Περιέργως προβάλλονται στα τηλεοπτικά ΜΜΕ εκπομπές με γεγονότα και κινηματογραφικές ταινίες που αναφέρονται στην περίοδο επικράτησης του ναζισμού. Το γεγονός αυτό καθεαυτό δύναται να θεωρηθεί ως ελπιδοφόρο στην εποχή μας που η Ευρωπαϊκή Ενωση για παράδειγμα υιοθετεί κράτη που ασκούν ναζιστικό ρεβανσισμό έναντι των κομμουνιστών. Ομως μπαίνει το ερώτημα εάν πράγματι πρόκειται για ελπιδοφόρες αντι-ναζιστικές ενέργειες ή για κάτι διαφορετικό. Το διαφορετικό ξεκινά από τη σύγχρονη πραγματικότητα, που το εβραϊκό ιερατείο ασκεί ναζιστική πολιτική πρακτική εις βάρος των Παλαιστινίων. Μπαίνει το ερώτημα εάν η τηλεοπτική αναμόχλευση του ναζιστικού αντισημιτισμού καλύπτει μια εξ αντικειμένου πραγματικότητα ενός ...ισραηλινού ναζισμού.

Είναι γνωστό ότι βάση της ναζιστικής πολιτικής του επεκτατισμού ήταν το δόγμα του «ζωτικού χώρου». Αυτό το δόγμα ασκείται από το πολιτικο-θρησκευτικό σύμπλεγμα εξουσίας του Ισραήλ εις βάρος γειτονικών χωρών, με αποκορύφωμα την αλωμένη απ' αυτούς Παλαιστίνη. Περισσότερο, γνωρίζοντας ότι ασκούν τη σύγχρονη ιμπεριαλιστική πολιτική του ναζισμού βυθίζονται όλο και βαθύτερα στο βούρκο του ιμπεριαλισμού των Γιάνκηδων υποθηκεύοντας τον εαυτό τους. Επομένως, η ουσία του ζητήματος δεν βρίσκεται στην οξυμένη αντιπαλότητα του Ισραήλ με τα γειτονικά αραβικά κράτη, αλλά στην άσκηση της πολιτικής του κυβερνώντος πολιτικο-θρησκευτικού ιερατείου τους με τα έντονα μιλιταριστικά χαρακτηριστικά. Είναι παράλληλα άκρως ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι η χρόνια αντιπαράθεση Αράβων - Εβραίων δημιούργησε εξίσου μιλιταριστικά φαινόμενα και στην αραβική πλευρά. Σε τελευταία ανάλυση ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την αρχέγονη ιστορική παρουσία και των δυο λαών, Εβραίων και Αράβων, στην περιοχή με χίλιες δυο όσες επιμέρους αιματηρές αντιδικίες και αρχαία γεγονότα.

Τέλος, η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα εξουσίας διαφαίνεται ότι προσβλέπουν στην απολαβή συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης κολλημένης στους εταίρους ισχυρούς ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Σε αυτή την κατάσταση είναι απαραίτητος ο ρόλος του διεθνούς κινήματος ειρήνης, του συνεπούς αντιιμπεριαλιστικού και ταξικού κινήματος.