Η εχθρική πολιτική που ακολουθείται απέναντι στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους και οι επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης θα επιδεινώσουν τη θέση της κτηνοτροφίας και θα επιταχύνουν το βίαιο, μαζικό ξεκλήρισμα των μικρών και φτωχών κτηνοτρόφων. Η αγροτική οικονομία στο σύνολό της, και η κτηνοτροφία ειδικότερα, από την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ και σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση, ακολουθεί μια φθίνουσα πορεία, με αποτέλεσμα να μειωθεί η αυτάρκεια της χώρας σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα. Και αντί για εξαγωγές, που είχαν τάξει στους παράδεισους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε αγρότες και κτηνοτρόφους, έγινε η χώρα καταναλωτής, σταθερή αγορά ζωοκομικών πλεονασμάτων των μεγάλων κτηνοτροφικών επιχειρήσεων των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, προϊόντων πολλές φορές αμφιβόλου ποιότητας. Η ακολουθούμενη αντικτηνοτροφική πολιτική έχει μειώσει δραστικά την αυτάρκεια της χώρας σε όλους τους κλάδους. Η στασιμότητα, όμως και η συρρίκνωση της κτηνοτροφίας δεν εμποδίζουν τη συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερα χέρια και το μαζικό ξεκλήρισμα των φτωχών κτηνοτρόφων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό των παραγωγών αγελαδινού γάλακτος, που μειώθηκαν κατά 63,5% μέσα σε δέκα χρόνια. Από 12.000 το 2000 έφθασαν τους 4.500 το 2010. Γι' αυτή την αρνητική εξέλιξη στην κτηνοτροφία, αλλά και τα σημερινά αδιέξοδα των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, τεράστιες και διαχρονικές είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τεράστιες είναι όμως και οι ευθύνες των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που δημιούργησαν συγχύσεις, έσπειραν αυταπάτες ότι δήθεν με καλύτερη διαχείριση της ΚΑΠ μπορούσαν να υπάρχουν καλύτερα αποτελέσματα. Σήμερα, οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι μπορούν και πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες για το μέλλον που τους επιφυλάσσουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αν δε δημιουργηθεί μέτωπο αντίστασης, ανυπακοής, ανατροπής αυτής της πολιτικής, η χρεοκοπία και το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων είναι αναπόφευκτα. Γι' αυτό, το ΚΚΕ καλεί τη μικρομεσαία αγροτιά σε αγώνα ανατροπής αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών, σε αγώνα επιβίωσης για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας.