Motion Team

Από τις πολλές συγκεντρώσεις που έγιναν στην Ελλάδα ενάντια στο Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο. Η φωτογραφία από συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη, το Γενάρη του 2006

Οπως έγινε γνωστό από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, μέσα στο Νοέμβρη, διεξάγεται σε εκατοντάδες σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συγκεκριμένο πρόγραμμα με οπτικοακουστικά μέσα για την «πρόσφατη ιστορία του κομμουνισμού στη χώρα», όπου εκτός των άλλων καλούνται και λεγόμενοι πρώην «πολιτικοί κρατούμενοι» να μιλήσουν στους μαθητές για τις «εμπειρίες» τους. Από το πρόγραμμα αυτό, παρέχονται και ειδικά εγχειρίδια στους εκπαιδευτικούς, ενώ διοργανώνονται και σεμινάρια για την «επιμόρφωση» των εκπαιδευτικών για να χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο υλικό την ώρα του μαθήματος.

Το προπαγανδιστικό αυτό πρόγραμμα διεξάγεται από τη λεγόμενη μη κυβερνητική οργάνωση «People in Need» («Ανθρωποι σε ανάγκη»), γνωστή για την «συμμετοχή» της στην προσπάθεια προώθησης σχεδίων αποσταθεροποίησης της Κούβας. Πρόκειται για μια οργάνωση που πρωτοεμφανίστηκε το 1992 στην Τσεχία από τους λεγόμενους «αντιφρονούντες» και ηγέτες της λεγόμενης Βελούδινης Επανάστασης της Τσεχίας και στους χρηματοδότες και συνεργάτες της συγκεκριμένης οργάνωσης συγκαταλέγονται η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Εθνικό Ιδρυμα Δημοκρατίας (National Endowment Democracy) - ένα ίδρυμα που σχετίζεται με το Κογκρέσο των ΗΠΑ και θεωρείται βραχίονας του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, το Ιδρυμα Φορντ, η «Microsoft», κ.ά.

Η συγκεκριμένη αντικομμουνιστική προπαγανδιστική εκστρατεία «πατάει» πάνω στην εφαρμοζόμενη πολιτική των διαδοχικών κυβερνήσεων της Τσεχίας, (σοσιαλδημοκρατικών και «δεξιών») είτε είναι η προσπάθεια απαγόρευσης της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βοημίας Μοραβίας, είτε είναι η πρόσφατη (5/11) ομόφωνη απόφαση της κυβέρνησης του Πετρ Νέτσας να αναγνωρίσει το λεγόμενο «αντικομμουνιστικό αντιστασιακό κίνημα». Σύμφωνα με την ομόφωνη πρόταση της κυβέρνησης, οι υποτιθέμενοι «αγωνιστές» που δρούσαν κατά της σοσιαλιστικής εξουσίας, ακόμα και με εγκληματικές πράξεις και δολιοφθορές την περίοδο 1948-1989, θα λάβουν το καθεστώς του «βετεράνου του πολέμου».

Η θεσμοθέτηση του σύγχρονου αντικομμουνισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο και η «νομιμοποίηση» της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και πρακτικής σε χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς απαγορεύσεις και διωγμούς, βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 20 χρόνια, μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Με αυτές τις κινήσεις αναδεικνύεται ο φόβος που αισθάνονται οι κυρίαρχες δυνάμεις απέναντι στη σοσιαλιστική προοπτική και την ανωτερότητα του σοσιαλισμού.

Εντάσσεται στην προσπάθεια εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό και παραχάραξης της Ιστορίας ώστε να χρησιμοποιηθεί από τα επιτελεία της άρχουσας τάξης σαν όπλο ενάντια στους λαούς και στα εργατικά - λαϊκά κινήματα, μπροστά στην όξυνση της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος και των αδιεξόδων του, και γίνεται προσπάθεια να θαφτεί οτιδήποτε θυμίζει τη σοσιαλιστική περίοδο.

