Μιλώντας προχτές στην Ισπανία, σε ακροατήριο οικονομολόγων, ο Αλ. Τσίπρας είπε, μεταξύ άλλων: «Σήμερα περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από μια νέα αφήγηση για την Ευρώπη. Χρειαζόμαστε ένα νέο οραματικό περίγραμμα που θα εμπνέει και θα κινητοποιεί (...) Να εμπνεύσουμε τους πολίτες και να κινητοποιήσουμε τους λαούς και τους εργαζόμενους στην Ευρώπη σ' ένα ριζοσπαστικό σχέδιο αλλαγής κατεύθυνσης στις πολιτικές που ασκούνται και εισαγωγής νέων θεσμών που θα διευρύνουν το πεδίο της δημόσιας παρέμβασης. Σ' ένα σχέδιο για το δημοκρατικό μετασχηματισμό των θεσμών και των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την ενεργό συμμετοχή των πολιτών, των εθνικών Κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου». Καθώς η ΕΕ ξεθωριάζει στα μάτια των λαών, χρειάζονται πράγματι απεγνωσμένα να σκαρφιστούν επιχειρήματα ικανά να την υπερασπιστούν και να τη διασώσουν σαν ένωση των μονοπωλίων. Γι' αυτό καταφεύγουν στην κοροϊδία ότι είναι δυνατόν και οι πολιτικές να αλλάξουν και οι θεσμοί της ΕΕ, σαν αυτά όλα να προκύπτουν απ' τους δοκιμαστικούς σωλήνες των κομματικών εργαστηρίων και όχι απ' τις ανάγκες των μονοπωλίων που εξουσιάζουν, τα οποία «συμπτωματικώς» και «τυχαίως» απουσιάζουν παντελώς απ' την αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ομοϊδεατών του στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι με μια άλλη διαχείριση και με ανανέωση των θεσμών της ΕΕ, αυτή μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Και σ' αυτό το όραμα προσπαθεί να σύρει το λαό, καλώντας τον να γίνει ουρά της αστικής τάξης, με την ψευδαίσθηση ότι αυτός θα καθορίζει τις αποφάσεις, αν αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ή αν δημιουργηθούν νέοι αστικοί θεσμοί. Η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ για την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας για την ΕΕ στο σύστημα περισσεύει. Η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία είναι η διέξοδος για το λαό και όχι η αναστήλωσή της, για να κερνάνε και να πίνουν τα μονοπώλια σε ανάπτυξη και κρίση.