Αφού έκλιναν σε όλες τις πτώσεις τον «εκσυγχρονισμό» και αφού διακήρυξαν σε όλους τους τόνους την πίστη και τη στήριξή τους στο «εκσυγχρονιστικό εγχείρημα» της κυβέρνησης Σημίτη, αποφάσισαν τη συγκρότηση του Φόρουμ της Εκσυγχρονιστικής και Οικολογικής Αριστεράς, που θα συνενώσει τις διάσπαρτες «παραφυάδες» του ΠΑΣΟΚ.

Η συγκρότηση του Φόρουμ έλαβε χώρα το Σάββατο σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας με τη συμμετοχή της ΑΕΚ του Ν. Μπίστη, του «Δικτύου για την Κεντροαριστερά» και της «Πρωτοβουλίας Πολιτών της Ανανεωτικής Αριστεράς», ενώ ορίστηκε και 19μελές συντονιστικό όργανο. Η προγραμματική διακήρυξη θα δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες μέρες και θα διακινηθεί σε όλη τη χώρα για συλλογή υπογραφών. Στις αρχές του Απρίλη αναμένεται και η πρώτη δημόσια πολιτική εκδήλωση του Φόρουμ.

Παρόντες στην εκδήλωση του Σαββάτου γνωστοί και μη εξαιρετέοι πρώην αριστεροί και νυν φανατικοί του εκσυγχρονισμού όπως ο Ρ. Σωμερίτης, ο πρώην βουλευτής του ΣΥΝ Σπ. Δανέλλης, ο Ηλ. Ευθυμιόπουλος, ο Μ. Μοδινός, η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μυρσίνη Ζορμπά, ο Π. Παρασκευόπουλος, η Ελ. Καζαλότι, ο Ζ. Ζούπης, ο Αλ. Πουλαρίκας, ο Γ. Τούντας, η Φ. Σιάνου.

Εμπρακτη αναγνώριση των υπηρεσιών που το «Φόρουμ» θα προσφέρει στην κυβέρνηση, δεν μπορεί παρά να είναι η ανάθεση σε αυτό ενός πιο αναβαθμισμένου ρόλου, στα πλαίσια της πολυθρύλητης διεύρυνσης και ανανέωσης του κυβερνώντος κόμματος. Ετσι, το «τάιμινγκ» της συγκρότησής του είναι μάλλον το κατάλληλο, με δεδομένες τις διαθέσεις και τις προθέσεις «αναπαλαίωσης» του πολιτικού σκηνικού.

Οι προσδοκίες του «Φόρουμ» άλλωστε και οι αντιλήψεις που το διακατέχουν, αποτυπώνονται ανάγλυφα στο σχέδιο διακήρυξης, με το οποίο οι συμμετέχοντες σε αυτό δηλώνουν ότι: Τους «εμπνέει η προοπτική της Ομοσπονδιακής Ευρώπης, στόχος στον οποίο αξίζει να αφιερώσουμε τη σκέψη και την κινητοποίησή μας»!

Η ελληνική εξωτερική πολιτική «οφείλει να συνεχίσει και να εντείνει τη θετική στροφή», ενώ η οικονομική πολιτική που κρίνεται επίσης θετική, θα πρέπει να φροντίσει για τη «ριζική αύξηση της ανταγωνιστικότητας»!

Ζητάνε με την ένδειξη «κατεπείγον» τη «ριζική αναδιάρθρωση του συστήματος διακυβέρνησης». Πλέκουν δε και το εγκώμιο (για να το θέσουμε κομψά) του Κ. Σημίτη ως εξής: «η τομή του '96 όπως σηματοδοτήθηκε από την ανάδειξη του Κ. Σημίτη στην πρωθυπουργία και στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, άνοιγε νέους ορίζοντες. Ανταποκρινόταν αλλά και επιβλήθηκε από την κοινωνική δυναμική, η οποία συνέκλινε στο αίτημα για ένα ριζικό εκσυγχρονισμό, κόντρα σε ποικιλώνυμες αντιστάσεις αλλά και στη δομική ακινησία της προηγούμενης περιόδου»!!!

Και συνεχίζουν ακάθεκτοι, διαμηνύοντας στον Κ. Σημίτη πως η αναγνώριση της... παραπάνω τομής, οφείλεται στους ίδιους και στις ιδέες τους που έχουν μπολιάσει τη ζωή της χώρας!

Χαρακτηρίζουν κορυφαίους σταθμούς την είσοδο στην ΟΝΕ και το Ελσίνκι μιας και «επικύρωναν την είσοδο της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια», ενώ συνυπολογίζοντας «τη σταδιακή αποκόλληση από το κλίμα λαϊκισμού των προηγούμενων χρόνων», κάνουν λόγο για «ιστορικής σημασίας τομές»...

Μας πληροφορούν βέβαια ότι θα επιθυμούσαν το «εκσυγχρονιστικό εγχείρημα» να προχωρήσει πιο γοργά και πιέζουν στους τομείς που δεν τους άγγιξε η πρώτη περίοδος, να επικεντρωθεί ένα δεύτερο κύμα εκσυγχρονισμού!

Αγωνιούν για τα σημάδια κόπωσης που εμφανίζονται - εννοούν προφανώς στο ΠΑΣΟΚ - μιας και «θέτουν σε κίνδυνο το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα», καταδεικνύουν και τη λύση που δε βρίσκεται βέβαια στην εγκατάλειψη του εγχειρήματος μα «στην αποφασιστική του προώθηση».

«Το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης Σημίτη το στηρίξαμε και το στηρίζουμε», διακηρύττουν και εκφράζουν ανερυθρίαστα την απαίτηση το «εκσυγχρονιστικό εγχείρημα» όπως ονομάζουν τη βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική, να αποτελέσει «συνολικό όραμα αλλαγής» όλης της κοινωνίας! Επισημαίνουν δε τον κρίσιμο ρόλο που παίζει στην κατεύθυνση αυτή η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.

Επιπλήττουν ακόμα το ΠΑΣΟΚ που δεν κατάφερε ως κόμμα να αντιστοιχηθεί με το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα και κρυβόταν πίσω από την κυβέρνηση και το καλούν να επιδείξει ικανότητα προσαρμογής και ανανέωσης.

Καταλήγοντας αφού διευκρινίζουν ότι το ΚΚΕ αλλά και το ΔΗΚΚΙ βρίσκονται στους αντίποδες του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος, ενώ ο ΣΥΝ «παρότι όμορος χώρος» απομακρύνεται από τις ρίζες της ανανεωτικής Αριστεράς, εκφράζουν την άποψη ότι απαιτείται η διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας που θα αναλάβει να στηρίξει και να προωθήσει βαθαίνοντάς το, το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα και απαιτούν τη συγκρότηση της «κεντροαριστεράς» καλώντας το ΠΑΣΟΚ να πρωτοστατήσει στην κατεύθυνση αυτή, αναγνωρίζοντάς του την πρωτοκαθεδρία.