ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ άρχισε χτες ο πρωθυπουργός και μαζί του αρκετά κυβερνητικά στελέχη, ενώ βρίσκουν και συμμάχους σε πολλά κόμματα: Καλή η ΕΕ, αλλά ...μονίμως καθυστερεί!

Πολλές διαδικασίες - λένε - πολύς χρόνος για έγκριση σχεδίων από τα Κοινοβούλια, δύσκολο να μαζευτούνε, πολλές γνώμες πρέπει να ακουστούν. Γενικώς μιλάμε για ένα ...δυσκίνητο πράγμα.

Αντίθετα - λένε επίσης - οι αγορές προσαρμόζονται γρήγορα, αποφασίζουν γρήγορα, δρουν σβέλτα και γι' αυτό είναι πάντα ένα βήμα μπροστά.

Υποθέτουμε ότι σε όλη αυτή τη φιλολογία θα στηριχθούν και τα περί «ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης» ή η «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας» που όλο και πιο πολύ συζητάνε. Μόνο για ...ευρω-Αυτοκράτορα δεν έχουν μιλήσει ακόμη.

ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ μηχανισμοί της ΕΕ είναι γενικώς της ...«καθυστέρησης» είναι γεγονός, πλην, όμως, καμία σχέση δεν έχει αυτό με τη δυσκίνητη δομή της. Οταν θέλει - αντιθέτως - είναι ταχύτατη.

Οσο για την υποτιθέμενη δυσκαμψία που επιφέρουν τα εθνικά Κοινοβούλια μόνον ως ...ανέκδοτο μπορούμε να το εκλάβουμε.

Εχουμε, άλλωστε, σαφέστατη εμπειρία από την ελληνική Βουλη, που απλά ...σηκώνει χεράκια η πλειοψηφία για αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί.

Αλλος είναι ο λόγος που κρατάνε πολύ οι διαδικασίες της ΕΕ και δεν έχει να κάνει με τη λειτουργία, αλλά με τη φύση της.

Γιατί, όπως κάθε λυκοσυμμαχία, έτσι και η ΕΕ έχει πολλά συμφέροντα που πρέπει να βολέψει. Κι αυτό πάντα παίρνει χρόνο και δημιουργεί κόντρες διαφόρων ειδών και επιπέδων.

Συμφέροντα που φυσικά ουδεμία σχέση έχουν με τους λαούς της, αλλά αποκλειστικά με τις πολυεθνικές και το τραπεζικό κεφάλαιο.

Οσο για το ποιος είναι «μπροστά» οι αγορές ή η ΕΕ, η απάντηση είναι απλή: Κανείς από τους δύο. Χέρι - χέρι πάνε σε κάθε βήμα με στόχο τη βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων στον ιμπεριαλιστικό μας «παράδεισο»...