Για 39η μέρα συνεχίζεται, σήμερα, η απεργία στα εργοστάσια των Αφών Λεμονιά, στο Βόλο, καθώς μένουν χωρίς αποτέλεσμα οι τρομοκρατικές προσπάθειες της εργοδοσίας να την σπάσει και να την σταματήσει. Μαζί με το Λεμονιά, απέναντι στους εργαζόμενους, βρίσκονται, καθημερινά, αστυνομικές δυνάμεις, επιχειρώντας, μ' αυτό τον τρόπο, να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος των απεργών και των δυνάμεων περιφρούρησης.

Τις απανωτές εργοδοτικές προκλήσεις καταγγέλλει, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε, το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», ενώ κάνει ειδική αναφορά σε στέλεχος του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Ιωνίας, σημειώνοντας ότι «στην κυριολεξία, συμπεριφέρεται σαν όργανο του Λεμονιά και σχεδόν κάθε πρωί βρίσκεται στο πλευρό του».

Οπως αναφέρει, προχτές Τετάρτη το εν λόγω στέλεχος «βρέθηκε από το πρωί σε μια από τις επιχειρήσεις του Λεμονιά, την ΣΥΜΠΡΟ, όπου με υπερβάλλοντα ζήλο εκτελούσε τις εντολές του Λεμονιά και, στην κυριολεξία, διέταζε τους εργάτες, σπρώχνοντάς τους, μάλιστα, να μπούνε για δουλειά. Στο αποκορύφωμα της επίδειξης των καλών υπηρεσιών του προς τον βιομήχανο, έσπρωχνε βίαια, χειροδικώντας, τον Γενικό Γραμματέα του Συνδικάτου Κώστα Στεργίου, για να φύγει από την περιφρούρηση, απειλώντας τον και με σύλληψη».

Το Συνδικάτο καταγγέλλει ότι ο ίδιος ο βιομήχανος καταφεύγει σε φραστικές επιθέσεις, αλλά και σε χειροδικίες, υπογραμμίζοντας ότι «δε δίστασε να φτάσει στο σημείο να κυλιέται στο έδαφος, χωρίς να τον έχει ακουμπήσει κανείς, παίζοντας ένα "ωραίο θέατρο" και θέλοντας, με αυτόν το τρόπο, να κατηγορήσει τους εργαζόμενους». Δήλωσε, δε, με εκβιαστικό και προσβλητικό ύφος ότι «όποιος εργάτης θέλει να πληρωθεί να κάνει πρώτα δήλωση μετανοίας ότι δεν πρόκειται να απεργήσει άλλη φορά και θα πληρωθεί».

Το Συνδικάτο σημειώνει πως ο εν λόγω επιχειρηματίας ενεργεί εκ μέρους όλων των βιομηχάνων, επισημαίνοντας ότι «το ομολόγησε ο ίδιος, λέγοντας ότι όλα τα έξοδα των δικηγόρων και δικαστηρίων τα πληρώνει ο συνδικαλιστικός του φορέας, ο ΣΕΒ».

Και καταλήγοντας τονίζει: «Γίνεται πλέον φανερό ότι αυτό που τρομάζει βιομήχανους και κυβέρνηση είναι η οργανωμένη αντίσταση και η έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων. Αυτή η αντίσταση που δίνει, εκτός από την επίλυση του άμεσου προβλήματος, και την προοπτική των αγώνων που είναι αναγκαία να υπάρχει για να απαλλαγούμε οριστικά από τους δυνάστες μας».