Τετάρτη 26 Οχτώβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μέχρι πού θα φτάσουν;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πού οδηγεί η συντεταγμένη αντιΚΚΕ επίθεση όλων των συνιστωσών των πολιτικών δυνάμεων που φανερά ή κρυφά στηρίζουν την πλουτοκρατία και την εξουσία της, φαίνεται πεντακάθαρα σε άρθρο της Λώρης Κέζα στο ηλεκτρονικό «Βήμα». Η αρθρογράφος αφού αναπαράγει τα όσα προβοκατόρικα γράφονται όλες αυτές τις μέρες για «παρουσία του ΠΑΜΕ ως κατασταλτικού μηχανισμού» και, φυσικά, δεν έχει να πει ούτε λέξη για τη δολοφονική επίθεση των κουκουλοφόρων σε διατεταγμένη υπηρεσία εναντίον των χιλιάδων διαδηλωτών, ούτε και για τους δεκάδες τραυματίες και τον δολοφονημένο Δημ. Κοτζαρίδη, καταλήγει: «Αν το ΠΑΜΕ δικαιούται να φυλάττει τη Βουλή από τους ταραξίες, τότε η Χρυσή Αυγή δικαιούται να φυλάττει τον Αγιο Παντελεήμονα από τους διαρρήκτες». Να και η άτιμη θεωρία της ταύτισης του φασισμού με τον κομμουνισμό. Είναι γεγονός ότι το «Βήμα» πριν ακόμη τη 48ωρη απεργία, έδωσε ιδεολογική κάλυψη σ' αυτό που επρόκειτο να συμβεί, δηλαδή την προσχεδιασμένη δολοφονική επίθεση των παρακρατικών στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ, λες και το ήξερε. `Η μήπως το ήξερε και προετοίμαζε το έδαφος; Στα ίδια χνάρια συνεχίζει καθημερινά αφού έχει για εχθρό του το λαό, διαφορετικά δεν μπορεί να υπερασπιστεί το κεφάλαιο αφού γι' αυτό το λόγο υπάρχει ως εφημερίδα. Αναπαράγει τον αντικομμουνισμό, όποιας απόχρωσης κι αν είναι για να τροφοδοτεί με μίσος κάθε μηχανισμό καταστολής του εργατικού κινήματος και ιδιαίτερα τους πρακρατικούς. Ο λαός έχει πείρα και μπορεί να βγάλει συμπεράσματα. Το ΠΑΜΕ περιφρούρησε, όπως είχε υποχρέωση, τη διαδήλωσή του και όχι τη Βουλή. Αυτό δεν το βλέπουν, μόνο όσοι δε θέλουν να το δουν. Εχει, όμως, μια σημασία ο συλλογισμός της Λ. Κέζα γιατί ακριβώς δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει η αστική προπαγάνδα για να υπερασπιστεί τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Ολοκληρώνεται και το ξεπούλημα των αεροδρομίων

Ως καθοριστικό βήμα, για την παράδοση και των περιφερειακών αεροδρομίων στους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα των αερομεταφορών, πρέπει να εκληφθεί η ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας που είχε προκηρύξει η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας - έπειτα από σχετική κυβερνητική απόφαση - για την πλήρη «απελευθέρωση» των υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης. Τρεις γνωστές αεροπορικές εταιρείες κατέθεσαν φακέλους συμμετοχής στη διαδικασία, αναμένοντας να αναλάβουν το σχετικό έργο για επτά έτη, το οποίο θα τους αποφέρει πακτωλό κερδών, καθώς ανάμεσα στα 34 συνολικά περιφερειακά αεροδρόμια στα 22 εκτελούνται διεθνείς πτήσεις, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια. Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, έχει «βγάλει στο σφυρί» το σύνολο των κρατικών αεροδρομίων, τα οποία θα παραχωρηθούν με πολυετείς συμβάσεις σε ιδιώτες, οι οποίοι σπεύδουν να εκμεταλλευτούν την κατάρρευση του συνόλου των αξιών στην εγχώρια αγορά, άρα και των αεροπορικών υποδομών.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε κάθε τομέα της οικονομίας, τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας στην οποία επιδίδεται προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, τη βαφτίζει «ανάπτυξη» και «ενίσχυση του ανταγωνισμού», ισχυριζόμενη ότι έτσι «εκσυγχρονίζει» τις αντίστοιχες υπηρεσίες και αποκομίζει οικονομικά οφέλη για το «καταναλωτικό κοινό», ενώ «ενισχύει τα δημόσια έσοδα». Από τη συγκεκριμένη σύμβαση παραχώρησης οι κυβερνητικές προσδοκίες για το όφελος του «καταναλωτικού κοινού» κάνουν λόγο για το ιλιγγιώδες ποσό των... 10 ευρώ - μείωση σε κάθε αεροπορικό εισιτήριο - όσο για την «ενίσχυση» των δημόσιων εσόδων, απλώς δεν αναφέρουν τίποτα. Διότι, γνωρίζουν πως η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού συνειδητοποιεί ότι τα «δημόσια έσοδα» ενισχύονται μόνο από την ανελέητη φοροληστεία που του επιβάλλει η κυβέρνηση, η οποία, την ίδια στιγμή, παραδίδει την κερδοφόρα δημόσια περιουσία - που δημιουργήθηκε με το αίμα γενεών του εργαζόμενου λαού - στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Οσο για το πόσοι προορισμοί θα χαρακτηριστούν το αμέσως επόμενο διάστημα ως... «αεροπορικώς άγονοι» - και θα προστεθούν σε αυτούς που βλέπουν τρένα και πλοία να περνούν από μακριά - μένει να το διαπιστώσουμε σύντομα.

Καπιταλιστική ασυδοσία

Ενώ οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον ανελέητο πόλεμο που κλιμακώνουν εναντίον τους κυβέρνηση - τρόικα - πλουτοκρατία για τη διάσωση μέρους των καπιταλιστικών κερδών που συσσώρευσε όλες τις τελευταίες δεκαετίες η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, το τραπεζικό κεφάλαιο κλιμακώνει χυδαία και εξόφθαλμα την κερδοσκοπική και ληστρική του δράση, βάζοντας χέρι ακόμα και σ' αυτούς τους πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις πείνας που πληρώνονται μέσω τραπεζών. Οπως αποκαλύφτηκε, τουλάχιστον τρεις από αυτές - και όπως έγινε γνωστό το ίδιο κάνουν κι άλλες - «έκλεβαν» τον τελευταίο κατατεθειμένο μισθό και σύνταξη από λογαριασμούς μισθοδοσίας για να ...«συμψηφίσουν» οφειλές των κατόχων των λογαριασμών από δάνεια που είχαν στις συγκεκριμένες τράπεζες, αξιοποιώντας, τι άλλο, την αυθαιρεσία που τους εξασφαλίζει χρόνια τώρα η πολιτική της ενίσχυσης των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους: Απαιτούν, και νομίζουν ότι μπορούν να το κάνουν, να πληρώσει ο λαός και τα κέρδη, και τις ζημιές τους. Ο λαός να τους κόψει τα μακριά χέρια με την αγωνιστική δράση του, με το ταξικό κίνημα για την ανατροπή της κυριαρχίας τους, για τη λαϊκή εξουσία.

Ο λαός πρωταγωνιστής

Αποκαλυπτικό το κυνικό αλισβερίσι στον ευρωενωσιακό λάκκο των λεόντων, που όλα δείχνουν ότι θα καταλήξει σήμερα σε έναν ακόμα συμβιβασμό - κόλαφο για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς. Το πολυσυζητημένο κούρεμα του χρέους, που σώρευσε η ντόπια πλουτοκρατία, προϋποθέτει μακέλεμα όσων δικαιωμάτων του απέμειναν, καταβύθιση του ήδη ισχνότατου λαϊκού εισοδήματος. Θα δώσει τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά ταμεία, τα αποθεματικά των οποίων έχουν ήδη λεηλατηθεί για να τροφοδοτηθούν με ζεστό χρήμα οι άρπαγες κεφαλαιοκράτες. Κι ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία συνθλίβονται, στα διαβούλια των Βρυξελλών συνομολογούνται μέτρα για νέες ενισχύσεις των τραπεζών.

