Πέμπτη 9 Μάη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Αμεσες και ρεαλιστικές λύσεις

Αραγε η χρήση ναρκωτικών ουσιών μπορεί να γεμίσει τις άδειες μέρες που ζούμε κι εκείνες που μας περιμένουν; Μπορεί να αλλάξει «τούτη τη νύχτα που κρατάει και δε λέει να ξημερώσει»; 'Η θα μας καταδικάσει ισόβια στο σκοτάδι; Τα ερωτήματα μπαίνουν στο τραπέζι πάλι, αυτή τη φορά με αφορμή το φεστιβάλ κάνναβης που γίνεται στη χώρα μας για ένατη συνεχόμενη χρονιά, και συνδιοργανώνεται από ΜΚΟ (όπως Ηλιόσποροι), κόμματα (νεολαία Συνασπισμού, Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι Πράσινοι, Φιλελεύθερη Συμμαχία), φορείς που υποτίθεται έχουν μέλημα την απεξάρτηση και την υλοποίηση της «αντιναρκωτικής» πολιτικής (όπως ο ΟΚΑΝΑ).

Το πρόσχημα: Το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως νέων, που είναι εξαρτημένοι από ουσίες. «Δεν είναι εγκληματίες, είναι άρρωστοι», λένε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, Χρυσή Αυγή, ΛΑ.Ο.Σ., που τάχα νοιάζονται για εκείνους και τους προσφέρουν δύο επιλογές, που τελικά είναι μία με προδιαγεγραμμένο τέλος. Αγρια καταστολή με φυλακή ή φαρμακευτική καταστολή με μόνιμη και νόμιμη χρήση. «Επιλογές» ντυμένες με ιδεολογήματα που χαρακτηρίζονται μνημείο αντιεπιστημονικής και ιδεαλιστικής προσέγγισης του προβλήματος των ναρκωτικών. Στην πραγματικότητα έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν στην Ελλάδα τους δύο βασικούς άξονες του στρατηγικού στόχου της ΕΕ για τα ναρκωτικά: Αντιαπαγορευτική πολιτική (νομιμοποίηση ουσιών) και προώθηση των προγραμμάτων μείωσης της βλάβης. Την ίδια ώρα, έρευνες, μελέτες, δείκτες, αλλά και η εικόνα στους δρόμους - πια όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας - επιβεβαιώνουν ότι το πρόβλημα των ναρκωτικών παίρνει ήδη διαστάσεις επιδημικές, καθώς υπάρχει υψηλή συνάφεια μεταξύ κοινωνικών προβλημάτων (επαγγελματική αβεβαιότητα, ανεργία, φραγμοί στην Παιδεία κ.ά.) και χρήσης ουσιών. Τους νέους που κάνουν χρήση ναρκωτικών τους ωθούν σ' αυτά πλασάροντάς τους την ψεύτικη φυγή από μια κοινωνία που τους σφίγγει όλο και περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό, αλλά αυτή η φυγή τους ρίχνει στην κόλαση του αργού θανάτου.

Το γεγονός ότι η τοξικοεξάρτηση μπορεί να αντιμετωπιστεί ολοκληρωτικά μόνο σε μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση δεν αναιρεί τη δυνατότητα από τον εξαρτημένο να λυτρωθεί αν το θέλει και είναι αποφασισμένος. Σε αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν άμεσες και ρεαλιστικές λύσεις - διεκδικήσεις για:

Πρόληψη: Πριμοδότηση των Κέντρων Πρόληψης. Εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης και αγωγής υγείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ειδικά προγράμματα κοινωνικής και εκπαιδευτικής ενίσχυσης των μαθητών που κινδυνεύουν να εγκαταλείψουν το σχολείο. Στελέχωση των σχολικών βαθμίδων με εκπαιδευμένους κοινωνικούς λειτουργούς. Δημιουργία σχολών που θα εκπαιδεύουν τους γονείς σχετικά με την αντιμετώπιση των ναρκωτικών.

Θεραπεία: Ολοι να έχουν δυνατότητα δωρεάν θεραπευτικής φροντίδας. Ανάπτυξη προγραμμάτων έγκαιρης παρέμβασης σε νέους που πειραματίζονται με τα ναρκωτικά. Ανάπτυξη του δικτύου των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην πλήρη απεξάρτηση. Δημιουργία ενός στεγνού θεραπευτικού προγράμματος για εφήβους και ενός για ενήλικες σε κάθε νομό της χώρας. Δημιουργία θεραπευτικών κοινοτήτων στις φυλακές με την παράλληλη ανάπτυξη μονάδων επανένταξης αποφυλακισμένων.

Επανένταξη: Ειδικά προγράμματα κατάρτισης για πρώην χρήστες ώστε να βρουν δουλειά. Συνεργασία τοπικής διοίκησης και φορέων για την καταπολέμηση του ρατσισμού και των προκαταλήψεων απέναντι στους εξαρτημένους.


Ελένη ΤΖΙΒΡΑ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