Στο εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο το αθλητικό κομμάτι (ουσιαστικά) αποτελεί «την τελευταία τρύπα της φλογέρας». Προηγούνται και καθορίζουν (σχεδόν) τα πάντα άλλες παράμετροι. Με πρώτη και κύρια το χρήμα και τα συμφέροντα. Ετσι παίρνονται οι (περισσότερες) αποφάσεις, αλλά δημιουργούνται και συνέπειες.

Παράδειγμα η μεταγραφή του Ριβάλντο (και) από την ΑΕΚ στην Μπουνιοντκόρ (Ουζμπεκιστάν) που δημιούργησε νομικά προβλήματα στον τότε πρόεδρο και μέτοχό της, Ντ, Νικολαΐδη. Εταιρεία αθλητικών ειδών, λοιπόν, θεωρεί πως η απόφαση του τότε προέδρου την ζημίωσε. Η μεταγραφή έγινε (Αύγουστο 2008) πριν τη λήξη του συμβολαίου του γιατί ο παίχτης εξασφάλισε περισσότερα χρήματα από αυτά που έπαιρνε στους «κιτρινόμαυρους». Ομως η παραμονή ή μετακίνηση δεν ήταν (τελικά) απόφαση μόνο των δύο πλευρών (ΠΑΕ ΑΕΚ, παίκτης), αλλά και τρίτου εμπλεκόμενου. Πιο συγκεκριμένα, της εταιρείας αθλητικών ειδών «Puma». Με την οποία είχε υπογραφεί σχετικό συμβόλαιο που της απέφερε κέρδη από την εμπορική αξιοποίηση του ονόματός του (φανέλα κλπ.). Το συμβόλαιο αυτό έληγε μαζί με το συμβόλαιο του «Ρίμπο» με την ΠΑΕ ΑΕΚ. Η «Puma» λοιπόν για θετικές και αποθετικές ζημιές ζητάει από τον Ντ. Νικολαΐδη 6 εκατ. ευρώ.

Να θυμίσουμε πως το τρίγωνο Ριβάλντο - «Puma» - εμπορική εκμετάλλευση έχει δημιουργήσει (μια ακόμα) «πληγή» στην ΑΕΚ. Με επίκεντρο την εταιρεία «Empire» που έχουν συστήσει και διοικούν οι κατά καιρούς μέτοχοι - διοικούντες την ΠΑΕ. Αφ' ενός γιατί υπάρχουν τεράστιες ποσότητες σε αδιάθετες φανέλες και υπάρχει διαπραγμάτευση για το ποιος θα «πληρώσει το μάρμαρο». Αφ' ετέρου - όπως έχει πει ο πρόεδρος στην ΠΑΕ, Στ. Αδαμίδης - υφίσταται και ζήτημα με την (υψηλότατη) τιμή χονδρικής αγοραπωλησίας της κάθε φανέλας.