Η μουσική και ο λόγος του δεν έπαψαν να σημαδεύουν τη συγκίνηση των Ελλήνων, δε σταμάτησαν να είναι παρόντα, όπου συνεχίζει να λειτουργεί η ευαισθησία και το άγγιγμα ενός άλλου κόσμου. Αγνωστα αυτοβιογραφικά κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι και ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του περιλαμβάνονται στο «Ημερολόγιο 2001», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μικρή Αρκτος» και τη δισκογραφική εταιρία «Σείριος», που ίδρυσε ο αξέχαστος συνθέτης.

Εξι χρόνια μετά τη «φυγή» του Μάνου Χατζιδάκι και στην αυγή του νέου αιώνα, η έκδοση ενός χρηστικού ημερολογίου, γεμάτο από αναφορές του ίδιου του Μάνου Χατζιδάκι για το τραγούδι, το θέατρο, τον κινηματογράφο, έρχεται να μας ξαναθυμίσει τον μεγάλο όγκο της δημιουργικής του εργασίας. Κείμενα, ανέκδοτο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό, στάσεις σε σημαντικές στιγμές του έργου του, προλογίζουν και τιτλοφορούν τους μήνες του Ημερολογίου. Ο Μάιος είναι αφιερωμένος στον «Μεγάλο Ερωτικό» («Ο Μεγάλος Ερωτικός είναι ένας λαϊκός Θεός που ζει στη φαντασία μας απ' τη στιγμή που γεννιόμαστε ίσαμε να πεθάνουμε, όμορφος, εφηβικός και αδιάκοπα ζωντανός...»). Ο Απρίλιος στην «Εποχή της Μελισσάνθης», ο Ιούλιος στην «Οδό ονείρων», αλλά και κείμενα για το νεοναζισμό, το ρατσισμό, την εξουσία κλπ. Περί ήθους, το 1960: «Μη λογοδοτείς στην εξουσία. Θα χάσεις το ταλέντο σου. Μόνο αγνοώντας τη θα 'χεις τη δύναμη να είσαι ισχυρός χωρίς αυτήν και με το δικό σου πρόσωπο. Το ανθρώπινο...».

Οι φίλοι του Μάνου Χατζιδάκι μπορούν με το Ημερολόγιο αυτό, να διατηρήσουν στη διάρκεια του χρόνου μια συνεχή επαφή με το έργο, τη μορφή και τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή και το έργο του συνθέτη. Οι σελίδες των ημερών έχουν για γραμμές τους την όψη παρτιτούρας, ενώ για σελιδοδείκτης χρησιμοποιήθηκε τμήμα χειρόγραφης παρτιτούρας από το «Μεγάλο Ερωτικό».

Η έκδοση συνοδεύεται από έναν πλήρη οδηγό εργογραφίας του συνθέτη, σημειώματα, σκέψεις και κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι, αλλά και ένα ποίημά του για την πτώση του Τείχους του Βερολίνου με τίτλο «Τι κρίμα που γκρεμίστηκε το τείχος»: «Πρώτα πιστεύαν οι από κει/ πως εδώ ζούσε η Ελευθερία/ και οι από δω πως από κει/ υπήρχε η τάξη κι η εργασία./ Τώρα διαπίστωσαν μαζί/ ότι το τείχος δεν έπρεπε να γκρεμιστεί/ γιατί 'ταν άξιο μόνο του να συντηρεί/ και τάξη και αξιοπρέπεια κι ελευθερία/ το βράδυ μες στην ονειρική τους φαντασία./ Τι κρίμα που γκρεμίστηκε το τείχος/ και τώρα πώς να ζεσταθεί/ μες στην καρδιά το ψύχος».

Επίσης υπάρχουν αναφορές σε πρόσωπα - κλειδιά της προσωπικής του «μυθολογίας», όπως, οι Νίκος Γκάτσος, Οδυσσέας Ελύτης, Λόρκα, Πάουντ, Ρεμπό, Διονύσιος Σολωμός, Μακρυγιάννης, Γιώργος Σεφέρης κ.ά.