Η πλειοψηφία κατάφερε να περάσει όλα τα ζητήματα που προωθούσε, διασφαλίζοντας ότι η επόμενη μέρα θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά και οργανωτικά ακόμα πιο προσαρμοσμένο στο στόχο της αστικής διαχείρισης. Σε ό,τι αφορά στο αμιγώς πολιτικό σκέλος του συνεδρίου, αυτό επικύρωσε τη διαχειριστική λογική και την πορεία σύγκλισης με τη σοσιαλδημοκρατία. Η πλειοψηφία απέρριψε τις - για το θεαθήναι - τροπολογίες της «Αριστερής Πλατφόρμας» περί μονομερούς διαγραφής του χρέους, εξόδου από το ευρώ κ.ά.

Στην Πολιτική Απόφαση ξεκαθαρίζεται ότι στόχος είναι η πάση θυσία επαναφορά της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στόχος που συνοδεύεται από την ατόφια κοροϊδία ότι αυτό μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων που καρατομήθηκαν ακριβώς για χάρη της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Τα «μαζεύει» σε ό,τι αφορά στις «επονείδιστες» ως χτες δανειακές συμβάσεις που τάχα θα επαναδιαπραγματευόταν. Τώρα λέει ότι η «επαναδιαπραγμάτευση» θα αποσκοπεί στην «ακύρωση των επαχθών όρων τους» και στη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους» αφού γίνει «λογιστικός έλεγχος»...

Η Πολιτική Απόφαση επιμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «φορολογήσει τον πλούτο», έτσι γενικά και αόριστα, ότι θα «θέσει το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του Δημοσίου» και ότι θα «ακυρώσει ιδιωτικοποιήσεις, επαναφέροντας υπό δημόσιο έλεγχο επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας (...) ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό (...) ανοιχτό σε συνεργασίες, δημόσιο τομέα». Αλήθεια το κομμάτι που ήδη έχει ιδιωτικοποιηθεί απο τα προηγούμενα χρόνια, (πχ στην ΕΥΔΑΠ, στην ΕΥΑΘ, στη ΔΕΗ κλπ),θα το ακυρώσει; Ποιες ιδιωτικοποιήσεις θα ακυρώσει;

Αυτά μεταξύ άλλων ισχυρίζεται ότι θα ανασχέσουν την ύφεση και θα δρομολογήσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, δηλαδή την επαναφορά της καπιταλιστικής οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης. Υπόσχεται ακόμα «παραγωγή, που εξειδικεύεται ανά τομέα και κλάδο (...) θα βασιστεί στο δημόσιο τομέα, σε συνεταιριστικά και αυτοδιαχειριστικά σχήματα (...) εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με καινοτόμες δράσεις».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά κοροϊδεύει μιλώντας για φορολογία του πλούτου αφού δεν το κάνει συγκεκριμένο. Δε μιλά για τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Ούτε να ακυρώσει ιδιωτικοποιήσεις μπορεί. Η καπιταλιστική ιδιοκτησία και τα συσσωρευμένα κεφάλαια προστατεύονται σαν κόρη οφθαλμού από την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία, στην οποία υποκλίνεται. Αλλωστε και οι καπιταλιστές έχουν χίλιους τρόπους να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους κι από την παραμικρή απειλή.

Δεν μπορεί ακόμα, γιατί οι διακηρύξεις του αυτές έρχονται σε αντιπαράθεση με το στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε ό,τι αφορά στο δημόσιο τομέα που θέλει να διαμορφώσει, είναι φανερό ότι ακόμα κι αν το καταφέρει καμία διαφορά δεν θα καταλάβουν οι εργαζόμενοι, από τη στιγμή που εκ των προτέρων δηλώνει ότι ο δημόσιος τομέας θα είναι «εργαλείο» για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, άρα αντιλαϊκό εργαλείο. Ομοίως και για τις τράπεζες που ακόμα κι αν όλες τους περνούσαν στον έλεγχο του Δημοσίου, δεν θα έπαυαν ούτε λεπτό να επιτελούν τη λειτουργία τους στον καπιταλισμό, σύμφωνα με τους αντιλαϊκούς κανόνες της αγοράς. Αλλωστε δημόσιες έγιναν και από το ΠΑΣΟΚ στη 10ετία του '80.

Τέλος, σε ό,τι αφορά στην παραγωγή που θα βασίζεται σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει ασύστολα επιμένοντας να συγκαλύπτει την αντικειμενική στον καπιταλισμό τάση συγκέντρωσης, τον οξύτατο ανταγωνισμό στο πλαίσιο του οποίου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν καμία τύχη σε συνθήκες κυριαρχίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που μπορούν με καλύτερους όρους να υπάρχουν και να λειτουργούν. Οσο για τις εταιρείες λαϊκής βάσης, αυτές συγχωνεύονται από τα μονοπώλια. Η πείρα των ακτοπλοϊκών ΑΝΕΚ και Μινωϊκών, αυτό δείχνει.

Σε ό,τι αφορά στα οργανωτικά, η αυτοδιάλυση των συνιστωσών, ζήτημα για το οποίο τους τόνους εκ μέρους της μειοψηφίας σήκωσε κυρίως ο Μ. Γλέζος, συμφωνήθηκε τελικά να γίνει σε εύλογο χρονικό διάστημα και κατόπιν διαβουλεύσεων, επιτρέποντας και στις δύο πλευρές να δηλώνουν ικανοποίηση.

Για τον τρόπο εκλογής οργάνων αποφασίστηκε να γίνει με ξεχωριστά ψηφοδέλτια (έξι τον αριθμό για τη νέα ΚΕ). Πέρασε ακόμα η επιδίωξη της πλειοψηφίας για εκλογή προέδρου από το Συνέδριο. Για την εκλογή των 200 μελών της ΚΕ, οι υποψήφιοι ήταν περίπου 650. Η λεγόμενη «Αριστερή Πλατφόρμα» κατέγραψε 30% και ενώ το Σάββατο το βράδυ ο Π. Λαφαζάνης άφηνε να εννοείται ακόμα και αποχώρησή τους από το κόμμα, χτες διένειμαν δήλωση με την οποία «βεβαιώνουν ότι μετά το ιδρυτικό Συνέδριο είναι έτοιμοι από καλύτερες θέσεις να ενισχύσουν τις προσπάθειες για την ενότητα και τη ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ» με στόχο «μια κυβέρνηση της αριστεράς»!!!

Ο Αλ. Τσίπρας, κλείνοντας τις εργασίες του Συνεδρίου, στόχευσε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι το κόμμα τους «δεν έχει καμία σχέση με την 3η του Σεπτέμβρη και με το ΠΑΣΟΚ που επαγγέλθηκε αλλαγή, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη» και η θέση τους είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο κάλεσμα απηύθυνε και στους «συντηρητικούς πολίτες» στους οποίους υποσχέθηκε «ανένδοτο» για την υπεράσπιση του συντάγματος... και πρόσθεσε με ότι η ενιαιοποίηση είναι επιπλέον προϋπόθεση για να «κρατήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ τις ψήφους που έλαβε πέρυσι, που δεν είναι «δεδομένες».