Κυριακή 15 Φλεβάρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
ΣΥΡΙΑ - ΙΡΑΚ
Διεργασίες με στόχο το επόμενο στάδιο επέμβασης

Ανανέωση της εντολής για επέμβαση στην ευρύτερη περιοχή με πρόσχημα τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», μήνες μετά την έναρξη των βομβαρδισμών εναντίον τους σε Συρία και Ιράκ, ζητά ο Ομπάμα...
Ανανέωση της εντολής για επέμβαση στην ευρύτερη περιοχή με πρόσχημα τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», μήνες μετά την έναρξη των βομβαρδισμών εναντίον τους σε Συρία και Ιράκ, ζητά ο Ομπάμα...
Ενδιαφέρουσες εξελίξεις καταγράφονται τις τελευταίες μέρες σε ΟΗΕ και ΗΠΑ σχετικά με τη λεγόμενη αντιμετώπιση των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» («ΙΚ») σε Συρία και Ιράκ, οι οποίοι δημιουργήθηκαν, ως γνωστόν, πριν από μερικά χρόνια από τις μυστικές υπηρεσίες δυτικών και αραβικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ως εργαλείο επέμβασης στην ευρύτερη περιοχή.

Αφενός, στα μέσα της βδομάδας είχαμε την επιστολή του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στο Κογκρέσο για ανανέωση της εντολής με στόχο την τριετή χρήση στρατιωτικής ισχύος σε βάρος των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», του «Μετώπου Νούσρα», συναφών οργανώσεων και των υποστηρικτών τους. Αφετέρου, ψηφίστηκε ομόφωνα, την περασμένη Πέμπτη, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ρωσικό σχέδιο απόφασης για μέτρα με στόχο την οικονομική «ασφυξία» των τζιχαντιστών σε Συρία και Ιράκ. Ηταν το πρώτο ρωσικό σχέδιο που ψηφίστηκε στον ΟΗΕ ομόφωνα μετά από πολύ καιρό, ιδιαίτερα μετά την κλιμάκωση της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης Μόσχας - Δύσης στην Ανατολική Ουκρανία.

Παράλληλα με αυτές τις εξελίξεις, ο Σύρος Πρόεδρος, Μπασάρ Ασαντ, εμφανίστηκε τουλάχιστον δύο φορές σε κεντρικό ρόλο σε διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα: Πρώτα, την περασμένη Τρίτη, μέσω μίας σπάνιας (για τα δεδομένα των δυτικών δικτύων) συνέντευξης στο βρετανικό BBC, όπου κλήθηκε μεταξύ άλλων να απαντήσει εάν και πώς συνεργάζεται ή συνεννοείται με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Δεύτερον, ο Ασαντ εμφανίστηκε «ειδησεογραφικά» άθελά του και προχτές, Παρασκευή, ως «μέρος της λύσης για την αποκλιμάκωση της βίας στη Συρία» από τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, Ιταλο-Σουηδό διπλωμάτη Στάφαν ντε Μιστούρα, στη διάρκεια δηλώσεων που έκανε ο τελευταίος στη Βιέννη μετά τη συνάντησή του με τον Αυστριακό υπουργό Εξωτερικών, Σεμπάστιαν Κουρτς. Αφορμή για τις ασυνήθιστες δηλώσεις του αξιωματούχου του ΟΗΕ έδωσε η συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο Ασαντ στις αρχές της βδομάδας στη Δαμασκό, ενόψει και των προτάσεων που ετοιμάζεται να καταθέσει στις 23 Φλεβάρη στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, για την επίτευξη τοπικών εκεχειριών στις εμπόλεμες ζώνες, με πρώτο το Χαλέπι της βόρειας Συρίας.

Οι εξελίξεις αυτές, αν μη τι άλλο, φαίνεται να προδιαγράφουν το επόμενο στάδιο επέμβασης στην ευρύτερη περιοχή και δεν πρέπει να καθησυχάζουν τους λαούς.

Οι απαιτήσεις Ομπάμα

Πρώτα από όλα, η επιλογή του Προέδρου Ομπάμα να ζητήσει τώρα την άδεια του Κογκρέσου για την άσκηση στρατιωτικής ισχύος κατά των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», του «Μετώπου Νούσρα», των συνεργατών, ομοϊδεατών και των υποστηρικτών τους, ενώ έχουν προηγηθεί περίπου έξι μήνες βομβαρδισμών σε Συρία και Ιράκ από τα μαχητικά των ΗΠΑ και των περίπου 60 συμμάχων τους, προδιαθέτει για κλιμάκωση της επέμβασης με τρόπο που στην παρούσα φάση να δείχνει πως στοχοποιεί τους τζιχαντιστές. Αυτούς δηλαδή που αφού χρησιμοποιήθηκαν προ ετών σε βρώμικες επιχειρήσεις στη Λιβύη και αλλού, τώρα λανσάρονται σαν «βάρβαροι» και «επικίνδυνοι». Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει πως έχουν ακυρωθεί τα σχέδια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους για ανατροπή του Ασαντ και αντικατάστασή του από έναν άλλο «εναλλακτικό ηγέτη», που θα εξυπηρετεί πρόθυμα τις επιδιώξεις των δυτικών και αραβικών μονοπωλίων στην περιοχή.

