Την περσινή ομιλία του Κ. Σημίτη στη διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, μάς θύμισαν τα τελευταία κυβερνητικά μέτρα, για την «ενίσχυση της χρηματαγοράς». Τότε, που ο πρωθυπουργός παρουσίαζε με το... τσουβάλι τα μέτρα «κοινωνικού χαρακτήρα», που πήρε η κυβέρνησή του κι έλεγε:

«Ομως δε σταθήκαμε μόνο στα μέτρα αυτά. Για λόγους κοινωνικής ισορροπίας, κρίθηκε σκόπιμο να αυξηθεί ο φόρος συναλλαγών στο Χρηματιστήριο από το 3 στο 6 τοις χιλίοις. Ετσι θα διαφυλαχτεί επιπλέον και η δημοσιονομική και νομισματική σταθερότητα.

Τα μέτρα αυτά έχουν κατ' εξοχήν αναδιανεμητικό χαρακτήρα, ενώ δεν επηρεάζουν κατ' ελάχιστο τους στόχους της σύγκλισης και της σταθεροποίησης. Πρόκειται για ένα σύνολο μέτρων, που με κοινωνική ευαισθησία, ρεαλισμό και ανατοποθέτηση προτεραιοτήτων, ανταποδίδει και εξασφαλίζει στον ελληνικό λαό αγαθά και αξίες που η πολιτική μας διασφάλισε προς όφελος των ασθενέστερων τάξεων».

Εμείς, βέβαια ούτε προς στιγμή δε δεχτήκαμε τέτοιου είδους αξιολόγηση των κυβερνητικών μέτρων. Τα καταγγείλαμε και με στοιχεία αποδείξαμε ότι οι μόνοι που ωφελούνται είναι εκείνες που βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από τις ασθενέστερες τάξεις, κοινωνικές ομάδες.

Σήμερα, με δεδομένο ότι ήδη κατατέθηκε η τροπολογία που επαναφέρει το φόρο των συναλλαγών στο Χρηματιστήριο στο 3 τοις χιλίοις, αναρωτιόμαστε για το προπαγανδιστικό περίβλημα της νέας κυβερνητικής επιλογής...

Γιατί εν πάση περιπτώσει «ή παπάς - παπάς, ή ζευγάς - ζευγάς»...