Δε λέμε, έχει μια κάποια βάση η κριτική, που άσκησε ο Κ. Λαλιώτης στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση για τα αυθαίρετα. Αλλωστε, μόνον αν ανακατέψεις και ορισμένες αλήθειες, μέσα στα πολλά ψέματα, μπορεί να εμφανίζεται το σύνολο ως αληθοφανές. Και τη συνταγή αυτή τη γνωρίζει καλά ο υπουργός. Η κάποια βάση, λοιπόν, βρίσκεται στο γεγονός πως, από το 1996, οι Πολεοδομίες έχουν περάσει στην αρμοδιότητα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ). Από κει και πέρα, όμως, όλα τ' άλλα είναι τουλάχιστον αβάσιμα, αν όχι εκ του πονηρού...

Η ΝΑ παραμένει, χρόνια τώρα, ένας κακορίζικος και φτωχοσυγγενής κρίκος του κρατικού μηχανισμού. Χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, για τη μετάθεση σ' αυτήν ευθυνών της κεντρικής διοίκησης, χωρίς τους απαραίτητους πόρους και υποδομές. Για να διευρύνεται η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, της καταλήστευσης των λαϊκών εισοδημάτων και των ιδιωτικοποιήσεων. Ακόμη και οι Πολεοδομίες, στις οποίες αναφέρεται ο υπουργός, παρελήφθησαν σε χαμηλό οργανωτικό επίπεδο, με μειωμένο προσωπικό και ανεπάρκεια πόρων και στην κατάσταση αυτή παραμένουν. Για όλ' αυτά, την κύρια ευθύνη φέρει η κυβέρνηση, ενώ οι ευθύνες των νομαρχών βρίσκονται, κυρίως, στο γεγονός, πως συμβιβάστηκαν ή και αποδέχτηκαν ουσιαστικά την κατάσταση αυτή. Δεν την κατάγγειλαν από την πρώτη στιγμή και δεν οργάνωσαν τον αγώνα του λαού για την αντιμετώπισή της.