Το «μάτι» για την παρακολούθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που προβλέπονται και ενσωματώνονται στα δύο «μνημόνια συνεργασίας», που έχουν υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους δανειστές της τρόικας, αποτελεί η δεύτερη έκθεση της «Ομάδας Δράσης» ή αλλιώς «Task Force», στην οποία προΐσταται ο Γερμανός «τεχνοκράτης» Χ. Ράιχενμπαχ.

Η αποτελούμενη από 42 σελίδες έκθεση, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, εισηγείται τη θέσπιση και νέων αντιδραστικών αλλαγών. Ειδικότερα, στο σημείο που αναφέρεται στη διοικητική μεταρρύθμιση στην αποκεντρωμένη διοίκηση (ΟΤΑ και Περιφέρειες), γίνεται αφ' ενός επισήμανση στο «σχεδιασμό και εφαρμογή της δημόσιας πολιτικής στο πεδίο της ακίνητης περιουσίας δήμων και περιφερειών, για την υποστήριξη της ανάπτυξης σε τοπικό επίπεδο» και αφ' ετέρου στη «διαχείριση των αποβλήτων (κοστολόγηση, υπηρεσίες τιμολόγησης, δημοτικά τέλη καθαριότητας)». Εισηγούνται, δηλαδή, την εκποίηση περιουσίας που ανήκει στους δήμους και την αύξηση των δημοτικών τελών.

Επίσης, στο κεφάλαιο που αναφέρεται στην προοπτική δημιουργίας ενός «Ταμείου για την Ανάπτυξη», αναφέρουν ότι έχουν υποβάλει πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με την οποία «η πολιτική επιρροή στις καθημερινές δραστηριότητες του ταμείου θα πρέπει να αποφευχθεί. Προκειμένου να διασφαλιστεί μια επενδυτική πολιτική προσανατολισμένη στις αγορές, οι επενδυτές θα πρέπει να είναι οι μέτοχοι του ταμείου. Το Ταμείο θα πρέπει να χρηματοδοτείται από ιδιωτικές και δημόσιες πηγές».

Εισηγούνται δηλαδή τη λειτουργία ενός Ταμείου, μέσω του οποίου οι ιδιώτες θα διαχειρίζονται και δημόσια κονδύλια για επενδύσεις. Στο ίδιο πνεύμα, προτείνει η αποκλειστική αρμοδιότητα των δημοσίων συμβάσεων να περάσει στα χέρια επαγγελματικών φορέων, με το επιχείρημα ότι έτσι θα υπάρξει καλύτερη διαχείριση των δαπανών.

Στο σύνολό της, η έκθεση υπεισέρχεται σε «μεταρρυθμιστικούς τομείς» τους οποίους παρακολουθεί άμεσα, όπως ο Κρατικός Προϋπολογισμός και η Φορολογία, η «καταπολέμηση της διαφθοράς», οι «μεταρρυθμίσεις» στη Δημόσια Διοίκηση, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ένα λεόντειο πρόγραμμα «αξιολόγησης» και απολύσεων με τη θέσπιση κανόνων «σε θέματα προσλήψεων, κατάρτισης, κινητικότητας, δεξιοτεχνίας και συνολικής διαχείρισης της σταδιοδρομίας των υπαλλήλων».

Ενδεικτικές είναι και οι αναφορές της έκθεσης στο κεφάλαιο για το επιχειρηματικό περιβάλλον, όπου μεταξύ άλλων, ζητά «μείωση της δυσανάλογης ρύθμισης» των αγορών, άρση κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό, απλοποίηση και εξορθολογισμό στη χορήγηση αδειών για επενδύσεις, ειδικά για τις μεγάλες, αλλά και ενίσχυση της λειτουργίας των αγορών. Πρόκειται για αιτήματα που βρίσκονται στη προμετωπίδα των θέσεων του ΣΕΒ και της χρηματιστικής ολιγαρχίας.

Ενδεικτικά, στο υποκεφάλαιο «πιο αποδοτικές αγορές προϊόντων και υπηρεσιών» υποστηρίζει ότι «οι ελληνικές αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, παρεμποδίζονται από διάχυτες κρατικές παρεμβάσεις μεταξύ άλλων μέσω του ελέγχου των τιμών και των περιοριστικών ρυθμίσεων, που περιορίζουν την είσοδο στην αγορά και τον ανταγωνισμό»! Αυτή είναι, κατά τους συντάκτες της έκθεσης, η αιτία που δεν μειώνονται οι τιμές στην Ελλάδα. Αναφορές επίσης υπάρχουν και στα θέματα της Υγείας, το μεταναστευτικό και τις τράπεζες.