Μετά την απόδοση συντάξεων σε συνεργάτες των ναζί, των παρελάσεών τους και την ανακήρυξή τους σε ήρωες στις χώρες της Βαλτικής, πρόσφατα, την περασμένη βδομάδα, η κοινοβουλευτική επιτροπή, αρμόδια για ζητήματα πολιτογράφησης, της Βουλής της Λετονίας εξέλεξε ως πρόεδρό της τον Βισβάλντις Λάτσις, μέλος - και μάλιστα εθελοντικό - των ναζιστικών «Βάφεν Ες Ες» κατά τη διάρκεια του πολέμου! Ο συγκεκριμένος τέθηκε πρόεδρος μιας κοινοβουλευτικής επιτροπής της Λετονίας αρμόδιας για την εφαρμογή του νόμου για την πολιτογράφηση! Πρόκειται για ένα νόμο ο οποίος, στη «δημοκρατική» και «ελεύθερη» Λετονία της ΕΕ, απαγορεύει σε περίπου 400.000 ρωσόφωνους κατοίκους της να έχουν το καθεστώς του Λετονού πολίτη, σε μια χώρα που το 44% του πληθυσμού της (2,3 εκατ.) είναι ρωσόφωνοι.

Από τις 8 Ιούνη μπήκε σε εφαρμογή ο νόμος που απαγορεύει τα κομμουνιστικά σύμβολα και ποινικοποιεί τη δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας, όπου όσοι στο εξής κάνουν χρήση των κομμουνιστικών συμβόλων απειλούνται με τσουχτερά πρόστιμα καθώς και με ποινές φυλάκισης. Ερχεται να προστεθεί στο άρθρο 13 του πολωνικού Συντάγματος, βάσει του οποίου, κι όποτε κριθεί αναγκαίο, μπορεί να απαγορευθεί το ΚΚ Πολωνίας καθώς, όπως προβλέπεται, «απαγορεύεται η ύπαρξη πολιτικών κομμάτων και άλλων οργανώσεων, που στα προγράμματά τους διαφαίνονται ολοκληρωτικές μέθοδοι και η πρακτική του είναι δράση στήριξης του ναζισμού, φασισμού και κομμουνισμού».

Στις αρχές του Ιούνη, η επικεφαλής της «Επιτροπής για την καταδίκη του ολοκληρωτικού κομμουνιστικού καθεστώτος» στη Μολδαβία που είχε συγκροτηθεί το Γενάρη, ανακοίνωσε πως η «επιτροπή» πρότεινε την απαγόρευση των συμβόλων του κομμουνισμού, καθώς και της λέξης «κομμουνισμός» και των παραγώγων της. Προηγούμενα, η μολδαβική κυβέρνηση είχε αναγνωρίσει τις «πατριωτικές υπηρεσίες» όσων στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησαν στο πλευρό του φασισμού!

Οι τροπολογίες του ποινικού κώδικα της Ουγγαρίας (στις 9/6) βάσει των οποίων τα «εγκλήματα του κομμουνισμού» ταυτίζονται με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αποτελεί ακόμα ένα παράδειγμα. Με βάση αυτές, όποιος δημόσια αρνηθεί ότι υπήρξαν «εγκλήματα του κομμουνισμού» κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης από 1 έως 3 χρόνια. Υπενθυμίζεται πως ήδη σε αυτή τη χώρα ισχύει εδώ και χρόνια η απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων.

Παρόμοια παραδείγματα τέτοιας αντικομμουνιστικής υστερίας έχουμε δει και στο παρελθόν με απαγορεύσεις κομμουνιστικών κομμάτων ή επιπρόσθετα εμπόδια στη δράση τους, «κάθαρση» του δημόσιου τομέα από τους κομμουνιστές κ.ά. Σε διώξεις δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων έχουν προχωρήσει και οι γερμανικές αρχές, σε βάρος όσων εργάζονται στα Σώματα Ασφαλείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ενώ στη Γερμανία εξακολουθεί να ισχύει η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος στο δημόσιο για τους κομμουνιστές, που είχε επιβληθεί στα χρόνια του λεγόμενου «ψυχρού πολέμου».

Η προσπάθεια θεσμοθέτησης του σύγχρονου αντικομμουνισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο εντάθηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, με την ψήφιση στις 25 Γενάρη 2006 από τη Συνέλευση του εν λόγω Οργανισμού του κατάπτυστου και φασιστικής έμπνευσης «Αντικομμουνιστικού Μνημονίου» υπό τον τίτλο «Για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων». Το μνημόνιο υπερψηφίστηκε από 85 μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, έναντι 50 που το καταψήφισαν και 11 που ψήφισαν λευκό. Χάρη και στη δραστηριοποίηση του ΚΚΕ και άλλων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης το μνημόνιο δε συγκέντρωσε τα 2/3 των 146 ψηφισάντων, και χαρακτηρίστηκε «μη συνιστώμενο», ωστόσο σηματοδότησε τις μετέπειτα μεθοδεύσεις και σε άλλους οργανισμούς. Το συγκεκριμένο ψήφισμα, όπως είναι γνωστό, χαρακτηρίζει τον κομμουνισμό «ολοκληρωτικό καθεστώς» και οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις κατηγορούνται για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Θεωρεί τις σοσιαλιστικές χώρες συνέχεια του φασισμού, υποστηρίζοντας ότι «η ευρωπαϊκή ενοποίηση υπήρξε εξαρχής μια απάντηση στα δεινά που επέφεραν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η ναζιστική τυραννία που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα και στην επιβολή ολοκληρωτικών και αντιδημοκρατικών κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη».

