Ο Ερμής είναι πλανήτης ακραίων θερμοκρασιών. Κατά τη διάρκεια της ημέρας η θερμοκρασία στον ισημερινό του εγγύτερου στον Ηλιο μέλους του ηλιακού συστήματος φτάνει τους 400 βαθμούς Κελσίου, ικανή να λιώσει το μόλυβδο. Τη νύχτα, η θερμοκρασία βυθίζεται στους -150 βαθμούς! (Επί δεκαετίες θεωρούνταν ότι ο Ερμής δείχνει πάντα την ίδια πλευρά στον Ηλιο, όπως συμπτωματικά συνέβαινε όταν βρισκόταν στην καλύτερη θέση παρατήρησης από τη Γη. Οπως αποδείχτηκε, ο Ερμής κάνει μια πολύ αργή περιστροφή γύρω από τον άξονά του, που διαρκεί 58,7 γήινες ημέρες).

Υπάρχουν, όμως, στον Ερμή και ορισμένα σημεία που έχουν πιο σταθερή θερμοκρασία. Μέσα στους κρατήρες, στους πόλους του μικροσκοπικού πλανήτη, υπάρχουν περιοχές που δεν τις βλέπει ποτέ το φως της μέρας, καθώς σκιάζονται από τα χείλη των κρατήρων. Εκεί η θερμοκρασία παραμένει συνεχώς χαμηλή. Πρόσφατα στοιχεία, που έστειλε ο δορυφόρος «Μέσεντζερ» της NASA, συμφωνούν με την επιστημονική εικασία που έχει διατυπωθεί εδώ και πολλά χρόνια, ότι μπορεί να υπάρχει νερό στα σκιερά σημεία αυτών των κρατήρων, παρά την εγγύτητα του πλανήτη στον Ηλιο.

Η χαρτογράφηση που έκανε το «Μέσεντζερ» συνάδει με την αντίστοιχη χαρτογράφηση που είχε γίνει με επίγεια ραντάρ και δείχνει σημεία μεγάλης φωτεινότητας (λωρίδες που ανακλούν τα ραδιοκύματα πολύ περισσότερο από το έδαφος που τα περιβάλλει, όπως θα συνέβαινε αν επρόκειτο για πάγο). Ομως, τα φωτεινά στο ραντάρ σημεία υπάρχουν και σε μικρότερους κρατήρες που βρίσκονται σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη. Αν πράγματι πρόκειται για πάγο, αυτά τα αποθέματα για να μην έχουν εξαχνωθεί θα πρέπει να καλύπτονται με ένα λεπτό μονωτικό στρώμα, από την ψιλή επιφανειακή σκόνη (ρεγόλιθος), που καλύπτει την επιφάνεια του Ερμή. Σύμφωνα με τις μετρήσεις, η θερμοκρασία σε αυτούς τους κρατήρες είναι ακριβώς όση θα έπρεπε να είναι, αν ένα στρώμα ρεγόλιθου κάλυπτε ποσότητες πάγου.