Οι προτεινόμενες αλλαγές στο Καταστατικό (σε σχέση με 15ο και 19ο), είναι ουσιαστικές, όχι φραστικές. Γίνεται προσπάθεια αυτές να δεθούν με τις αντίστοιχες προτεινόμενες αλλαγές στο Πρόγραμμα (π.χ. αφαίρεση από την εισαγωγή προηγούμενου, τμημάτων «...υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας...», διεθνισμός - πατριωτισμός κ.ά.) και με τις τωρινές εκτιμήσεις για τη «συγκυρία» και την (πιθανή) εξέλιξή της, ενώ σε μικρότερο βαθμό παίρνεται υπόψη η εμπειρία εφαρμογής (ή μη) του προηγούμενου.

Η λειτουργία ενός ΚΚ για να παίξει πραγματικά το ρόλο του, θα πρέπει να στηρίζεται όχι στα λόγια στο Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό, αλλά στην κατανόηση και εφαρμογή του, ως διαλεκτικού όλου των πλευρών του. Οποτε έγιναν «αβαρίες» προς μία πλευρά (π.χ συγκεντρωτισμός στο όνομα της «αποτελεσματικότητας» ή οργανωτικός φιλελευθερισμός στο όνομα της «δημοκρατίας») τα αποτελέσματα ιστορικά, ήταν αρνητικά και τα πληρώσαμε μακρόχρονα.

Σημαντικές προτεινόμενες αλλαγές δεν αιτιολογούνται επαρκώς ή και τείνουν προς μία πλευρά (συγκεντρωτισμός). Ορισμένα επιγραμματικά παραδείγματα:

- Γιατί αφαιρείται η σωστή διατύπωση του προηγούμενου προλόγου ότι «στο πλαίσιο των καταστατικών αρχών εξασφαλίζονται οι βασικές προϋποθέσεις ώστε να εκδηλώνονται και να αναπτύσσονται ανεμπόδιστα οι προσωπικές αρετές, ικανότητες και η δράση κάθε μέλους...»; Θεωρήθηκε «περιττό» ή δείγμα «οργανωτικού φιλελευθερισμού»;

- Γιατί αφαιρέθηκε (άρθρο 4 ισχύοντος) το «...υποχρέωση του κ.μ. είναι να ασκεί, ταυτόχρονα με τις υποχρεώσεις, τα δικαιώματα του που απορρέουν από το καταστατικό...». Σε τι εμποδίζει στη σημερινή επαναστατική μας δράση;

- Τι σημαίνει (άρθρο 5) η απαίτηση για αποδοχή της «ιδεολογίας» (που μέχρι τώρα δεν υπήρχε, γιατί καλυπτόταν από τη συμφωνία με το Πρόγραμμα - Καταστατικό και την αναφορά σ' αυτά για «κοσμοθεωρία του Μ-Λ»); Από ποιον αυτή θα ορίζεται και θα ελέγχεται; Τι θα σημαίνει επιπλέον αυτό (σε σχέση με το παρελθόν) για κάποιον που θέλει να οργανωθεί, αλλά και για τα ήδη μέλη του Κόμματος;

- Γιατί απαλείφτηκε το «...στελέχη και μέλη που εμποδίζουν την κριτική φέρνουν σοβαρή ευθύνη και αντιμετωπίζουν κυρώσεις...» (άρθρο 10 ισχύοντος);

- Προς τι αλλαγές στα (δοκιμασμένα) ζητήματα του χαρακτήρα της ΚΝΕ και των σχέσεων με το Κόμμα; Τι σηματοδοτεί η μετατροπή της από «μαζική πολιτική οργάνωση νεολαίας» σε «επαναστατική οργάνωση νεολαίας» και σε τι μας «εμπόδιζε» μέχρι τώρα το «οργανωτικά αυτοτελής» και τη μετατρέπουμε σε «διακριτή οργανωτική δομή»;

- Γιατί αλλάζει η δοκιμασμένη οργανωτική δομή του Κόμματος (π.χ. αχτίδες - Ν.Ε.); Πού δοκιμάστηκαν και τι απέδωσαν οι προτεινόμενες αλλαγές; Τι συμπεράσματα βγαίνουν από τη δημιουργία των Ε.Π. (ιδιαίτερα με το «γιγάντωμα» σε Αττική, Κ. Μακεδονία); Καθοδηγήθηκαν καλύτερα οι ΚΟΒ ή μεγάλωσε η απόσταση από αυτές;

- Με βάση την εμπειρία για «προβλήματα» που δημιουργούνται σχετικά με τον τρόπο επιλογής υποψηφίων σε βουλευτικές - τοπικές εκλογές γιατί δεν ψηφίζεται Κανονισμός από την ΚΕ - συμπληρώνοντας έτσι τα προτεινόμενα 39ο & 40ό;

- Γιατί να μην εκλέγεται (Λενινιστική παρακαταθήκη!) η Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου από το Συνέδριο και όχι από την ΚΕ;

Ναι, σε χρήσιμες προσθήκες στο προηγούμενο Καταστατικό. Αλλαγές όμως σε (δοκιμασμένα) άρθρα, ή και σε πλευρές της «φιλοσοφίας» του και μάλιστα χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, είναι δυνατό να οδηγήσουν και σε «άλματα στο κενό», από το ζητούμενο που είναι δημοκρατική και συλλογική λειτουργία, ενιαία και αποτελεσματική επαναστατική δράση!