Τσακίζουν το λαό και αγωνιούν για το πώς θα σταθεροποιήσουν το κεφάλαιο, θα το διασώσουν απ' την κρίση, θα διασφαλίσουν την επάνοδό του σε τροχιά κερδοφορίας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του. Γνωρίζουν ότι οι αποφάσεις τους, η βαθιά ταξική πολιτική τους, πυροδοτεί τη λαϊκή αγανάκτηση, την οποία επιδιώκουν να ενσωματώσουν πριν ριζοσπαστικοποιηθεί. Προωθούν μεταλλάξεις στο αστικό πολιτικό σκηνικό, ώστε με άλλη μορφή - αλλά ίδιο αναλλοίωτο αντιλαϊκό περιεχόμενο - να ξεγελάσει το λαό και να κερδίσει χρόνο. Η κινητικότητα και οι διεργασίες προς αυτή την κατεύθυνση καταγράφονται έντονες, είτε αφορούν κυβερνήσεις συνεργασίας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και άλλους πρόθυμους, όπως ο ΛΑ.Ο.Σ., είτε ψευδεπίγραφες προοδευτικές κυβερνήσεις, για αστική διαχείριση, όπως αυτές που ζυμώνονται στο χώρο του οπορτουνισμού.

Οι κινήσεις αυτές υποστηρίζονται απ' την κατάλληλα επεξεργασμένη και με την ανάλογη ένταση προπαγάνδα. Για να αποσπαστεί η ανοχή του λαού, η συναίνεσή του, με την καλλιέργεια φρούδων ελπίδων και προσδοκιών που γρήγορα θα διαψευστούν. Για να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών συνειδήσεων, να εμποδίσουν λαϊκές δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από την αστική πολιτική να συναντηθούν με το ΚΚΕ, να ενταχτούν στο ταξικό κίνημα. Που οργανώνεται στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές για να γίνει ο καταλύτης που θα βάλει σοβαρά εμπόδια στα μέτρα και την αντιλαϊκή πολιτική, θα δρομολογήσει βαθιές αλλαγές προς όφελος του λαού στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Kάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ριζική ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ του ΚΚΕ, εργατική - λαϊκή οργάνωση και συμμαχία παντού, λύση υπάρχει για το λαό με εργατική - λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση απ' την ΕΕ - διαγραφή του χρέους, λέει το ΚΚΕ! Ο λαός να αξιοποιήσει την πείρα του, τα συμπεράσματά του θα τον οδηγήσουν μακριά απ' τα κόμματα της πλουτοκρατίας, μέσα στις γραμμές του ταξικού κινήματος, στο πλευρό του ΚΚΕ. Τώρα είναι η ώρα της οργάνωσης στους τόπους δουλειάς και κατοικίας, του αγώνα για την ακύρωση των αντιλαϊκών σχεδιασμών. Η ώρα της χειραφέτησής του, ώστε να πλεύσει με σταθερή πορεία σε ρότα αντίθετη προς αυτή που τον καλούν οι άρπαγες του πλούτου που παράγει. Ετσι μόνο δε θα γίνει έρμαιο αντιδραστικών αντιλαϊκών εξελίξεων, αλλά θα τις δρομολογήσει και θα τις σφραγίσει ο ίδιος προς όφελός του.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και αντιλαϊκή επίθεση...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ άρχισε χτες ο πρωθυπουργός και μαζί του αρκετά κυβερνητικά στελέχη, ενώ βρίσκουν και συμμάχους σε πολλά κόμματα: Καλή η ΕΕ, αλλά ...μονίμως καθυστερεί!

Πολλές διαδικασίες - λένε - πολύς χρόνος για έγκριση σχεδίων από τα Κοινοβούλια, δύσκολο να μαζευτούνε, πολλές γνώμες πρέπει να ακουστούν. Γενικώς μιλάμε για ένα ...δυσκίνητο πράγμα.

