Κάθε πολιτιστική ή πολιτική επιδίωξη στην τέχνη πρέπει να συνοδεύεται, εκτός από την προσεκτική και λεπτομερή ανάγνωση των προθέσεων του δημιουργού, και από την απρόσκοπτη πρόσβαση στο αποτέλεσμα, όλων των επί σκηνής εμπλεκόμενων ερμηνευτών.

Τα τελευταία χρόνια πολλά έργα χάνουν ή ακόμα χειρότερα αλλοιώνουν το αρχικό νόημά τους.

Αυτό συνήθως συμβαίνει γιατί η άρχουσα τάξη της μουσικής παραγωγής (star system και όχι μόνο), με τη βοήθεια καλοθελητών τεχνικών της οπτικοακουστικής τεχνολογίας, διαμορφώνουν ερήμην των επί σκηνής ερμηνευτών, το παραγόμενο αποτέλεσμα. Το καθιστούν διαφημιστική υπόκρουση για τη ζωντανή προβολή ρούχων, χτενισμάτων κομμωτηρίων, φωνητικών προτερημάτων γορίλα, καθώς και άλλων τιμαλφών που ο αδαής επί σκηνής αναγνωρισμένος καλλιτέχνης φέρει.

Μπορεί όλα αυτά στιγμιαία να προκαλούν εκδηλώσεις ενθουσιασμού. Ο αποπροσανατολισμός που υφίσταται όμως ο κόσμος είναι διαρκής και ολέθριος.

Οι καλλιτέχνες (μέλη του ΚΚΕ) που γνώρισα, καθώς και τα παιδιά που οργανώνουν την εκδήλωση, ενσυνείδητα απέχουν από αυτές τις σκηνικές εκδηλώσεις.

Η κριτική τους θέση απέναντι στα έργα που θα ερμηνεύσουν, καθώς και η εξειδικευμένη τους γνώση, πολλαπλασιάζουν την ευθύνη μου για το έργο που ανέλαβα να ολοκληρώσω μαζί τους.

Τους ευχαριστώ και εύχομαι στο ΚΚΕ να γιορτάζει γενέθλια, αντίστοιχα σε χρόνο με την αέναη ηλικία των έργων που θ' ακούσετε.