Στο «Πρώτο Θέμα» της 16ης Μάη 2010

- λίγες μέρες, δηλαδή, μετά την υπογραφή του μνημονίου -

υπό τον τίτλο «Υπάρχει λύση;» δημοσιεύτηκε άρθρο, στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε:

*

«Η ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας είναι μια διαδικασία παράλληλη προς τησυνεπή εφαρμογή του προγράμματος (σ.σ.: μνημόνιο)».

*

«Είμαστε υποχρεωμένοι να (...) εργαστούμε για την προσαρμογή μας στο ευρωπαϊκό πλαίσιοεφαρμόζοντας το πρόγραμμα σταθεροποίησης».

*

«Χρειάζεται λοιπόν μια συστηματική και συνεχής προσπάθεια για να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος. Δισταγμοί και καθυστερήσεις δεν δικαιολογούνται. Αναβολές για να μειωθεί το πολιτικό κόστος ή ρυθμίσεις, που στην πραγματικότητα διατηρούν το υφιστάμενο καθεστώς, είναι ανεπίτρεπτες».

*

«Το πρόγραμμα σταθεροποίησης είναι κοινωνικά άδικο (...) Αλλά εκτεταμένες αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν τώρα, που δεν έχουμε αξιοπιστία».

*

Ποιος ήταν αυτός που προ διετίας ένωνε τη φωνή του με τους μνημονιολόγους και έθετε το... κύρος του στην υπηρεσία του μνημονίου, λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφισή του;

Ποιος αν και «κοινωνικά άδικο» το μνημόνιο, απέκλειε «αλλαγές» και ζητούσε

τη «συνεπή»,

τη «συστηματική»,

τη «συνεχή»,

τη «χωρίς αναβολές»,

τη «χωρίς δισταγμούς» και

τη «χωρίς καθυστερήσεις» εφαρμογή του;

Μα ο ίδιος που σήμερα αποκαλεί το μνημόνιο... «πολιτικά μοιραίο λάθος».

Ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης...