδόπουλος - «ακούγαμε ό,τι έπαιζε το ραδιόφωνο. Ελαφρά τραγούδια - ελληνικά, ιταλικά κι ισπανικά, παραδοσιακά τραγούδια από τα Επτάνησα και λαϊκά τραγούδια. Αυτά ήταν κυρίως τα ακούσματά μου. Από Χατζιδάκι και Θεοδωράκη, μέχρι Γούναρη, Τσιτσάνη, αλλά και Beatles, Elvis Costello, Los Paraguayosς, κ.ά. Ολο το καλό ελληνικό τραγούδι, αλλά και το ξένο με επηρέασε και με σημάδεψε. Εχοντας τα παραπάνω ακούσματα και την αγάπη για τη μουσική άρχισα να ασχολούμαι με μουσικά όργανα. Ξεκίνησα από τα 13 μου φτιάχνοντας ένα συγκρότημα. Ηταν οι Dragons και κυκλοφορήσαμε και κάποια δισκάκια. Δισκογραφικά βέβαια έγινα ευρέως γνωστός στα 33 μου περίπου όταν κυκλοφόρησαν οι Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού που συμμετείχα με 2 τραγούδια, το ένα ήταν το "Και θα χαθώ" (σε στίχους Κ. Ντούμου) και ερμηνεύτρια την Ισιδώρα Σιδέρη. Μετά κυκλοφόρησαν δικοί μου δίσκοι αλλά και δισκογραφικές δουλειές με την Ελπίδα, τη Βίκυ Μοσχολιού και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου αρχικά.

Μετά ήρθαν ο "Κουρσάρος", η "Μενεξεδιά", το ντουέτο με τον Μητροπάνο "Για να σ' εκδικηθώ", η γνωριμία με την Αρλέτα και η "Σερενάτα", τα "Ησυχα βράδια", το δεύτερο ντουέτο με τον αξέχαστο Δημήτρη Μητροπάνο "Της νύχτας τα ηχεία", το "Το παλιό μου παλτό" με τον Δάντη... και τόσα άλλα.

Ο μεγαλύτερος και αξιότερος κριτής της δουλειάς του, όπως ο ίδιος λέει, είναι ο απλός κόσμος που του ανταποδίδει την αγάπη του. «Ποτέ δεν θέλησα να ξεχωρίσω από τον απλό άνθρωπο, τον εργάτη, τον κάθε εργαζόμενο. Περπάτησα μόνος και όπως μου είπε κάποτε κάποιος "έπεσες από την Ακρόπολη κι αντί να σκοτωθείς σηκώθηκες και άρχισες να περπατάς". Πάντοτε μ' ενδιέφερε το τραγούδι και όχι τα λεφτά που θα βγάλω από ένα τραγούδι».

Σήμερα, σαν ακροατής ο ίδιος των μουσικών πραγμάτων λέει: «Η μουσική, και αντικειμενικά και υποκειμενικά, χωρίζεται σε καλή και κακή. Η δική μου γενιά ήταν τυχερή. Οι δουλειές μας δισκογραφήθηκαν. Τα νέα παιδιά δεν έχουν αυτήν την τύχη. Πιστεύω ότι πολιτιστικοί φορείς - όπως είναι η ΕΡΤ - πρέπει να κάνει δισκογραφία. Πουλάμε μουσική, ποίηση, προϊόντα γης, τουρισμό. Δεν χρειάζεται να μαϊμουδίζουμε αντιγράφοντας την κάθε "Γκάγκα". Εχουμε ταλέντα αλλά χρειάζονται στήριξη».

Οσο για την εποχή που ζούμε, ο Λάκης Παπαδόπουλος την χαρακτηρίζει «δύσκολη». «Δεν είναι δυνατόν» - λέει - «η μισή περιουσία να ανήκει σε 80 οικογένειες. Αυτοί αποφασίζουν πόσο θα είναι ο μισθός στην κάθε χώρα. Αυτοί ορίζουν τους λαούς σε πρωτοκλασάτους, τριτοκλασάτους και πεμπτοκλασάτους... Εχουν τσιράκια που τα ετοιμάζουν από μικρά... τα κάνουν υπουργούς, πρωθυπουργούς για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Δεν μπορεί να τα πληρώνει όλα ο λαός. Το έχω γράψει σε ένα τραγούδι μου πριν μερικά χρόνια και επαληθεύομαι. Είναι τα "Σκληρά παιχνίδια": «Παίζουν σκληρά παιχνίδια αυτό το καλοκαίρι/ μόνο ο αγώνας, φίλε μου, τη νίκη θα μας φέρει!»

Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Παιχνίδια αγάπης», που περιέχει τα πάντα, από ροκ, τζαζ, μπαλάντες και ξαφνικά κάτι λαϊκά γυρίσματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Είναι σπουδαίος συνθέτης. Στο νέο άλμπουμ με δική του μουσική και στίχους των Μιχάλη Αβατάγγελου, Παντελή Αμπαζή, Λίνας Δημοπούλου, Σάννυς Μπαλτζή, Νίκου Μωραΐτη, Κυριάκου Ντούμου, Ακου Δασκαλόπουλου και του ίδιου του Λάκη Παπαδόπουλου, συμμετέχουν πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες: Αρλέτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Νατάσα Θεοδωρίδου, Μαρινέλλα, Πάνος Μουζουράκης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Πάριος, Μίλτος Πασχαλίδης, Διονύσης Σαββόπουλος, Πασχάλης Τερζής, Κώστας Χατζής.

«Είναι μεγάλη η χαρά και η τιμή που στη νέα μου δουλειά με "επισκέφθηκαν" ιστορικές και παρούσες δυνάμεις καθώς και νεότεροι καλλιτέχνες που έχουν μια αξιόλογη πορεία. Οπως με τον Μίλτο Πασχαλίδη, που ήθελα να συνεργαστώ, γιατί η φωνή του μοιάζει με του Ξυλούρη».

Οσο για την εορταστική βραδιά του Ηρωδείου, στο πλευρό του αγαπημένου καλλιτέχνη, θα τραγουδήσουν οι φίλοι του: Αρλέτα, Vassilikos, Γιάννης Γιοκαρίνης, Φοίβος Δεληβοριάς, Νίκος Ζιώγαλας, Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Νατάσα Θεοδωρίδου, Κωστής Μαραβέγιας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Πάνος Μουζουράκης, Μίλτος Πασχαλίδης, Φίλιππος Πλιάτσικας και άλλοι σημαντικοί ερμηνευτές. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της 14μελούς ορχήστρας έχει αναλάβει ο Γιώργος Ζαχαρίου.

H προπώληση των εισιτηρίων γίνεται: Online με χρέωση πιστωτικής κάρτας στην ιστοσελίδα www.greekfestival.gr. Τηλεφωνικά με χρέωση πιστωτικής κάρτας στο 210.3272.000 καθημερινά (και Κυριακές) 9.00 - 21.00. Από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ, Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου), Δευτέρα - Παρασκευή: 9.00 - 17.00, Σάββατο: 9.00 - 15.00. Από τα Βιβλιοπωλεία ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, τα Καταστήματα PUBLIC, τα Βιβλιοπωλεία «Ιανός» και τα Reload Stores.