Υπέρ της ανάπλασης των εγκαταστάσεων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, τάχθηκε κατά πλειοψηφία η Μητροπολιτική Επιτροπή της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, στηρίζοντας τους σχεδιασμούς της διοίκησης της ΔΕΘ - Helexpo AE να μετατρέψει την έκταση φιλέτο στο κέντρο της πόλης, όπου φιλοξενούνται οι δραστηριότητες της ΔΕΘ, σε ένα μεικτό Εκθεσιακό Κέντρο και συγκρότημα καταστημάτων και ξενοδοχείων πολυτελείας. Κατά τάχθηκε ο εκπρόσωπος της Λαϊκής Συσπείρωσης, σημειώνοντας ότι μοναδικός κερδισμένος από αυτή την εξέλιξη θα είναι το κεφάλαιο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι που θα κατασκευάσουν και θα διαχειρίζονται το χώρο.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο της ανάπλασης των υπαρχουσών εγκαταστάσεων της Διεθνούς Εκθεσης, προβλέπει στεγασμένους εκθεσιακούς χώρους έκτασης έως 50.000 τ.μ. συνεδριακούς χώρους που θα μπορούν να εξυπηρετούν 2.500 άτομα (αυτό ήδη εξυπηρετείται από Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο), λειτουργίες γραφείων, εταιρειών, ξενοδοχείων, αναψυχής και εμπορίου, υπόγειο χώρο στάθμευσης, ξενοδοχειακή μονάδα 120 κλινών και πέντε αστέρων για ανάγκες διαμονής επιπέδου VIP και μητροπολιτικό πάρκο 86,5 στρεμμάτων ενιαίου χώρου. Η χρηματοδότηση του έργου, προβλέπεται να γίνει με τη μέθοδο σύμπραξης ιδιωτικού - δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ) και με ένταξη στο ΠΔΕ, ώστε να εξασφαλιστεί η δημόσια χρηματοδότηση. Για την υλοποίηση της επένδυσης προβλέπεται η αξιοποίηση της νομοθεσίας Fast Track (σελ. 24), δηλαδή της υπέρβασης ακόμα και των όποιων υποτυπωδών κανόνων προστασίας υπάρχουν, του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της πολεοδομίας.

Ηδη από το 2009 που συζητούνταν το θέμα της μετεγκατάστασης της ΔΕΘ, το οποίο σήμερα αναβάλλεται και προκρίνεται η ανάπλαση των υπαρχουσών εγκαταστάσεων, το ΚΚΕ, τόνιζε «πως το κεφάλαιο θα χρησιμοποιήσει τη ΔΕΘ, ανεξάρτητα από την περιοχή μετεγκατάστασής της ή όχι, ανάλογα με τις ανάγκες του. Η μελλοντική πορεία ανάπτυξής της είναι συνδεδεμένη - εξαρτημένη από την πορεία ανάπτυξης της πόλης μας και της εθνικής οικονομίας, με στόχο την αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών και όχι για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού». Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις.

Με ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας σημειώνει πως η ανάπλαση της ΔΕΘ σχεδιάζεται με κριτήριο την κερδοφορία της επένδυσης, καθώς θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ανεξάρτητα από τον τυπικό χαρακτήρα του φορέα. Επίσης, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μεγαλύτερες κατασκευές, ανάλογα με τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που θα αναλάβουν το ρόλο του «στρατηγικού» επενδυτή. Προτείνει συγκεκριμένους όρους δόμησης, με συγκεκριμένο σχέδιο προσπελάσεων, και οδικού δικτύου, και ένα συγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο. Η τυχόν έγκρισή του, αποτελεί de facto νομοθετική ρύθμιση του καθεστώτος δόμησης ολόκληρης της περιοχής έκτασης της ΔΕΘ και θεσμοθέτησης του προτεινόμενου ρυμοτομικού σχεδίου, χωρίς την τήρηση έστω και των ελάχιστων προϋποθέσεων που θέτει η πολεοδομική και περιβαλλοντική νομοθεσία.

«Η περιοχή της ΔΕΘ δεν αποτελεί ένα ιδιωτικό οικόπεδο περιορισμένης έκτασης που ανήκει σε μια σαφώς οριοθετημένη περιοχή όρων δόμησης και επιτρεπτών χρήσεων σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις, αλλά μια εκτεταμένη περιοχή που η ιδιοκτησία της με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο είναι του Ελληνικού Δημοσίου και η οποία έχει παραχωρηθεί σαν δικαίωμα χρήσης για την άσκηση μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι δεν μπορεί η περιοχή αυτή να αποκτήσει εγκεκριμένο master plan και όρους δόμησης χωρίς τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος», αναφέρει η «Λαϊκή Συσπείρωση», τονίζοντας παράλληλα ότι η έγκριση προωθείται από το παράθυρο, χωρίς την έγκριση των αρμοδίων φορέων.

Και ξεκαθαρίζει ότι «το ζήτημα της ΔΕΘ, οι προτεραιότητές της, μπορούν να λυθούν σε φιλολαϊκή κατεύθυνση μόνο μέσα στα πλαίσια ενός συνολικού εθνικού εκθεσιακού σχεδιασμού, ενός αποκλειστικά κρατικού εκθεσιακού φορέα, ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργήσει σε όφελος του εργαζομένου λαού τόσο της πόλης μας όσο και της χώρας μας γενικότερα, αναδεικνύοντας έτσι τις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα τις πραγματικές ανάγκες, με εργαζόμενους μόνιμους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα με ικανοποιητικές αμοιβές, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Αυτό, βέβαια, υπό την προϋπόθεση μιας ριζικά διαφορετικής οργάνωσης της οικονομίας, ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, που προϋποθέτει ρήξη με τα μονοπώλια και την εξουσία τους».