Tο «Σύμφωνο για το Ευρώ» θα ανανεώνεται κάθε χρόνο, αρχής γενομένης από το δεύτερο εξάμηνο του 2011, με τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης να παρουσιάζουν συγκεκριμένες «δράσεις» και προγράμματα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που θα έχουν ως στόχο την εναρμόνισή τους σε θέματα συντάξεων, μισθών, φορολογίας και γενικότερα δημοσιονομικής πολιτικής, προκειμένου να διασφαλιστεί η «ανταγωνιστικότητα» της Ευρωζώνης.

Με στρατηγική στόχευση να ενισχύσουν τη θέση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, οι «27» συμφώνησαν στην ανάληψη «ετήσιων δεσμεύσεων» που προβλέπουν:

• Μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που πλέον θα καθορίζονται βάσει της «παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας», μέσω της «σύγκρισής» τους με τους μισθούς των κυριότερων «εμπορικών εταιρών» της ΕΕ. Δηλαδή, με τους μισθούς πείνας των αναδυόμενων οικονομιών της Ασίας.
• Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με «ευθυγράμμιση της ηλικίας σύνταξης με το προσδόκιμο ζωής».
• Δραστική επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, με ταυτόχρονη μείωση των εργοδοτικών εισφορών.
• Νομοθετική κατοχύρωση σε κάθε κράτος - μέλος του «φρένου» στην αύξηση του χρέους, όπου θα προβλέπει κυρώσεις για τις «απείθαρχες» χώρες.
• Θέσπιση «ενιαίας φορολογίας των επιχειρήσεων», με την καθιέρωση ακόμα μικρότερων φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Οι αποφάσεις των «27» για την αυστηροποίηση των όρων του «Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης» έρχονται να ενισχύσουν την πολιτική της πανευρωπαϊκής λιτότητας. Με δεδομένο ότι τα 24 από τα 27 κράτη - μέλη της ΕΕ παρουσιάζουν υπερβολικά ελλείμματα, που προέρχονται από την παροχή πλήθους οικονομικών πακέτων στις τράπεζες και στο κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν να συγκρατήσουν τις κρατικές δαπάνες, με στόχο ως το 2015 κανένα κράτος - μέλος της ΕΕ να μην έχει δημοσιονομικό έλλειμμα μεγαλύτερο από το 3% του ΑΕΠ.

Στο όνομα της «βελτίωσης της οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ», οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ αναμένεται να επικυρώσουν τη συμφωνία για την επιβολή νέων ακόμα πιο σκληρών προγραμμάτων δημοσιονομικής πειθαρχίας. Συγκεκριμένα κατέληξαν:

• Στην επιβολή προληπτικών κυρώσεων για χώρες που παρουσιάζουν αύξηση των δημόσιων ελλειμμάτων, ακόμα και στις περιπτώσεις που το δημόσιο χρέος δεν ξεπερνά το 60% ή το έλλειμμα το 3% του ΑΕΠ, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα, βάσει της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
• Στην «υποχρεωτική» μείωση κατά 1/20 το χρόνο της διαφοράς μεταξύ του ύψους του χρέους του κάθε κράτους - μέλους και του όρου που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, για χρέος μέχρι 60% του ΑΕΠ. Πρόκειται ουσιαστικά για τη θέσπιση ετήσιων προγραμμάτων λιτότητας.
• Στην επιβολή κυρώσεων στην περίπτωση που τα κράτη - μέλη δεν προωθούν με ικανοποιητικούς ρυθμούς τα προγράμματα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
• Τα κράτη - μέλη θα καταθέτουν στο εξής τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους στις Βρυξέλλες για έγκριση.

Ο νέος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, που από τον Ιούνιο του 2013 θα διαδεχτεί το σημερινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θα έχει κεφάλαια ύψους 700 δισ. ευρώ και θα μπορεί να δανείζει έως και 500 δισ. ευρώ. Το Μηχανισμό θα τον τροφοδοτούν τα κράτη - μέλη, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Από τα 700 δισ. ευρώ, τα 620 δισ. θα έχουν τη μορφή εγγυήσεων και τα 80 δισ. θα αποτελούν κεφάλαια καταβεβλημένα από τα κράτη - μέλη. Η κατανομή των ποσών συμμετοχής και ο τρόπος καταβολής τους θα οριστικοποιηθεί αργότερα.

Το κυμαινόμενο επιτόκιο δανεισμού θα υπολογίζεται στο κόστος χρηματοδότησης, συν 2% για τα δάνεια μέχρι τριετούς διάρκειας και συν 3% για τα δάνεια με διάρκεια πέραν της τριετίας. Τόσο ο προσωρινός, όσο και ο μελλοντικός Μηχανισμός θα έχουν τη δυνατότητα να δίνουν δάνεια και να αγοράζουν ομόλογα, αλλά κάτω από πολύ αυστηρά προγράμματα που θα συνοδεύονται από πακέτα μέτρων και πρόβλεψη για «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων.

Συγκεκριμένα: