Χαρακτηριστική περίπτωση του πώς αντιλαμβάνεται το αστικό κράτος τη «στήριξη» του πολιτισμού, την ώρα που τον τσακίζει με κάθε τρόπο, αποτελεί η «πρωτοβουλία» της λεγόμενης «Συμμαχίας για την Ελλάδα» να οργανώσει εικαστική έκθεση με έργα Ελλήνων ζωγράφων στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με μέρος των πωλήσεων να πηγαίνει για τις ανάγκες του μουσείου, που βέβαια δεν έχει τα κονδύλια που απαιτούνται για να λειτουργεί στοιχειωδώς.

Η «Συμμαχία για την Ελλάδα» είναι ένας φορέας που δημιουργήθηκε το 2010 από καπιταλιστές και πολυεθνικές («Ιδρυμα Λάτση», Ελληνική Ενωση Τραπεζών - ΕΕΤ, «Sony Hellas», «Wind Hellas», «Ομιλος Vivartia», «Vodafone», «Nestle Ηellas», «Coca-Cola 3E», «Αθηναϊκή Ζυθοποιία» κ.ά.) για να «εκφράσουν», όπως λένε οι ίδιοι, «την αποφασιστικότητα του ιδιωτικού τομέα να προσφέρει τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς στο ελληνικό κράτος».

Ετσι, το κεφάλαιο, που θησαυρίζει από τον ιδρώτα και την εκμετάλλευση των εργαζομένων, θέλει να φανεί και... «ευαίσθητο» μέσω τέτοιων φορέων, ενώ, ταυτόχρονα, «ζυμώνει» το «αναπόφευκτο» της παρέμβασής του στον πολιτισμό και φυσικά παρεμβαίνει ποικιλότροπα στη διαμόρφωση της συνείδησης των εργαζομένων.