Ετσι, ανάμεσα στα άλλα, στις αρχές του Απρίλη του 2009 εγκρίθηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η καθιέρωση της 23ης Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων».

Πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέλαβε να συγκροτήσει μια «ομάδα» ευρωβουλευτών απ' όλες τις ευρωομάδες με αντικείμενο - όπως διακηρύττει - τη «συμφιλίωση των Ευρωπαϊκών Ιστοριών». Στόχος της συγκεκριμένης «ομάδας» είναι να δρομολογήσει το αντιεπιστημονικό ξαναγράψιμο της Ιστορίας, σε βάρος των κρατών που για δεκαετίες οικοδομούσαν το σοσιαλισμό.

Οι κυρίαρχες αντιδραστικές δυνάμεις δεν έχουν στόχο μόνο τον εκφοβισμό των λαών αυτών των χωρών. Επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου ώστε να χτυπηθεί συνολικά το λαϊκό κίνημα, η οργανωμένη ταξική πάλη και η σοσιαλιστική προοπτική. Τα διάφορα ποικιλώνυμα «ινστιτούτα μνήμης» που επεξεργάζονται την προπαγάνδα συκοφάντησης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα, συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Η επίθεση και η συκοφάντηση κατά του κομμουνιστικού κινήματος στοχεύουν στις συνειδήσεις κυρίως των νεότερων γενιών καθώς δεν έχουν από πρώτο χέρι εμπειρία των μεγάλων κατακτήσεων που είχαν οι εργαζόμενοι στο σοσιαλισμό με τη θεαματική βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων, τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας, πολύ περισσότερο για την τεράστια συμβολή της ΕΣΣΔ στην ήττα του φασισμού στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιχειρούν να πείσουν - κυρίως τη νέα γενιά - πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, ιδιαίτερα σήμερα που καλούνται να «πληρώσουν» τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης.

Πρέπει να επισημανθεί ότι σε αυτή την προσπάθεια συκοφάντησης του κομμουνιστικού κινήματος ιδιαίτερη συμβολή έχουν οι οπορτουνιστές του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστερας (ΚΕΑ). Με τη σημαία του «αντισταλινισμού» (μάλιστα η καταδίκη του «σταλινισμού» είναι προϋπόθεση με βάση το Καταστατικό του για την ένταξη σε αυτό το Κόμμα, δημιούργημα χρηματοδοτούμενο και με βάση τις αρχές της ΕΕ), πρωτοστατούν στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού. Παρά την τεράστια έξαρση του αντικομμουνισμού στην Ευρώπη, τις απαγορεύσεις των κομμουνιστικών κομμάτων, των συμβόλων, τις διώξεις , τις αντιδραστικές νομοθεσίες εξίσωσης του φασισμού με το σοσιαλισμό, το ΚΕΑ από την ίδρυσή του δεν έκανε τίποτε για την αντιμετώπισή τους.

Σήμερα, είμαστε μάρτυρες της καταστρατήγησης των εργασιακών και πολιτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, του χτυπήματος των εισοδημάτων τους, με παράλληλη αύξηση της ανεργίας, των αστέγων, την ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων, της Παιδείας, της Υγείας κ.ά. Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει για τους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών που μετά τη ...μετατροπή των χωρών τους σε δήθεν «ελεύθερες» και «δημοκρατικές», ως μέλη της ...οικογένειας της ΕΕ και του πολεμοκάπηλου ΝΑΤΟ, έχουν δει όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που είχαν κατά τη διάρκεια του σοσιαλισμού να έχουν καρατομηθεί με την καπιταλιστική παλινόρθωση.

Η απάντηση των κομμουνιστών και των λαϊκών κινημάτων στον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της ιστορίας, είναι καθοριστικό στοιχείο στο αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για να ανοίξει ξανά η σοσιαλιστική προοπτική.