Οι εξελίξεις δείχνουν, ενδεχομένως, πως στην παρούσα φάση ο Ασαντ αποδαιμονοποιείται προκειμένου να επιτευχθεί ένας ενδιάμεσος στόχος ώστε, τάχα, να «διευθετηθεί» το πρόβλημα του «Ισλαμικού Κράτους» σε Συρία, Ιράκ και αλλού. Αλλωστε, στην επιστολή Ομπάμα σκόπιμα δεν υπάρχει γεωγραφικός περιορισμός για το μέχρι πού μπορεί να ασκηθεί βία, πράγμα που σημαίνει ότι το πεδίο του πολέμου θεωρείται διευρυμένο στη Μέση Ανατολή και αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο τόσο ο νυν, όσο και ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ να εξαπολύσουν νέο πόλεμο στην περιοχή.

Στην ίδια επιστολή Ομπάμα προς το Κογκρέσο προκαλούν εντύπωση και άλλα στοιχεία. Οπως η απόφασή του να ζητήσει άδεια χρήσης στρατιωτικής ισχύος έως το 2018, δηλαδή όταν θα έχει λήξει η προεδρική του θητεία και θα έχει αρχίσει η θητεία του επόμενου Προέδρου των ΗΠΑ, που θα εκλεγεί κατά τις εκλογές του 2016.

Ζητάει ακόμη ρητώς την «απαγόρευση διαρκών επιθετικών επιχειρήσεων μάχης» ώστε να αποθαρρύνει σχέδια ανάπτυξης πολυάριθμων χερσαίων δυνάμεων, αλλά να μπορεί την ίδια ώρα να χρησιμοποιεί «χειρουργικά» είτε ειδικές δυνάμεις, είτε μερικές χιλιάδες «στρατιωτικούς συμβούλους» (όπως έχει ήδη κάνει στέλνοντας τους τελευταίους μήνες πάνω από 3.000 Αμερικανούς στρατιωτικούς στο Ιράκ).

Δεν πρέπει, πάντως, να είναι άσχετη με τα σενάρια της επόμενης φάσης επέμβασης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους η δήλωση που έκανε την περασμένη Δευτέρα ο αντιπρόεδρος της συριακής κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ουάλιντ αλ Μοάλεμ. Ο Μοάλεμ διεμήνυσε με νόημα πως η χώρα του σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψει την παραβίαση των δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας αποδεχόμενη τη στρατιωτική επέμβαση ξένων δυνάμεων ενάντια στους τρομοκράτες του «Ισλαμικού Κράτους», επαινώντας τη γενναιότητα του συριακού στρατού. Δεν αποκλείεται αυτή η δήλωση να αντανακλά πιέσεις έναντι της Δαμασκού ώστε, αν δεν υποστηρίξει, τουλάχιστον να κάνει τα «στραβά μάτια» σε μία «περιορισμένη» ή μεγαλύτερη στρατιωτική χερσαία επέμβαση ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Οσον αφορά στο Ιράκ, άλλωστε, πυκνώνουν οι πληροφορίες για την προετοιμασία εαρινής χερσαίας επέμβασης του ιρακινού στρατού κατά των τζιχαντιστών για την απελευθέρωση της Μοσούλης στο βόρειο Ιράκ. Δεν αποκλείεται αυτή η επιχείρηση, εάν τελικώς γίνει, να συνδυαστεί και με άλλη ανάλογη στη βόρεια Συρία.

Απόφαση ΟΗΕ κατά του «ΙΚ»

Αξίζει πάντως να επισημανθεί ότι ένα 24ωρο μετά την επιστολή Ομπάμα στο Κογκρέσο για ανανέωση της εντολής «καταπολέμησης» των τζιχαντιστών του «ΙΚ» καταγράφηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ μία ασυνήθιστη για το λεγόμενο «νέο ψυχρό πόλεμο» διπλωματική επιτυχία της Ρωσίας.

Μετά από επίμονες διπλωματικές προσπάθειες δύο μηνών, ψηφίστηκε ομόφωνα το σχέδιο απόφασης που υπέβαλε ο Ρώσος έμπειρος πρέσβης Βιτάλι Τσούρκιν στο 15μελές ΣΑ με στόχο να κλείσουν διεθνώς οι «κρουνοί» χρηματοδότησης των τζιχαντιστών από απαγωγές, λαθρεμπόριο, διακίνηση ανθρώπων και αρχαιοκαπηλία, μεταξύ άλλων και μέσω της επιβολής κυρώσεων σε χώρες, εταιρείες και ιδιώτες που συνεργάζονται ή τους υποστηρίζουν.

Η απόφαση, που ψηφίστηκε μεταξύ άλλων και από τους πρεσβευτές ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας, παρουσιάστηκε με τον ακόλουθο χαρακτηριστικό τρόπο από την επίσημη ρωσική ιστοσελίδα «Σύγχρονη Ρωσία»: «Η απόφαση ενώνει τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τη Συρία στην καταπολέμηση του "Ισλαμικού Κράτους", ακόμη και εάν ο Λευκός Οίκος είναι σε αντιπαράθεση με αυτές, εξαιτίας της πεποίθησής του ότι το καθεστώς του Σύρου Προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ πρέπει να παραιτηθεί για τα εγκλήματά του σε βάρος πολιτών. Η Δαμασκός βλέπει αυτή τη συμφωνία ως νίκη της άποψής της ότι είναι βαρύνουσας σημασίας η μάχη κατά του ισλαμικού εξτρεμισμού»...

Στο ίδιο ρεπορτάζ παρατίθενται η δήλωση της Αμερικανίδας πρέσβειρας στον ΟΗΕ, Σαμάνθα Πάουερ, ότι η απόφαση «είναι μέρος γενικής στρατηγικής για υποβάθμιση και τελική καταστροφή της οργάνωσης» και η δήλωση του Σύρου ομολόγου της, Μπασάρ Τζααφάρι, πως «είναι η πιο εκτενής απόφαση που απευθύνεται στο ζήτημα της τρομοκρατίας».

Ας σημειωθεί πάντως και κάτι ακόμη. Οτι η εξέλιξη αυτή της συγκυριακής σύγκλισης Δύσης και Ρωσίας, στην περίπτωση της Συρίας και του Ιράκ, σημειώνεται πέντε μήνες πριν από την εκπνοή της προθεσμίας για την ολοκλήρωση της διεθνούς διαπραγμάτευσης σχετικά με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Δεν ξέρουμε εάν αυτή η διαπραγμάτευση οδηγήσει σε συμφωνία. Εάν ωστόσο τελικώς αυτή επιτευχθεί, έως τον Ιούλη τρέχοντος έτους, τότε θα παρατηρήσουμε πιθανώς διάφορες εξελίξεις σε όλη την ευρύτερη περιοχή, αφού μία «γεφύρωση» των διαφορών του Ιράν με τη Δύση θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Τυχόν αναβάθμιση του ρόλου της Τεχεράνης (προς δυσαρέσκεια άλλων δυνάμεων της περιοχής, όπως το Ισραήλ, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία) στην ευρύτερη Μέση Ανατολή μπορεί να συμφέρει τώρα τα δυτικά μονοπώλια και να επηρεάσει σημαντικά τις εξελίξεις και στα πεδία συγκρούσεων σε Συρία και Ιράκ. Επίσης, δεν μπορεί να μην παίρνει κανείς υπόψη τέτοιες εξελίξεις, έξω από τη δημιουργία της Ευρασιατικής Ενωσης με επικεφαλής τη Ρωσία και ταυτόχρονα τα σχέδια επέκτασης της δράσης της Κίνας στην Ασία και τη σύνδεσή της με Ευρώπη, ίσως και Αφρική, όπως, για παράδειγμα, τους σχεδιασμούς για το «Δρόμο του Μεταξιού» στις τωρινές συνθήκες. Η Μέση Ανατολή είναι περιοχή «κλειδί», έχει γεωστρατηγική σημασία.

Το σκληρό πόκερ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι ευρύτερο και ξεπερνά κατά πολύ τα στενά γεωγραφικά όρια της Συρίας και του Ιράκ. `Η ακόμη και του Λιβάνου, της Λιβύης, της Αλγερίας και της Αιγύπτου, όπου δηλαδή δρουν σήμερα τζιχαντιστές, παρακλάδια της «Αλ Κάιντα» ή «παραρτήματα» του «Ισλαμικού Κράτους». Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, όπως αναφέραμε παραπάνω, ότι η επιστολή Ομπάμα προς το Κογκρέσο για «αντιμετώπιση» του «ΙΚ» δεν έχει γεωγραφικά όρια. Οπως δεν έχει όρια ή τέλος η «δίψα» των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για αναδιανομή της πίτας και προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλίων τους με κάθε τρόπο και μέσο... Είτε μέσω ιμπεριαλιστικού πολέμου, είτε μέσω της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης», αλλά και το ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» γεωστρατηγικά.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