Για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που η καθημερινότητά του έχει γίνει αβάσταχτη, η μεγάλη εικόνα για όσα συμβαίνουν γύρω μας χάνεται. Κι όμως εκεί, στη μεγάλη σκακιέρα, παίζονται οι τύχες του καθενός που νομίζει ότι όσο πιο πολύ κοιτάει το σπίτι του τόσο πιο εύκολα θα αντιμετωπίσει τη θύελλα. Οι επιταχυνόμενες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή όλο και περισσότερο έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκτίμηση του ΚΚΕ για τους δρόμους του πετρελαίου τους βαμμένους με το αίμα των λαών. Η σφαγή στη Συρία και ό,τι ακολουθεί δεν είναι ένα τζάκι κάπου μακριά από το οποίο φροντίζεις να μη σε πάρουν οι σπίθες που πετάγονται.

Η όλο και πιο σφιχτή πρόσδεση της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανακατατάξεις ισχυροποιεί τους καπιταλιστές, φέρνει, όμως, νέα δεινά για το λαό. Στο μάτι του εμποράκου η Κίνα φαντάζει μια μεγάλη αγορά - και είναι - από την οποία έχει μόνο να κερδίσει. Ηδη, όμως, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της αστικής τάξης θέτει όρια και προϋποθέσεις που ξεπερνούν τις ανάγκες μιας εμπορικής συναλλαγής. Η πολιτική σταθερότητα για την οποία μιλάνε σημαίνει απλά εδραίωση της πολιτικής κυριαρχίας για την εξυπηρέτηση των μονοπωλιακών συμφερόντων. Το γκέτο της «Κόσκο» στο λιμάνι του Πειραιά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα για όσα ακολουθούν. Το παζάρι για το αεροδρόμιο ένα ακόμα επεισόδιο. Ο σταθμός των τρένων στο Θριάσιο το επόμενο. Μικρό δείγμα από το εργασιακό μέλλον η επαναφορά από την κυβέρνηση της διάταξης με την οποία οι απεργίες των ναυτεργατών θα γίνονται με τα πλοία σε κίνηση (η πληροφορία διακινήθηκε ήδη από το «Βήμα»).

Ευτυχώς, όμως, βρισκόμαστε ήδη σε πορεία ανάκαμψης, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εκτιμήσεις. Σε κάθε σπίτι που έχει χτυπηθεί ολοκληρωτικά από την ανεργία, δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας: Σε βάρδιες γονείς και παιδιά πασχίζουν να κρατήσουν ζωντανούς τους παππούδες, καθώς οι συντάξεις τους είναι και τα μόνα εισοδήματα για όλη την οικογένεια.

Ομως, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις μια κάποια ανησυχία διακρίνεται στο σύστημα, καθώς διαπιστώνεται ότι με «part - time» δουλειές τα παιδιά όχι μόνο δεν βολεύονται αλλά και οδηγούνται πλέον σε συνολική αμφισβήτηση του συστήματος.

Εκτίμηση που δυναμιτίζει εκ των προτέρων τη φιέστα των υπουργών Εργασίας και Τουρισμού, οι οποίοι θα παρουσιάσουν σε διακαναλική σύνδεση το πρόγραμμα «τζάμπα δουλειά να 'ναι κι ό,τι να 'ναι».

Το ακόμα καλύτερο: Την ώρα που ο πρωθυπουργός χαιρετά τα πλήθη αναχωρώντας για την Κίνα απ' όπου ευελπιστεί να επιστρέψει με νέες εμπορικές συμφωνίες, η ναυαρχίδα του διεθνούς οικονομικού Τύπου κυκλοφορεί με το κύριο άρθρο της να μιλά για «ανυπολόγιστο κοινωνικό κόστος» σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Οπερ: Στο φουρτουνιασμένο μέλλον που είναι υποχρεωμένοι να ταξιδεύουν οι καπιταλιστές για τα κέρδη τους, έχει πολύ κουπί ακόμα για το λαό. Κι αυτό σημαίνει ότι χωρίς γρήγορη ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος για αλλαγή ρότας το μόνο απάγκιο θα είναι μια ξέρα.