Η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων ευθύνεται για τα δεινά που υφίσταται η ελληνική κτηνοτροφία, επισήμανε στην ομιλία του στη Βουλή την Παρασκευή, ο εισηγητής του ΚΚΕ, Νίκος Μωραΐτης, παρεμβαίνοντας σε συζήτηση σχετικής Επερώτησης του ΠΑΣΟΚ. Τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων έλειψαν παντελώς όμως από την άγονη δικομματική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αντίθετα πρυτάνευσαν οι αλληλοκατηγορίες περί ευθυνών για τη δημιουργία «καρτέλ» στο χώρο του γάλακτος και για ελλιπή παρέμβαση στα τεκταινόμενα στην ΕΕ.

«Η δραματική κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι κτηνοτρόφοι της χώρας δεν είναι κεραυνός εν αιθρία», τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «είναι το αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης αντιαγροτικής, αντικτηνοτροφικής πολιτικής, που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις χρόνια τώρα, κάτω από τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μιας πολιτικής που έχει ξεκάθαρο στόχο: Τη μείωση του αγροτικού, του κτηνοτροφικού πληθυσμού στο 6% με 7%, τη συγκέντρωση και της κτηνοτροφικής παραγωγής σε λίγα χέρια». Ο Ν. Μωραΐτης πρόσθεσε ότι «είναι καθοριστικές οι ευθύνες και των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, γιατί συμφώνησαν, ψήφισαν και εφάρμοσαν με ιδιαίτερο ζήλο όλους τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης που άμεσα ή έμμεσα αφορούσαν την κτηνοτροφία, όπως είναι οι συμφωνίες της GATT και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Και οι δύο κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν όλα τα κοινοτικά και εθνικά μέσα και μηχανισμούς για να επιταχύνουν τη συγκέντρωση της κτηνοτροφίας σε λίγες επιχειρήσεις».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε επίσης, πως «την περίοδο 1980 - 2005 μειώθηκε η αυτάρκεια σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα». Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά, στην εξεταζόμενη περίοδο (1980 - 2005) η αυτάρκεια στο:

• Κρέας πουλερικών μειώθηκε από 100,4% στο 67%.
• Βοδινό κρέας, από 66% έπεσε στο 27%.
• Αιγοπρόβειο κρέας, μειώθηκε από το 92% στο 81%.
• Χοιρινό κρέας συρρικνώθηκε από το 84% στο 41%.

Το 2006, το συνολικό έλλειμμα σε ζωοκομικά προϊόντα έφθασε στο αστρονομικό ποσό του 1,69 δισεκατομμυρίων ευρώ και μαζί με τις εισαγωγές ζωοτροφών στα 2 δισ. ευρώ. Δίνουμε, δηλαδή, για την εισαγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων όσα δίνουμε σχεδόν για την εισαγωγή πετρελαίου».