Στην ζωή του Μουσολίνι υπήρξε όντως ένα σκανδαλώδες μυστικό. Μια (έξτρα) σύζυγος, η Ιντα Νταλσέρ κι ένας πρωτότοκος γιος, ο Μπενίτο Αλμπίνο που ο δικτάτορας θα αναγνωρίσει αρχικά αλλά μετά θα διαψεύσει. Με την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία, οι μηχανισμοί του εξαπολύουν επιχειρήσεις απόσβεσης οποιουδήποτε ίχνους θα μπορούσε να συνδέσει την Νταλσέρ με τον Ντούτσε. Για το καθεστώς, η Νταλσέρ και ο γιος της - που απαιτούν με κάθε τρόπο να αναγνωριστούν ως νόμιμη σύζυγος και τέκνο του Μουσολίνι - συνιστούν απειλή άρα επιβάλλεται να εγκλεισθούν σε (διαφορετικά) ψυχιατρικά ιδρύματα όπου και πεθαίνουν το 1937 η Νταλσέρ, το 1942 ο Μπενίτο Αλμπίνο, μακριά από τους δικούς τους και όσους είχαν γνώση του γεγονότος... Ο Μάρκο Μπελόκιο ξεκαθάρισε εξαρχής ότι αυτό που τον συνάρπασε ήταν η Ιντα Νταλσέρ και η απόλυτη άρνησή της για κάθε είδος συμβιβασμού και ακόμη, ότι δεν σκόπευε να παρουσιάσει την αχρειότητα του φασιστικού καθεστώτος. Το στοίχημα βέβαια παιζόταν για τον τρόπο, με τον οποίο ο Μπελόκιο στο υπαρξιακό αυτό μελόδραμα θα χειριζόταν όχι μόνο την ιστορία της Ιντα Νταλσέρ που προσφέρθηκε, σαν πρώτο σκαλοπάτι, στην πολιτική άνοδο του Μουσολίνι αλλά και τον ίδιο τον Ντούτσε, στα τριάντα χρόνια σημαντικής ιστορίας της χώρας.