Αντίθετα - λένε επίσης - οι αγορές προσαρμόζονται γρήγορα, αποφασίζουν γρήγορα, δρουν σβέλτα και γι' αυτό είναι πάντα ένα βήμα μπροστά.

Υποθέτουμε ότι σε όλη αυτή τη φιλολογία θα στηριχθούν και τα περί «ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης» ή η «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας» που όλο και πιο πολύ συζητάνε. Μόνο για ...ευρω-Αυτοκράτορα δεν έχουν μιλήσει ακόμη.

ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ μηχανισμοί της ΕΕ είναι γενικώς της ...«καθυστέρησης» είναι γεγονός, πλην, όμως, καμία σχέση δεν έχει αυτό με τη δυσκίνητη δομή της. Οταν θέλει - αντιθέτως - είναι ταχύτατη.

Οσο για την υποτιθέμενη δυσκαμψία που επιφέρουν τα εθνικά Κοινοβούλια μόνον ως ...ανέκδοτο μπορούμε να το εκλάβουμε.

Εχουμε, άλλωστε, σαφέστατη εμπειρία από την ελληνική Βουλη, που απλά ...σηκώνει χεράκια η πλειοψηφία για αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί.

Αλλος είναι ο λόγος που κρατάνε πολύ οι διαδικασίες της ΕΕ και δεν έχει να κάνει με τη λειτουργία, αλλά με τη φύση της.

Γιατί, όπως κάθε λυκοσυμμαχία, έτσι και η ΕΕ έχει πολλά συμφέροντα που πρέπει να βολέψει. Κι αυτό πάντα παίρνει χρόνο και δημιουργεί κόντρες διαφόρων ειδών και επιπέδων.

Συμφέροντα που φυσικά ουδεμία σχέση έχουν με τους λαούς της, αλλά αποκλειστικά με τις πολυεθνικές και το τραπεζικό κεφάλαιο.

Οσο για το ποιος είναι «μπροστά» οι αγορές ή η ΕΕ, η απάντηση είναι απλή: Κανείς από τους δύο. Χέρι - χέρι πάνε σε κάθε βήμα με στόχο τη βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων στον ιμπεριαλιστικό μας «παράδεισο»...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Διαβεβαιώσεις - κοροϊδία

Γρηγοριάδης Κώστας

Βερεσέ πρέπει να ακούνε οι εργαζόμενοι και ο λαός τις δήθεν κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών στελεχών ότι τάχα «δεν κινδυνεύουν οι συντάξεις» και πως δε θα θιγούν από τη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων στο «κούρεμα» του χρέους. Από την άποψη αυτή μάλλον ως απειλητική προειδοποίηση πρέπει να εκληφθεί η δήλωση του υπουργού Οικονομικών ότι «η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει και είναι αποφασισμένη να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα κοινωνικής και ασφαλιστικής πολιτικής». Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι ο υπουργός εμφανίζεται την ίδια ώρα ως «προστάτης» των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων και δήθεν αντίπαλος των μεγαλομετόχων των τραπεζών. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η κυβέρνηση δε θα διστάσει να φορτώσει με νέες ζημιές τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως έκανε και στην προηγούμενη απόφαση της 21 Ιούλη για «κούρεμα». Και τότε έλεγε ότι τα Ταμεία δε θα μπουν στο «κούρεμα», αλλά στη συνέχεια υποχρέωσε τις διοικήσεις να μπουν. Το κυριότερο όμως είναι ότι θα αξιοποιήσει τα «άδεια» ασφαλιστικά ταμεία για να περικόψει κι άλλο τις συντάξεις πείνας, να κόψει παροχές, να αυξήσει όρια συνταξιοδότησης, να δώσει τη χαριστική βολή στην Κοινωνική Ασφάλιση. Ακριβώς γιατί είναι ειλημμένη απόφαση κυβέρνησης και τρόικας το κράτος «να αποσυρθεί» από την Κοινωνική Ασφάλιση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευ. Βενιζέλος απέφυγε οποιαδήποτε δέσμευση για εγγύηση των συντάξεων μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να δεχθούν άλλες θυσίες για να σωθεί η πλουτοκρατία.

