Η σύγκριση των προτάσεων της συγκυβέρνησης με αυτές των «θεσμών» έρχεται να επιβεβαιώσει ότι τα αντιλαϊκά παζάρια εξελίσσονται με μοναδική «κόκκινη γραμμή» τα συμφέροντα των διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου.

Προδιαγεγραμμένη, πλέον, θεωρείται η υποχώρηση του ΑΕΠ το επόμενο διάστημα, με τον ΣΕΒ να τονίζει: «Η υπερφορολόγηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών αναμένεται να βλάψει σημαντικά την οικονομική δραστηριότητα τους επόμενους μήνες». Περνώντας στο «ψητό», κάνουν λόγο για τον «προσωρινό χαρακτήρα» της υπερφορολόγησης και την απόσυρση των μέτρων, «μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, με την επιτυχή πάταξη της φοροδιαφυγής και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις να δημιουργούν το περιθώριο για την μείωση της φορολογίας σε μόνιμη βάση».

Βάζοντας στο τραπέζι το δικό τους μείγμα αντιλαϊκής πολιτικής, οι Ελληνες βιομήχανοι επισημαίνουν: «Μια εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος, με κατάργηση εξόφθαλμων προνομίων, μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για μια μείωση φόρων ώστε να τονωθεί η ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα, η απασχόληση, τα εισοδήματα των εργαζομένων και, σε τελευταία ανάλυση, οι ασφαλιστικές εισφορές».

Παράλληλα, από τη σκοπιά του κεφαλαίου, ο ΣΕΒ ασκεί «κριτική» τόσο στις προτάσεις της συγκυβέρνησης όσο και σε αυτές των «θεσμών», τονίζοντας: «Σε κάθε περίπτωση το πακέτο μέτρων θα έχει άκρως υφεσιακές επιπτώσεις στην οικονομία, καθώς στηρίζεται υπέρμετρα σε πρόσθετη φορολόγηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών». Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τις προτάσεις της συγκυβέρνησης σημειώνουν πως «η πλειοψηφία των προτεινόμενων μέτρων είναι έκτακτου χαρακτήρα και δεν οδηγούν σε μόνιμο δημοσιονομικό όφελος ή επηρεάζουν αρνητικά την οικονομική δραστηριότητα, αποδυναμώνοντας, σε τελική ανάλυση, την απόδοσή τους».

Οι αιτιάσεις που διατυπώνουν οι βιομήχανοι περιστρέφονται γύρω από τους συντελεστές φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών.Λένε, δηλαδή, ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη έχει ως προϋπόθεση τη μείωση της φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, μαζί με νέα προνόμια και κάθε είδους κρατικές ενισχύσεις στο κεφάλαιο.

Εξάλλου, ο πρόεδρος του ομίλου των ΕΛΠΕ, Ε. Τσοτσορός, μιλώντας στη συνέλευση των μετόχων, επισήμανε ότι «η υπό διαπραγμάτευση συμφωνία, εφόσον ολοκληρωθεί θα περιορίσει την αβεβαιότητα, ωστόσο τα μέτρα που συζητώνται είναι πιθανό να επηρεάσουν την ανάπτυξη». Οπως ανέφερε, η στρατηγική του ομίλου περιλαμβάνει περαιτέρω ενίσχυση της εξωστρέφειας, μετεξέλιξή του σε σημαντικό ενεργειακό όμιλο στην Ανατολική Μεσόγειο, αύξηση του μεριδίου λιανικής αγοράς από 30% σε 40%, σε βάθος πενταετίας.

Οπως ανακοινώθηκε, τα ΕΛΠΕ θα υποβάλουν προσφορά για την παραχώρηση του «οικοπέδου 1» στο βορειοδυτικό Ιόνιο λόγω κυριαρχικών δικαιωμάτων! Για την πώληση του ΔΕΣΦΑ (μέτοχος στην οποία είναι τα ΕΛΠΕ) στο αζέρικο μονοπώλιο «Socar» τονίστηκε ότι κρίνεται από την Κομισιόν και δεν εξαρτάται από τον όμιλο, ενώ «πρόοδος» για το θέμα αναμένεται από το φθινόπωρο. Σαφώς και πρόκειται για ζητήματα που σχετίζονται με το συνολικό πακέτο της αντιλαϊκής συμφωνίας, αλλά και με την ενεργότατη εμπλοκή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Χαρακτηριστικό των οξυμένων μονοπωλιακών ανταγωνισμών είναι το ότι, για πρώτη φορά σε επίσημο κείμενο των δανειστών, υπάρχει πρόταση για αύξηση της φορολογίας στους εφοπλιστές (tonnage tax), καθώς και για κατάργηση σειράς φοροαπαλλαγών που προβλέπονται γι' αυτούς. Το ζήτημα αφορά την ποντοπόρο ναυτιλία του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, γύρω από την οποία, εδώ και χρόνια, σηκώνει ζητήματα κατά κύριο λόγο η Γερμανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια οι Γερμανοί εφοπλιστές μιλούν για αθέμιτο ανταγωνισμό από τους Ελληνες εφοπλιστές, γεγονός που τους αναγκάζει να πουλούν ακόμη και τα βαπόρια τους γι' αυτό και ζητούσαν μέτρα, πράγμα που εκφράζεται με την απαίτηση για την κατάργηση φοροαπαλλαγών. Βεβαίως, απ' αυτά οι ναυτεργάτες όχι μόνο όφελος δεν θα έχουν αλλά θα υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη συμπίεση της τιμής της εργατικής τους δύναμης.

Την ίδια ώρα, καβγάς έχει ξεσπάσει και γύρω από το ΦΠΑ στο «τουριστικό πακέτο». Πρόκειται για τους ανταγωνισμούς γύρω από την προσέλκυση ξένων τουριστών, ενώ στην άνοδο των τουριστικών εισπράξεων ποντάρουν και άλλες μερίδες του κεφαλαίου, προκειμένου να στηριχτούν τα επιχειρηματικά κέρδη και το παραγόμενο ΑΕΠ.

Σε ό,τι αφορά τον τουριστικό κλάδο, μεγάλοι ωφελημένοι είναι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι, κατά κύριο λόγο όσοι έχουν συμφωνίες με «tour operators». Στον αντίποδα, οι εργαζόμενοι βλέπουν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται, τη «μαύρη» εργασία να γενικεύεται, την εντατικοποίηση να μεγαλώνει και τις απολύσεις να πληθαίνουν. Ολοένα και πιο μικρό κομμάτι της πίτας καταλήγει στους μικροεπιχειρηματίες του κλάδου, ενώ η εργατική - λαϊκή οικογένεια στερείται ακόμα και λίγες μέρες αναψυχής και διακοπών. Και σ' αυτό τον τομέα είναι έντονος ο ανταγωνισμός Ισπανίας, Ιταλίας και άλλων μεσογειακών κρατών με την Ελλάδα. Τη νύφη βεβαίως θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι στον τομέα του Τουρισμού αλλά και οι Ελληνες εργαζόμενοι γενικά που δε θα μπορούν, οι περισσότεροι, να κάνουν διακοπές.