Εκδήλωση αφιερωμένη στην Πρωτομαγιά διοργανώνει την Τετάρτη 22 Απρίλη, στις 7 μ.μ. στον κινηματογράφο «Studio» (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, Πλ. Αμερικής) η ΤΟ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής. Η κεντρική ομιλία θα γίνει από τον Γιάννη Μερεντίτη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής, ενώ η εκδήλωση περιλαμβάνει προβολή βίντεο και ζωντανό εργατικό - λαϊκό τραγούδι.

Για το θέμα της εκδήλωσης, που είναι «Η πάλη του εργατικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες», μιλούν στον «Ριζοσπάστη» ο Κώστας Μυτιληνού, η Ελένη Μενεγάκη και ο Στάθης Σταθουλόπουλος, μέλη της ΤΕ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής και συνδικαλιστικά στελέχη στους κλάδους του Μετάλλου, της Κλωστοϋφαντουργίας και του Φαρμάκου, αντίστοιχα.

Η πρωτομαγιάτικη απεργία, το διαχρονικό της μήνυμα για την αξία της ανυποχώρητης εργατικής πάλης δίνουν την ευκαιρία να απαντηθούν τα κυρίαρχα ιδεολογήματα που σπέρνουν στην εργατική τάξη η εργοδοσία και οι θεσμοί της. «Κυρίαρχη αντίληψη είναι το "τι μπορεί να δώσουν ο εργοδότης και οι κυβερνήσεις" - επισημαίνει ο Κ. Μυτιληνού - όμως η αλήθεια είναι ότι και με κρίση και με ανάπτυξη η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας απαιτεί από τους εργαζόμενους να θυσιάζουν τις ανάγκες τους».

Η Ελ. Μενεγάκη συμπληρώνει: «Στόχος μας είναι να αναδείξουμε πως η εργατική τάξη ό,τι κέρδισε, το κέρδισε με σκληρούς αγώνες, σε σύγκρουση με την αστική τάξη, το κράτος, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της και όχι με διαπραγματεύσεις σε τραπέζια "κοινωνικού διαλόγου". Να αναδειχθεί ότι πρέπει να γίνει βήμα στην οργάνωση και την ενότητα των εργαζομένων, όπως ανάμεσα στους Ελληνες και τους μετανάστες, κόντρα στους ψεύτικους διαχωρισμούς που σπέρνουν οι εργοδότες».

Ειδικά στις σημερινές συνθήκες η πραγματοποίηση της εκδήλωσης, η συζήτηση με τους εργαζόμενους για την Ιστορία του κινήματός τους δίνουν απάντηση στις επιδιώξεις της αστικής τάξης να το βάλει στο χέρι είτε αξιοποιώντας την ανοργανωσιά είτε στρατεύοντας σημαντικό τμήμα του στις δικές της στοχεύσεις, να μοιράζονται οι εκμεταλλευόμενοι τα άγχη των εκμεταλλευτών τους. Ο Σ. Σταθουλόπουλος τονίζει ότι οι Ελληνες φαρμακοβιομήχανοι σε μεγάλο βαθμό στήριξαν την κυβερνητική εναλλαγή προσβλέποντας σε ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών τους σε σχέση με τις αντίστοιχες ξένες. «Ομως, η θέση των εργαζομένων δεν αλλάζει. Είναι εδώ οι μειώσεις προσωπικού, η εντατικοποίηση, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις κ.λπ.», σημειώνει το στέλεχος του Κόμματος, ενώ ο Κ. Μυτιληνού συμπληρώνει: «Το εργατικό κίνημα πάντα είχε δυσκολίες στην πάλη του. Αλλά τα παραδείγματα αγώνων, όπως της Πρωτομαγιάς, διδάσκουν ότι οι ταξικές δυνάμεις με την οργανωμένη πάλη τους πάντα μπορούσαν να παραμερίζουν τις δυσκολίες, ειδικά όταν δυνάμωνε η συνολική αντίθεση των εργαζομένων με το κεφάλαιο. Οταν αντιπάλευαν τους "εθνικούς στόχους". Θέλουμε και μέσα από την εκδήλωση να αναδείξουμε ότι δεν υπάρχουν "εθνικοί στόχοι", αλλά μόνο ταξικοί. Τέτοιοι είναι σήμερα για το εργατικό κίνημα οι στόχοι πάλης για ανάκτηση των απωλειών, για να πληρώσουν τα μονοπώλια κόντρα στις προσπάθειες της αστικής τάξης να το σύρουν στη στήριξη των διαπραγματεύσεών της με τους εταίρους της».

Τα στελέχη του Κόμματος επισημαίνουν ότι μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες προωθείται πιο αποτελεσματικά η πολιτική πρόταση του Κόμματος. Κερδίζει έδαφος στην εργατική συνείδηση η προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού, της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Συνειδητοποιούν οι εργαζόμενοι τη δύναμή τους, ότι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, με τα μέσα παραγωγής κοινωνικοποιημένα, με τους ίδιους στην εξουσία, με τον πλούτο στα χέρια τους είναι η μόνη ρεαλιστική και φιλολαϊκή προοπτική. Αυτή είναι η πραγματική ρήξη και όχι τα παχιά λόγια της συγκυβέρνησης, που βαφτίζει ρήξη τα παζάρια με τους δανειστές, την ίδια στιγμή που μέσα στα εργοστάσια η εργοδοσία εφαρμόζει όλο το αντιλαϊκό οπλοστάσιο: Απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία, νοικιασμένους εργάτες χωρίς δικαιώματα, μειώσεις μισθών.

Η Πρωτομαγιά του Σικάγου του 1886, της Θεσσαλονίκης του 1936, της Καισαριανής του 1944 διδάσκουν για τις σύγχρονες μάχες. Η πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση έξω από τη «Χαλυβουργία Ελλάδος» κατά τη διάρκεια του πολύμηνου ηρωικού αγώνα των χαλυβουργών το 2012, εξακολουθούν να δείχνουν τη δύναμη του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Η φετινή πρωτομαγιάτικη απεργία, με νέα κυβέρνηση και με το αντιλαϊκό της έργο σε πλήρη εξέλιξη, μπορεί να αποτελέσει βήμα στην προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος και οργάνωσής του κόντρα στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στην εξουσία και την κυβέρνησή τους, στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.