Ο θαυμασμός του ΣΥΡΙΖΑ προς την πολιτική του Ομπάμα είναι γνωστός. Τον επανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντι Πρέσε», η οποία επέλεξε για τίτλο το: «Ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει τη χρηματοπιστωτική πολιτική των ΗΠΑ ως πρότυπο για την Ευρώπη».

Οικονομική πολιτική - πρότυπο, αλλά για ποιον; Το ερώτημα αυτό σκοπίμως δεν απαντιέται ποτέ απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, μιας και η απάντηση δεν τους βολεύει. Στον καπιταλισμό δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει περίπτωση άσκησης πολιτικής που να ευνοεί ταυτόχρονα αντιτιθέμενα και σε διαρκή διαπάλη συμφέροντα, αυτά των καπιταλιστών και αυτά της εργατικής τάξης. Στις ΗΠΑ, η πολιτική «πρότυπο» κατά τον Αλ. Τσίπρα έχει καταφέρει αυτό που επιθυμεί και ο ίδιος να πετύχει όταν και αν του ανατεθεί η αστική διαχείριση. Εχει εκτοξεύσει τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων και συγχρόνως καταβυθίσει το επίπεδο ζωής εκατομμυρίων Αμερικανών ανθρώπων του μόχθου.

Το «πρότυπο» του Αλ. Τσίπρα είναι μια πολιτική που θα εκτοξεύσει τα κέρδη της ντόπιας αστικής τάξης και αποσιωπά ότι για να γίνει αυτό απαιτείται να χτυπηθεί ακόμα περισσότερο η εργατική τάξη, η τιμή της εργατικής της δύναμης, τα δικαιώματά της.

Γι' αυτό όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, και στη Βιέννη προχτές, μαλλιάζει η γλώσσα του να ζητά «κούρεμα» του χρέους «ώστε να γίνει βιώσιμο», «οι αγορές να μπορούν να ξαναχρηματοδοτήσουν», «η χώρα να πάει σε πολιτικές αναπτυξιακές» κ.λπ. κ.λπ. Χρήμα για τους αστούς ζητά. Κι όποιος τρέφει αυταπάτες ότι με διαχειριστή ΣΥΡΙΖΑ θα περισσέψει μια δεκάρα και για τη φτωχολογιά, πλανάται πλάνην οικτράν... Ας ρίξει μια ματιά στο πρότυπό του.