Ο πυροβολισμός που δέχτηκε η βουλευτής των Δημοκρατικών στην Αριζόνα την περασμένη βδομάδα, από την πρώτη στιγμή «έπαιξε» ψηλά στον ελληνικό Τύπο, με ανταποκρίσεις και αναλύσεις σχετικά με το περιστατικό. Η προσέγγιση στο θέμα εστίασε τελικά στα αποτελέσματα που μπορεί να έχει ο πολιτικός φανατισμός και η πόλωση του πολιτικού κλίματος. Με άλλα λόγια, τα συγκροτήματα του Τύπου στην Ελλάδα επέλεξαν να υπερπροβάλουν μια βολική για την προπαγάνδα τους είδηση, για να περάσουν το μήνυμα που τους βολεύει σε ό,τι αφορά στα τεκταινόμενα στην Ελλάδα. Γι' αυτό τις επόμενες μέρες περίσσεψαν οι αναλύσεις για το πού μπορεί να οδηγήσει η πολιτική αντιπαλότητα και η απουσία συναίνεσης στην πολιτική ζωή, ακόμα και η ανυπακοή που δείχνουν «κάποιοι» στους άδικους νόμους του κράτους και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε έξαρση της βίας. Αρα, να σταματήσει η οποιαδήποτε διαφωνία και αντίσταση στην κυρίαρχη πολιτική, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος αύριο να συμβούν και στην Ελλάδα γεγονότα όπως αυτά που συμβαίνουν στην Αμερική. Αφήνουμε κατά μέρος την εξόφθαλμη προσπάθεια να καλλιεργηθούν συνειρμοί μεταξύ δύο τελείως διαφορετικών και ασύνδετων μεταξύ τους καταστάσεων. Αυτό που προκαλεί αποτροπιασμό και είναι επικίνδυνο για το λαό, είναι η προσπάθεια των κυρίαρχων προπαγανδιστών με κάθε αφορμή να στοχοποιήσουν τους λαϊκούς αγώνες για να δικαιολογήσουν την καταστολή που ετοιμάζεται οργανωμένα στο παρασκήνιο. Το ίδιο προσπάθησαν και με την προβοκάτσια στη «Μαρφίν», τα ίδια πάνω - κάτω λένε και τώρα με αφορμή τους αγώνες για τα διόδια, τα ίδια έκραζαν και στις μεγάλες απεργίες των ναυτεργατών το περασμένο καλοκαίρι. Είναι αδίστακτοι στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να φέρουν την πραγματικότητα στα μέτρα της προπαγάνδας τους για να φοβίσουν το λαό, να συκοφαντήσουν και να καταστείλουν τους αγώνες του. Ασε που την ίδια ώρα για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες προπαγάνδιζαν τον κοινωνικό αυτοματισμό ως ένα μοχλό για τον τερματισμό τους, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να λένε ότι οι συνδικαλιστές θα φάνε ξύλο από τους εργαζόμενους. Αυτή δεν είναι προπαγάνδα που ωθεί στη βία; Αλλά οι δημοσιολόγοι των αστών χρησιμοποιούν τα πάντα προκειμένου να στηρίξουν τα συμφέροντα του συστήματος κατά το δοκούν. Ο,τι τους βολεύει κάθε φορά. Είναι επικίνδυνη αντιλαϊκή προπαγάνδα.

«Το πιο σοβαρό πρόβλημα της χώρας είναι η ανομία», αποφαίνονται στο χτεσινό κύριο άρθρο τους τα «Νέα», εκφράζοντας τον ...αποτροπιασμό τους γιατί η κυβέρνηση δεν τιμώρησε τους απεργούς στις αστικές συγκοινωνίες που «αγνόησαν τη δικαστική απόφαση», που είχε κηρύξει την απεργία τους παράνομη, αλλά και γιατί επιβράβευσε με κάρτες ελεύθερης διέλευσης τους κατοίκους της Στυλίδας μετά το ξήλωμα των μπαρών από το δήμαρχο. Είναι ολοφάνερο ότι η εν λόγω εφημερίδα και γενικότερα τα αστικά ΜΜΕ και η κυβέρνηση ανησυχούν για τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή και επιχειρούν να διασώσουν το σύστημα μέσω της προσφυγής στην επιβολή του «νόμου και της τάξης», δηλαδή μέσω της έντασης του αυταρχισμού και της καταστολής των λαϊκών - ταξικών αγώνων. Σε αυτό το πλαίσιο τα αστικά ΜΜΕ καλλιεργούν το κλίμα κραυγάζοντας διαρκώς υπέρ της εφαρμογής των νόμων και της επιβολής της τάξης. «Ξεχνούν» όμως ότι οι νόμοι τους θεσμοθετούν τη βαρβαρότητα, τη διαρκή ληστεία του λαού από την πλουτοκρατία και πως απλά δεν υπάρχουν «δίκαιοι» νόμοι. Αρα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνουν σεβαστοί από τους ανθρώπους του μόχθου που δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών τους και παλεύουν ενάντιά τους, γιατί είναι νόμοι αντιλαϊκοί, νόμοι υπέρ των λίγων εχόντων και κατεχόντων. Η ανάγκη της κατάργησής τους γίνεται πλέον πολύ εύκολα κατανοητή από τους «από κάτω», καθώς βλέπουν τη ζωή τους να καταστρέφεται εξαιτίας τέτοιων νόμων. Ομως αυτό πλέον δεν αρκεί, χρειάζεται να ανατραπούν και αυτοί που τους ψηφίζουν, αλλά και το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν.