Οργάνωση, πειθαρχία, επιμονή, αταλάντευτη αγωνιστική θέση ενάντια στη δικτατορία των μονοπωλίων. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά με τα οποία χρειάζεται να δυναμώσουν οι αγώνες των εργαζομένων και γενικά του λαού, όπως ανέδειξαν χτες οι χιλιάδες που, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, διαδήλωσαν στην Αθήνα και σε δεκάδες ακόμα πόλεις της χώρας, την ώρα που στη Βουλή ξεκινούσε η συζήτηση των εφαρμοστικών νόμων με τους οποίους θα βαθύνει η χρεοκοπία του λαού όπως προβλέπει και το δεύτερο μνημόνιο. Οι χτεσινές κινητοποιήσεις ήταν ενταγμένες στο σκληρό και μακρύ αγώνα που απαιτεί η υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, συνέχεια της προχτεσινής μεγάλης σύσκεψης ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ για την κλιμάκωση της πάλης ενάντια στην εξαθλίωση της λαϊκής οικογένειας, «πήραν τη σκυτάλη» από τις πρόσφατες σκληρές απεργιακές αναμετρήσεις και τα συλλαλητήρια, αποτέλεσαν ένα ακόμα βήμα στην οργάνωση της πάλης για να μείνουν στα χαρτιά τα νέα εφιαλτικά μέτρα.

Στην Ομόνοια έκανε ομιλία ο Δ. Κουμπούρης, μέλος της ΕΓ το ΠΑΜΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ. Μιλώντας για την νέα δανειακή σύμβαση σημείωσε: «Τα νέα μέτρα κυβέρνησης - τρόικας - κεφαλαίου, η νέα δανειακή σύμβαση, τσακίζουν, και οδηγούν το λαό σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των καπιταλιστών. Τα κόμματα της πλουτοκρατίας εκβιάζουν και απειλούν το λαό με την εξαθλίωση που φέρνει η πολιτική τους, η ΕΕ και το γερασμένο καπιταλιστικό κίνημα που υπηρετούν. Αν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα αποδεχτούν αυτές τις πρακτικές είναι σαν να υπογράφουν τη θανατική τους καταδίκη. Ενας είναι ο δρόμος για την εργατική τάξη και το λαό. Η πανεργατική - λαϊκή οργάνωση, η συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ο επιθετικός αγώνας ως το τέλος για να τους εμποδίσουμε και να τους ανατρέψουμε. Αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος».

Αναφέρθηκε στα πανηγύρια που κάνουν οι αστοί και οι πολιτικοσυνδικαλιστικές δυνάμεις που τους υπηρετούν. Γιατί «τα 107 δισ. που εμφανίζουν ότι μας χάρισαν και υποτίθεται ότι θα τα χάσουν οι πιστωτές, τα έχουν κερδίσει εδώ και πολλά χρόνια πολλαπλάσια. Γιατί παίρνουν αντάλλαγμα 130 δισ. από τα οποία θα πάνε όλα στις τράπεζες και τους πιστωτές, και από αυτά τα χρήματα δεν πάει ούτε ένα Ευρώ για μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, επιδόματα, υγεία. Από τη συμφωνία αυτή μόνο τα ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν 24 δισ. Ταυτόχρονα, τα κόμματα της συγκυβέρνησης αλλά και του Ευρωμονόδρομου λένε στο λαό και τους εργαζόμενους ότι πρέπει να ξεχάσουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, σταθερό ωράριο εργασίας, συντάξεις, κύριες και επικουρικές, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, υγεία, κοινωνικές παροχές, παιδεία κ.τ.λ. Απαιτούν τον εργασιακό μεσαίωνα παντού. Και άκρα του τάφου σιωπή για το λαό. Αυτό είναι το αντιστάθμισμα για το κεφάλαιο η ακόμη πιο φθηνή εργατική δύναμη, η στυγνή εξοντωτική εκμετάλλευση για την εξασφάλιση νέων κερδών. Σε αυτό το βωμό θυσιάζονται οι συντάξεις γιατί οι απόμαχοι της δουλειάς λογίζονται ως κόστος γήρανσης που πρέπει να πέσει στον καιάδα». Ακόμα στιγμάτισε τα ΜΜΕ που «κάνουν εκκλήσεις και χύνουν δάκρυα για την αξιοπρέπεια και τη σωτηρία της χώρας. Την ανάγκη να μοιρασθούν κουβέρτες και τρόφιμα, για τη σωτηρία της φτωχολογιάς».

