Από τη συνεδρίαση εκλέχτηκε Συντονιστική Γραμματεία. Ο συσχετισμός που διαμορφώθηκε μετά τη «μάχη» που προηγήθηκε για το μοίρασμα των θέσεων σε συνιστώσες και τάσεις, αριθμεί 26 έδρες για την πλειοψηφία και 10 για την «αριστερή πλατφόρμα».

Ο Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για «ιστορική ευθύνη» του ΣΥΡΙΖΑ να «δρομολογήσει την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» αλλά «ως μια διαδικασία πραγματικής λαϊκής συμμετοχής». Δηλαδή να πείσει το λαό να αχθοφορήσει - στις ήδη βεβαρημένες πλάτες του - την άρχουσα τάξη οδηγώντας την με δικές του αποκλειστικά θυσίες από την κρίση στην καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία.

Από τη σκοπιά της αστικής διαχείρισης, επέκρινε τη συγκυβέρνηση για «δοσοεξάρτηση», θέτοντας το κίβδηλο δίλημμα «ή θα καταρρεύσει ο λαός κι ο τόπος ή θα φύγει η συγκυβέρνηση» για να αντικατασταθεί από τους επόμενους διαχειριστές, από «μια κυβέρνηση ευρείας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ», όπως είπε, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο διεύρυνσης των συνεργασιών με δυνάμεις που αποκολλώνται από τις σημερινές της συγκυβέρνησης.

Με δεδομένη την πάγια αξίωση του ΣΥΡΙΖΑ για «κούρεμα» του χρέους ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για τη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, επέκρινε την κυβέρνηση ότι απέτυχε στη διαδικασία επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, επικαλούμενος μάλιστα τους «Financial Times» που χαρακτήρισαν τη διαδικασία «παράλογη, περιττή και άσχετη προς τη ρευστότητα» πράξη!

Επί της (αντιλαϊκής) ουσίας όμως της εφαρμοζόμενης πολιτικής, δεν είχε να επικρίνει άλλο πέραν της διαδικασίας, διαφημίζοντας έναν ανύπαρκτο «υγιή» καπιταλισμό, για να βγάλει λάδι συνολικά το κεφάλαιο. Μιλώντας π.χ. για την πώληση του ΟΠΑΠ, κατήγγειλε «τον τρόπο και τις διαδικασίες που προχωρά» και δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «ναι στις επενδύσεις για την ανάπτυξη, όχι στο πλιάτσικο», λέει «ναι στους σοβαρούς επενδυτές και ιδιαίτερα στις δημόσιες επενδύσεις, όχι στους αετονύχηδες»...