Μελέτη του ΚΕΠΕ για τη διάλυση κοινωνικών επιδομάτων (ανεργίας, πολυτεκνικά, προνοιακά κ.ά). Στα σκαριά το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, για την απογείωση της φοροληστείας απέναντι στο λαό
Η επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων στον κρατικό προϋπολογισμό, της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια, αποτελεί όρο του δεύτερου μνημονίου, είναι δρόμος που οδηγεί στην παραπέρα εξαθλίωση του λαού, που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση στις κοινωνικές δαπάνες, νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και νέες φορολογικές επιδρομές. Στην ατζέντα της νέας κυβέρνησης είναι και η έκθεση που έχει ετοιμάσει το ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών) και που αφορά στην παραπέρα καρατόμηση κοινωνικών δαπανών, ύψους πάνω από 11,5 δισ. ευρώ. Τα 3,2 δισ. ευρώ θα κοπούν από τις «κοινωνικές μεταβιβάσεις» (κοινωνικά επιδόματα), τα 2,1 δισ. ευρώ από «αλλαγές στη δημόσια διοίκηση» (λουκέτα κ.ά.), ενώ σε ακόμη 6,3 δισ. ευρώ, προδιαγράφουν τις «εξοικονομήσεις» από άλλες, αταξινόμητες για την ώρα, κρατικές δαπάνες και οι οποίες στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι αφορούν «δαπάνες» από τις υπάρχουσες φοροελαφρύνσεις μισθωτών, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων αγροτών.
Η Ομάδα δράσης της ΕΕ για την Ελλάδα, το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ, έχουν πλήρη γνώση και πρόσβαση στη μελέτη που η προηγούμενη συγκυβέρνηση είχε παραγγείλει στο ΚΕΠΕ, ενώ ταυτόχρονα καθένας από τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς συμβάλλει στην ίδια αντιλαϊκή πολιτική και με τις δικές του «προτάσεις». Η μελέτη του ΚΕΠΕ βάζει στο στόχαστρο και όλες τις δαπάνες που «ξέφυγαν την τελευταία δεκαετία»...
Για το λαό δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο. Οι αντιλαϊκές επεξεργασίες περιλαμβάνουν και τα παρακάτω:
Πέρα από τη διάλυση των κρατικών δαπανών που έχουν να κάνουν με τις λαϊκές ανάγκες, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη συμφωνήσει και καταλήξει σε κοινό πόρισμα για την «αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος», το οποίο αποτελεί και τη βάση για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.
Βασικοί άξονες είναι τα νέα βαριά χαράτσια απέναντι στο λαϊκό εισόδημα, την κατανάλωση και την κατοικία. Η διάλυση και κατάργηση όλων των ελαφρύνσεων που ακόμη τρεμοπαίζουν στα πόδια τους και που αφορούν στις κάθε είδους δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών (νοίκια, φροντιστήρια παιδιών, υγεία, τόκοι στεγαστικών δανείων κ.ά.), η «αντικατάστασή» τους με επιδοματική μορφή και μόνο για τα πολύ χαμηλά εισοδήματα, δηλαδή για τη διαχείριση των ακραίων φαινόμενων απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης που γεννά η εγκληματική πολιτική σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Με την «προτεινόμενη» νέα φορολογική κλίμακα απογειώνουν τους φόρους στα εισοδήματα από 11.000 μέχρι 20.000 ευρώ το χρόνο. Στις στοχεύσεις τους είναι και η παραπέρα μείωση του φορολογικού συντελεστή τόσο στα διανεμόμενα όσο και στα αδιανέμητα κέρδη των ισχυρών επιχειρήσεων κατά 5 επιπλέον μονάδες (15% από 20%).