Προπαγανδιστικές αθλιότητες

Μόνο οργή και αγανάχτηση προκαλεί η προπαγάνδα που διακινούν ειδικά τις τελευταίες μέρες τα κυβερνητικά στελέχη, στην προσπάθειά τους να πείσουν για την ορθότητα των πολιτικών τους επιλογών, να μετρούν, δηλαδή, τα πάντα με βάση τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών ομίλων.

Σε αυτό το πλαίσιο προφανώς ο υφυπουργός Ρόβλιας είπε προχτές το βράδυ σε τηλεοπτική εκπομπή ότι οι αποφάσεις της ΕΕ και της κυβέρνησης για το «κούρεμα» του κρατικού χρέους «μόνο αισιοδοξία και προοπτική μπορεί να δώσει στον Ελληνα πολίτη».

Εντάξει, μέλος της κυβέρνησης είναι ο τύπος και ως εκ τούτου προπαγανδίζει την κυβερνητική πολιτική. Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι να μας καλεί σχεδόν να πανηγυρίσουμε, υπάρχει άβυσσος.

Οταν είναι βέβαιο ότι το «κούρεμα» θα συνοδευτεί από νέες δέσμες μέτρων κατά των εργαζομένων, νέο χτύπημα των μισθών, κατάργηση των κατώτατων αμοιβών, νέες αντιδραστικές επεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό, ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, είναι διαστροφή να υποστηρίζει κάποιος ότι όλα αυτά γεννούν αισιοδοξία και καλές προοπτικές.

Οι άνθρωποι, φαίνεται πως πιστεύουν ότι ακόμα και σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την κήρυξη του πολέμου σε βάρος των εργαζομένων, μπορούν με τη δημοκοπία και τις αερολογίες να κοροϊδέψουν και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Τα πράγματα όμως δεν είναι πλέον έτσι. Ας είναι σίγουροι ότι όλο και πιο μαζικά οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όχι μόνο τον αντιδραστικό χαρακτήρα της πολιτικής τους, αλλά και το μέγεθος του προσωπικού θράσους που κουβαλάει ο καθένας τους, όταν επιδεικνύουν τέτοια περιφρόνηση στα προβλήματα του λαού, προβλήματα που δημιουργούν και αναπαράγουν αυτοί και η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν.

Ψευδεπίγραφος πατριωτισμός

Η υποκρισία και ο ψευδεπίγραφος πατριωτισμός χαρακτηρίζει τη στάση της ηγεσίας της ΝΔ όσο αφορά την επικύρωση της νέας δανειακής σύμβασης και του νέου μνημονίου. «Εγώ εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν υπογράφω», φέρεται να δηλώνει ο Α. Σαμαράς, ενώ στο ίδιο πνεύμα ο εκπρόσωπος Τύπου τόνισε ότι «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στο πλαίσιο των συμφωνιών για την αντιμετώπιση του χρέους δεν συζητάμε, δεν δεχόμαστε». Κατ' αρχήν, πρέπει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Α. Σαμαράς έχει υπογράψει ως υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη τη συνθήκη του Μάαστριχτ, άρα έχει αποδεχτεί και προσυπογράψει φαρδιά - πλατιά την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, που απορρέουν από τη συγκεκριμένη συνθήκη της ΕΕ. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις επόμενες συνθήκες, όπως π.χ. της Λισαβόνας που προβλέπει μάλιστα ότι τα «απείθαρχα» κράτη - μέλη χάνουν το δικαίωμα ψήφου στο ΕΚΟΦΙΝ για ζητήματα οικονομικά και νομισματικά. Ολες οι συνθήκες της ΕΕ, όπως και η ΚΑΠ, προβλέπουν εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εχουν επικυρωθεί από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με μεγάλη προθυμία, ακριβώς γιατί η εκχώρηση αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Οι κορόνες και φραστικοί λεονταρισμοί για δήθεν μη εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας ενόψει της επικύρωσης του νέου μνημονίου είναι σκέτη υποκρισία από την πλευρά των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Το ζήτημα είναι καθαρά ταξικό και το συμφέρον του λαού επιτάσσει αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οργανωμένη άρνηση πληρωμής

Μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αυτές τις μέρες, έρχεται στα λαϊκά νοικοκυριά και το νέο δυσβάσταχτο χαράτσι στα ακίνητα. Εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες - η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - καλούνται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και να πληρώσουν ξανά, όπως έχουν ήδη πληρώσει ποικιλοτρόπως το σύνολο της βάρβαρης επιδρομής, με το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, με τα προηγούμενα χαράτσια, με την αύξηση της φορολογίας. Είναι ένα χαράτσι που εξοντώνει το λαό, στο όνομα «να μην πτωχεύσει η χώρα». Μόνο που ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει και όλη αυτή η βάρβαρη πολιτική, τελικά, στόχο έχει τη διάσωση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας. Απέναντι, όμως, σε αυτή την οργανωμένη επιδρομή, ο λαός δεν έχει παρά μια και μόνο επιλογή: Οργανωμένη και μαζική άρνηση πληρωμής των νέων χαρατσιών.

Η άρνηση πληρωμής αυτών των χαρατσιών δεν είναι μια «τυπική» απόφαση που ο καθένας παίρνει μόνος του. Είναι μια ουσιαστική πράξη παρεμπόδισης της βάρβαρης και εξοντωτικής πολιτικής. Πράξη αντίστασης και ανυπακοής, η οποία θα σπάει την τρομοκρατία που καλλιεργεί το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, τρόικας και πλουτοκρατίας. Αλλά είναι, επίσης, και μια πράξη αλληλεγγύης στις λαϊκές οικογένειες που βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχουν χρέος να συναντηθούν ξανά, στην οργάνωση της μαζικής άρνησης πληρωμής και στην παρεμπόδιση αυτών των χαρατσιών. Να στείλουν, έτσι, μήνυμα πως δε θα πληρώσουν αυτοί την κρίση της πλουτοκρατίας. Να πούνε «τέλος στις θυσίες».

Επειδή, όμως, η άγρια αντιλαϊκή επίθεση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και διακυβεύεται η ίδια η ζωή της λαϊκής οικογένειας, η άρνηση πληρωμής μπορεί να πάρει μαζικό, παλλαϊκό χαρακτήρα. Σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά, με την πρωτοπόρα δράση του καθενός, υπάρχει η δυνατότητα να εκφραστεί πολύμορφα η άρνηση και η αλληλεγγύη. Ο λαός έχει τη δύναμη να μπλοκάρει τους μηχανισμούς είσπραξης, μπορεί να μην επιτρέψει να κοπεί το ρεύμα από καμιά λαϊκή οικογένεια. Μπορεί, με σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους», να μετατρέψει αυτή τη μάχη σε υπόθεση των σωματείων, των εργαζομένων και του λαού. Και μέσα από αυτήν την πάλη - σε συνδυασμό με τον αγώνα μέσα στους τόπους δουλειάς, ενάντια στη μείωση μισθών και την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, ενάντια στα ελαστικά ωράρια - μπορεί, τελικά, να μπει φραγμός συνολικά στη δραματική επιδείνωση των συνθηκών ζωής και εργασίας.

Αυτό είναι το χρέος που έχει κάθε τίμιος εργάτης, κάθε άνθρωπος του μόχθου, που παλεύει για τη ζωή τη δική του, της οικογένειας και των παιδιών του. Και αυτό είναι το μόνο χρέος που πρέπει να «πληρώσει» ο λαός. Διότι, όταν το άδικο γίνεται νόμος από την κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τότε νόμιμο είναι αυτό υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον. Και μέσα από αυτό το δρόμο, η μαζική και οργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών μπορεί και να γίνει κρίκος στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας, της γενικευμένης λαϊκής αντεπίθεσης, της κλιμάκωσης για να σαρωθούν τα βάρβαρα μέτρα και η αντιλαϊκή κυβέρνηση.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