Σε εννέα αίθουσες απλώνεται η νέα έκθεση των αρχαϊκών γλυπτών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που εγκαινιάστηκε την Τρίτη από τον υπουργό Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλο... με ηχητικό φόντο τα συνθήματα των συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού, που ήταν συγκεντρωμένοι την ίδια ώρα έξω από το μουσείο, απαιτώντας τη μονιμοποίησή τους.

Ο σχεδιασμός της έκθεσης είχε ξεκινήσει από το 1996, αλλά την πρόλαβε ο σεισμός του '99 και οι ζημιές που προκάλεσε στο κτίριο του μουσείου. Η διεύθυνση του μουσείου και οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟ προχώρησαν στην καταγραφή των ζημιών (οι οποίες αφορούσαν και ορισμένα, πήλινα στην πλειοψηφία τους, εκθέματα) και στις μελέτες αποκατάστασης. Ωστόσο, όπως σημείωσε και ο διευθυντής του μουσείου Ι. Τουράτσογλου, «το μεγάλο ζητούμενο» είναι η μελέτη αποκατάστασης του δεύτερου ορόφου, η οποία αναμένει ακόμη «τις καθ' ύλην εντεταλμένες τεχνικές Υπηρεσίες». Και επειδή η αναμονή αυτή τείνει μάλλον να γίνει κατάσταση για το θαυμάσιο αυτό νεοκλασικό κόσμημα της Αθήνας και το μεγαλύτερο μουσείο του είδους του στον κόσμο, η διεύθυνσή του αποφάσισε «την ανάληψη πρωτοβουλιών αναδιάταξης των εκθεμάτων των αιθουσών του ισογείου», όπου εκτίθενται αντικείμενα αρχαίας γλυπτικής.

Ολα αυτά βεβαίως δεν εμπόδισαν τον Ευ. Βενιζέλο να αναγγείλει δισεκατομμύρια που θα δοθούν για την αποκατάσταση των ζημιών. Συγκεκριμένα είπε πως υπάρχουν 2 δισεκατομμύρια δραχμές για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς και 10 δισ. δραχμές από το Γ` ΚΠΣ για την ανακαίνιση, την αναστήλωση του μουσείου, τον κλιματισμό και τον εκσυγχρονισμό του, μέχρι το 2004. Είπε επίσης πως θα προκηρυχτεί διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για τη υπόγεια επέκταση του μουσείου προς την πλατεία που βρίσκεται μπροστά του και η οποία ανήκει στο υπουργείο Γεωργίας και «κατά χρήσιν» στο Δήμο Αθηναίων. Οταν όμως του έγινε η συγκεκριμένη δημοσιογραφική ερώτηση, αν μέχρι το 2004 θα έχουν ολοκληρωθεί οι αναστηλωτικές εργασίες, ο υπουργός απάντησε πως «θέλει» να ανοίξει το μουσείο και να αναστηλωθεί «κυρίως» ο δεύτερος όροφος.

«Κορμός» της έκθεσης είναι η εξέλιξη της αρχαϊκής πλαστικής από τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. έως την εποχή των περσικών πολέμων (480 π.Χ.).