Αυτοί οι επιχειρηματίες του τουρισμού, και ειδικότερα οι μεγαλοξενοδόχοι, δεν σηκώνουν πια «μύγα στο σπαθί» τους.

Βγήκε τις προάλλες ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Γ. Νικητιάδης, και ανακοίνωσε την πρόταση του υπουργείου για επιχορήγηση από το νέο «αναπτυξιακό» νόμο ξενοδοχειακών επενδύσεων που για 5 χρόνια δε θα εφαρμόζουν την πρακτική του «all incusive».

Η πρακτική αυτή εξαπλώνεται όλο και περισσότερο τελευταία, με συνέπεια να απομονώνει τις τοπικές κοινωνίες, παραγωγούς, εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και καφέ, άλλες τουριστικές επιχειρήσεις, από τους τουρίστες που διαμένουν σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, όπου ακόμη και τα τρόφιμα πολλές φορές εισάγονται από το εξωτερικό.

Αλλά γι' αυτές τις συνέπειες (και σε μικρές τουριστικές επιχειρήσεις) δε βγήκε κανένας τουριστικός φορέας να «κράξει» τους μεγαλοξενοδόχους. Μόνο για τα κρουαζιερόπλοια ξέρουν να μιλούν, χωρίς να ξέρουν και πού να σταματούν.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της, θέλοντας να απευθυνθεί και στις μικρότερες τουριστικές επιχειρήσεις για μικροκομματικούς λόγους, επέλεξε σε επίπεδο διακηρύξεων (και όχι ακόμη αποφάσεων) μία δήθεν πολιτική περιορισμού της πρακτικής, την οποία επιτρέπει σε κάθε άλλη υφιστάμενη ξενοδοχειακή επιχείρηση.

Παρ' όλα αυτά, η Ομοσπονδία Ξενοδόχων δεν ανέχεται ούτε αυτόν το δήθεν περιορισμό και με ανακοίνωσή της δηλώνει ότι ο υφυπουργός «ενεργεί με επιπολαιότητα», χωρίς συνεννόηση με τους φορείς και με άγνοια για την αγορά, «αναλώνεται σε ερασιτεχνικές και μη αποδοτικές προσπάθειες, αγνοώντας ότι τέτοιες ενέργειες, μπορεί μεν να ακούγονται ευχάριστες στην εκλογική του πελατεία, δεν προσδίδουν όμως προστιθέμενη αξία, δεν επιφέρουν κάτι στην αναστροφή της μείωσης του τουρισμού μας, ούτε στην αναπτυξιακή προοπτική του».