Ομως, τόνισε, «αξιοπρέπεια για τον εργάτη για το λαϊκό άνθρωπο του μόχθου, είναι ό,τι του στερεί το άγριο εκμεταλλευτικό σύστημα που αυτοί υπηρετούν. Αυτά που δικαιούται από το μόχθο του απ' τη δουλειά του που αποτελεί τη μοναδική πηγή δημιουργίας».

Πιο κάτω υπογράμμισε ότι «η προοπτική βρίσκεται στην οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού για αντεπίθεση και ανατροπή. Στην ανάγκη να δει ο λαός την πάλη για την εξουσία. Μπροστά στην κόλαση των νέων μέτρων και σε όσων έρχονται για την εργατική τάξη και το λαό, ο αγώνας συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα παντού, κυρίως μέσα στους χώρους δουλειάς, εκεί που τώρα οι κεφαλαιοκράτες ετοιμάζονται να ξεσαλώσουν για την εφαρμογή των νέων μέτρων. Να δυναμώνει ο αγώνας παντού, από κοινού στη δράση, στον τόπο δουλειάς στη γειτονιά με τις λαϊκές επιτροπές, αλλά και με την αυτοτελή δράση των σωματείων, για όλα τα προβλήματα της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Να εδραιώνεται και να δυναμώνει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχομεσαία αγροτιά. Να γκρεμιστεί το σάπιο ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα. Να ανοίξει ο δρόμος που στο προσκήνιο θα φέρει την εξουσία του λαού και η παραγωγική βάση της χώρας θα υπηρετεί τις δικές του ανάγκες».

Μετά το τέλος της ομιλίας ξεκίνησε πορεία, η οποία μέσω Σταδίου, Φιλελλήνων και Β. Αμαλίας κατέληξε στο σταθμό του μετρό στην Ακρόπολη. Τα συνθήματα, δυναμικά, έδιναν τον τόνο: «Του λαού δυνάστες κλέφτες και ληστές, τρόικα κυβέρνηση και καπιταλιστές», «Θέλουνε συναίνεση να φτάσουμε στον πάτο, οργάνωση παντού να 'ρθούν τα πάνω - κάτω», «Τώρα με το ΠΑΜΕ μη μένεις φοβισμένος, ντροπή για τον εργάτη να ζει υποταγμένος» και «Εργατιά μπροστά τώρα μια γροθιά γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά», ήταν τα κυρίαρχα. Σε όλη τη διάρκεια της πορείας οι διαδηλωτές καλούσαν σε συσπείρωση με το ΠΑΜΕ, σε καταδίκη της πολιτικής και των μέτρων που προωθεί η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, ανέδειξαν ότι οι παραγωγοί του πλούτου, οι εργάτες έχουν τη δύναμη, να ανατρέψουν τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες.

• Την ίδια στιγμή που χιλιάδες διαδήλωναν με το ΠΑΜΕ στο κέντρο της Αθήνας, στο Σύνταγμα, γινόταν μια μάζωξη μερικών ατόμων στο αποκαλούμενο «συλλαλητήριο» που οργάνωναν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, καλώντας σε καταδίκη όσων ψήφισαν το μνημόνιο. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που διαμαρτύρονται επειδή η κυβέρνηση προσπερνά τις συμφωνίες των «εταίρων», επειδή δηλαδή δεν έχουν κι οι εργατοπατέρες ισότιμα πρωταγωνιστικό ρόλο στη σφαγή των εργαζομένων. Είναι πια φανερό ότι αυτές οι δυνάμεις και ό,τι ετερόκλητο συσπειρώνεται γύρω τους δεν μπορούν και δε θέλουν να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Είναι ακόμα φανερό ότι μόνο η γραμμή του ΠΑΜΕ μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην άγρια επίθεση των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών του.